Κλαυσίγελο μου προκάλεσαν οι αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με το βυθισμένο λεωφορείο κάτω από τη γέφυρα, στην πρωτεύουσα. Τα σχόλια ήταν ευφάνταστα και πολλές φορές συγκρατήθηκα να μη γελάσω δυνατά, αναλογιζόμενος ότι άνθρωποι κινδύνευσαν και η κατάσταση ρέπει προς την τραγικότητα και όχι προς τη φαιδρότητα.
Νίκος Φωτόπουλος
Λίγες ώρες πέρασαν για να έχουμε ανάλογο… κρούσμα και στη Θεσσαλονίκη. Ενα τουριστικό λεωφορείο που μεταφέρει εργαζόμενους των ΕΛΠΕ άνοιξε η γη και -σχεδόν- το κατάπιε! Οχι σε κανένα στενοσόκακο, αλλά σε μία από τις βασικότερες λεωφόρους της πόλης που είναι στη ζώνη ευθύνης του Δήμου Καλαμαριάς. Και σε αυτήν την περίπτωση τα δημόσια σχόλια στο Διαδίκτυο προκαλούσαν μειδιάματα. Αλλά ποιος θα γελούσε αν το πούλμαν μετέφερε κόσμο και χανόταν μία, μόνο μία, ανθρώπινη ζωή;
Οι ευθύνες αποδόθηκαν με δηλώσεις καταρχάς σε παλαιότερο έργο της ΕΥΑΘ, όμως οι άλλοι φορείς, δήμοι, υπηρεσίες, ελεγκτικοί μηχανισμοί, είναι παντελώς ανεύθυνοι; Τόσα χρόνια έλεγξε κανένας το «μπάλωμα»; Κοίταξε κανείς τι διάολο έργο παρέδωσε ο εργολάβος της ΕΥΑΘ για να το διασχίζουν καθημερινά χιλιάδες άνθρωποι; Ποιος και πού είναι η έκθεσή του που βεβαιώνει ότι δεν θα ανοίξει μια τρύπα να μας καταπιεί;
Και τελικά τους αρμόδιους ποιος… αρμόδιος θα τους ελέγξει; Εισαγγελέας υπάρχει στη Θεσσαλονίκη ή αντί να χαμογελάμε με τα σχόλια στο Διαδίκτυο να βάλουμε τα κλάματα;
Τις μαύρες τρύπες της καθημερινότητάς μας ποιος θα τις επουλώσει;
efsyn.gr/
