Σα βγει στον πηγαιμό για το παραδάκι, ο θεράπων της γραφής αντιλαμβάνεται οδυνηρά αργά ή σχετικά γρήγορα ότι η ανταμοιβή του έχει ύψος αντιστρόφως ανάλογο της αξίας των γραπτών του. Επιδοκιμάζεται ως προχειρογραφιάς και αποδοκιμάζεται ως συγγραφέας. Γιατί, με λιγοστές εξαιρέσεις, όσο καλύτερα γράφει τόσο χειρότερα πληρώνεται. Και τούτη η κλιμάκωση των απολαβών του είναι ενδεικτική για την ποιοτική σύνθεση της κοινωνίας στους όμορφους καιρούς μας, τις φτηνές προσδοκίες και το σαθρό πολιτισμικό της υπόβαθρο. Ως απόδειξη μάλιστα των ισχυρισμών μου αλλά και προς τέρψιν των αναγνωστών παραθέτω, κατά φθίνουσα σειρά, τα κερδώα σκαλοπάτια της (συγ)γραφικής μου διαδρομής:
1. Εξωτερικός συνεργάτης διαφημιστικής εταιρίας: Ατάκες ηχηρής κενότητας και πιασάρικες λεζάντες. Αμοιβή σποραδική αλλά γενναία.
2. Γευσιγνώστης: Απολαυστικά κοπιώδης εργασία, αφού για να γράψεις ογδόντα αράδες πρέπει να δοκιμάσεις σαράντα πιάτα. Αμοιβή καλή.
3. Συντάκτης ταξιδιωτικών οδηγών: Δωρεάν ταξιδάκια και αναμάσημα κοινόχρηστων πληροφοριών για βιαστικούς τουρίστες. Αμοιβή αρκούντως ικανοποιητική.
4. Ανταποκριτής σε διεθνή φεστιβάλ τεχνών και πολιτισμού: Χορός στο φτερό του καρχαρία, ταχύρρυθμος, αγχώδης και επινοητικός. Αμοιβή επαρκής.
5. Κριτικός θεάτρου: Δουλειά που απαιτεί λεπτό στοχασμό και γερό στομάχι γιατί μαζί με τα λίγα καλά πρέπει να καταβροχθίζεις και πολλά σκουπίδια. Αμοιβή ανεπαρκής έως γλίσχρα.
6. Συγγραφέας των βιβλίων μου: Άπειρα μεροκάματα και άπειρα νυχτοκάματα. Αμοιβή ευδαίμονος πολυτελείας, ήγουν οριακά μηδενική.
Σχετικες Δημοσιευσεις
