Δεν είναι η πρώτη φορά που συνέβη και, δυστυχώς, δεν θα είναι και η τελευταία. Στην προκειμένη περίπτωση, ωστόσο, προσωπικά ταράχτηκα περισσότερο, γιατί είναι η περιοχή που μένω τα τελευταία, σχεδόν είκοσι, χρόνια με την οικογένειά μου.
«Δύο ομάδες τουλάχιστον 40 ατόμων, στην πλειονότητά τους ανήλικοι, με κουκούλες και κράνη, ρόπαλα, ξύλα και άλλα αντικείμενα συνεπλάκησαν σε δρόμο κοντά στην οδό Κλεάνθους, στην Τούμπα, στην ανατολική Θεσσαλονίκη», ανέφερε η είδηση για το βράδυ του Σαββάτου. Ο γιος μου πλησιάζει πλέον τα 15, έφηβος δηλαδή, κι όπως τα περισσότερα παιδιά στην ηλικία του, κυκλοφορεί στους δρόμους της Τούμπας και φυσικά έχει τις παρέες του και τις προτιμήσεις του, μεταξύ άλλων και σε αθλητική ομάδα.
Κώστας Πετρωτός
Δεν το κρύβω ότι μόλις πληροφορήθηκα το συμβάν, σφίχτηκε η καρδιά μου και το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να πάρω τηλέφωνο τον πιτσιρικά μου, που ήξερα ότι ήταν έξω με φίλο του (παρεμπιπτόντως υποστηρίζει διαφορετική ομάδα), για να δω πού βρίσκεται και να τον προειδοποιήσω αν δει πολλά άτομα μαζί να κινούνται κοντά του να επιστρέψει αμέσως σπίτι. Δεν γνωρίζω αν τελικά ο καβγάς έγινε με οπαδική αφορμή, ξέρω όμως πολύ καλά ότι το μυαλό όλων των γονέων με τους οποίους συνομίλησα πήγε εκεί.
Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια υπάρχουν ορισμένοι που «πατάνε» στην αγάπη των μικρών παιδιών για το ποδόσφαιρο (κυρίως) και τα πρότυπά τους και προσπαθούν να τους σπρώξουν σε περίεργους και επικίνδυνους δρόμους. Ισως να πρόκειται για μια προσπάθεια «στρατολόγησης» για κάτι χειρότερο, όπως και να ’χει όμως κάθε γονιός πλέον θεωρεί αυτή την κατάσταση έναν από τους μεγαλύτερους κινδύνους στη διάρκεια της εφηβείας. Προφανώς πρέπει να είμαστε κοντά στα παιδιά μας, να τους μιλάμε, να τους εξηγούμε, κάποιες στιγμές να τους λέμε και μερικά «όχι», ειλικρινά όμως αναρωτιέμαι: Αρκεί αυτό; Ας απαντήσει η συντεταγμένη πολιτεία.
https://www.efsyn.gr/stiles/ano-kato/415910_arkei-mono-na-milas-sto-paidi-soy
