Α.
«Εννοείται, δε, πως η απεύθυνση για Ενιαίο Μέτωπο, δεν μπορεί να είναι επιλεκτική, αλλά οφείλει να περιλάβει όλες τις πολιτικές δυνάμεις της Αριστεράς και Κεντροαριστεράς, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΚΕ, της Νέας Αριστεράς, του ΜΕΡΑ25, και του ΠΑΣΟΚ συμπεριλαμβανομένων, οι οποίες θα συμφωνήσουν να αγωνιστούν για την επίλυση συγκεκριμένων προβλημάτων, που ταλανίζουν την κοινωνία.». 12/12/23.
Β.
«Η παραγνώριση των κοινωνικών όρων μιας συμμαχίας φαίνεται όταν αμέσως μετά ο Νίκος Μπίστης εστιάζει στην ανάγκη συμμαχίας “με υπαρκτές πολιτικές δυνάμεις”, δηλαδή τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, με τις οποίες προτείνει να ξεκινήσουμε τον διάλογο. Ξεχνά πως ο ΣΥΡΙΖΑ τελεί υπό διάσπαση και πως και τα δύο κόμματα δεν έχουν ξεκαθαρίσει πολιτικά τι πρεσβεύουν ως κοινή βάση διαλόγου (το ΠΑΣΟΚ ήταν μέχρι προσφάτως αρνητικό). Κι ενώ δεν έχουν καταθέσει σχετικές προτάσεις, οι θέσεις τους για τον πόλεμο, τις σχετικές δαπάνες και το ΝΑΤΟ δεν αφήνουν περιθώρια συνεργασίας σε ένα τομέα ζωής και θανάτου για τη χώρα και την οικουμένη.». 14/10/24.
Τι από τα δύο ισχύει?
Το Α (ΝΑΙ στο Ενιαίο Μέτωπο της Αριστεράς)
ή
το Β (ΟΧΙ στο Ενιαίο Μέτωπο της Αριστεράς)?
Λ.Κ
Σχόλια (0)