- του Λευτέρη Τηλιγάδα
————————–
Φεγγάρι γεμάτο γυρίζει στους δρόμους,
φωτιά της Εκάτης τα κέρινα μάτια.
Σε ξύλινη μήτρα φυτεύει η νύχτα
ερείπια ονείρου, τρέλας κομμάτια.
Φεγγάρι γεμάτο, διάπυρο σπέρμα,
σ ‘ ακτή ξεχασμένη καίγεται ακόμα.
Φεγγάρι γεμάτο, αχόρταγο στόμα
στης νύχτας το μαύρο τ’ απρόσωπο σώμα.
Φεγγάρι γεμάτο γυρίζει στους δρόμους.
Κίτρινος κύκλος στο τέρμα του απείρου.
Κοπάδι με λύκους μια θεά οδηγάει,
λαίμαργους λύκους, σε στέπα ονείρου.
