- του Λευτέρη Τηλιγάδα
———————————–—
Μου αρκεί η μυρωδιά του κορμιού σου μόνο,
για να προσπαθήσω τον κόσμο απ’ την αρχή.
Την ώρα που η αφή
θα γράφει πάνω στο κορμί σου
τους μιγαδικούς των δακτύλων μου,
ερωτιδείς ερωδιοί
θα αρπάξουν με τα φτερά τους τη θάλασσα
και θα την ταξιδέψουν στο ύψος του ουρανού,
για να θαλασσώσουν οι άκρες του κόσμου.
Απόψε θα απλώσω
τα μάτια σου στον ορίζοντα…
Την ώρα που ο άνεμος
θα σκορπάει πάνω στο στήθος σου
την παράφορη αλητεία των βλεμμάτων μου,
άρπαγες ψίθυροι
θα χορογραφήσουν πάνω στα χείλη μου
τη σαρκώδη λεηλασία της γλώσσας σου
κόντρα στον παφλασμό της σιωπής μου.
Απόψε θα εισπνεύσω
τις εκπνοές σου όλες…
Την ώρα που τα αγγίγματα
θα ξεσηκώνουν τους λαίμαργους βυθούς σου
να στραγγίξουν τις υγρασίες τους στο στόμα μου,
ηδονών άροτρα
θα ξεχερσώσουν τους σταλακτίτες του κόσμου,
για να βρουν τόπο μαλακό τα γόνιμα φεγγάρια,
να σπείρουν τις κυοφορούσες νύχτες των εκμαγείων σου
Απόψε θα λεηλατήσω
την περιουσία της αφής σου…
