Η παγκόσμια τάση, δυστυχώς, είναι προς την περαιτέρω πίεση των οργανισμών. Τα διεθνή κονκλάβια ψάχνονται για περισσότερους αγώνες.
Ποιος θυμάται, πια, πότε ήταν το τελευταίο καλοκαίρι που πέρναγε για τους εγχώριους ποδοσφαιρόφιλους χωρίς επίσημες αγωνιστικές υποχρεώσεις των ομάδων τους; Άντε να γινόταν κανένα Σούπερ Καπ και αυτό ήταν όλο… Όταν, δηλαδή, η ποδοσφαιρική καθημερινότητα ξεκίναγε το πρωί προς μεσημέρι με μία ή και δύο αθλητικές εφημερίδες (ίσως και καμία πολιτική…) και συνεχιζόταν με συζητήσεις για μεταγραφές. Και άντε (για τους πιο τυχερούς) και για τίποτα ευρωπαϊκές κληρώσεις. Η Lady Hope φοβάται πως πρέπει να τραβηχτεί στα χρόνια που την Ελλάδα κυβερνούσε ο Κώστας Σημίτης ή ακόμα και ο Ανδρέας Παπανδρέου για να αντιστοιχίσει τις μνήμες με τις σχετικές σκέψεις της…
Κώστας Μαρούντας
Πλέον, εδώ και πολλά χρόνια…, οι προκριματικές σειρές των ευρωπαϊκών διοργανώσεων ξεκινάνε από τις αρχές του καλοκαιριού. Όταν, δηλαδή, λαμβάνουν χώρα τα πρώτα μαυρίσματα στις επιδερμίδες πολλών ποδοσφαιρόφιλων. Και περίπου μέσα σε ένα δίμηνο κρίνονται πολλά. Πρωτίστως σε οικονομικό επίπεδο, θα λέγαμε, γιατί όποιος «καταφέρνει» να απωλέσει τα σημαντικά χρηματικά ποσά που δίνει η UEFA μέσω των ευρωπαϊκών διοργανώσεων μάλλον «αυτοκτονεί». Στα σίγουρα, υποθηκεύει το μέλλον του… Ειδικά τώρα που έχουν γίνει (ξανά) τρεις αυτές οι διοργανώσεις, άρα έχεις περισσότερες πιθανότητες να πας καλά αγωνιστικά και να εισπράξεις αξιόλογα (έως γερά…) ποσά. Επίσης, χάνεται η εμπιστοσύνη του κόσμου και των media προς προπονητές και παίκτες, και κάθε προσπάθεια επιστροφής λαμβάνει χώρα σα να προσπαθείς να παίξεις ποδόσφαιρο κάτω από το συνδυασμό μεγάλης θερμοκρασίας και υψηλότατης υγρασίας…
Εντάξει, τα ημερολόγια γέμισαν πλέον με αγώνες. Από Ιούλιο ξεκινούν οι προκριματικοί γύροι για τις ελληνικές ομάδες και η προσοχή όλων επικεντρώνεται εκεί. Από τους διοικητικούς ηγέτες μέχρι τον «τελευταίο» οπαδό που βρίσκεται στο πιο απομακρυσμένο γεωγραφικά μέρος του πλανήτη… Οι προκρίσεις ανεβάζουν πολλούς δείκτες, οι αποκλεισμοί σε φέρνουν σε δύσκολη θέση. Όπου καμία επικοινωνιακή πολιτική, όσο καλά μεθοδευμένη και πλασαρισμένη και να είναι, δεν δύναται να αλλάξει άρδην το κλίμα. Πολλές ομάδες πλήρωσαν τις καλοκαιρινές αποτυχίες τους στο υπόλοιπο της σεζόν… Κάποιες έμαθαν, κάποιες όχι.
Οι ποδοσφαιρόφιλοι διψούν για μπάλα όλο το χρόνο. Το καλοκαίρι ακόμα περισσότερο, γιατί η ανεμελιά αυξάνει την τέρψη, ενώ το απόλυτο κενό «σκοτώνει». Η UEFA τους το προσφέρει το ποδόσφαιρο σε μεγάλες (υπερβολικές) ποσότητες. Η νέα πραγματικότητα είναι συγκεκριμένη. Τηλεοπτικά δικαιώματα, εισιτήρια, έσοδα από διαφημίσεις και κάθε άλλη προέλευση που σχετίζεται με το σύγχρονο marketing. Αλλά, όσοι θυμόμαστε ακόμα πως είμαστε άνθρωποι, τους παίκτες τους ρωτήσαμε; Τους σκεφτήκαμε ποτέ; Δεν αναφέρομαι στις υποχρεώσεις του αγωνιστικού προγραμματισμού. Το πότε, δηλαδή, θα φορτσάρει μία ομάδα, πότε θα κάνει κοιλιά (ανάλογα με τις προτεραιότητες που θέτει η διοίκησή της ως προς τους στόχους κάθε χρονιάς), αν θα νικήσουν, αν θα προκριθούν ή μη. Όχι, μιλάω για το θέμα της υγείας τους, για τη βιολογική τους σύσταση. Για τη σύγχρονη σχεδόν «εγκληματική» χρήση του παραγωγικού συντελεστή «ποδοσφαιριστής»…
Το καλεντάρι πρέπει να αποφορτιστεί. Αυτό πιστεύουν πολλοί. Αλλά, η Lady Hope δεν βρίσκει άλλο διαθέσιμο τρόπο για να πραγματωθεί κάτι τέτοιο από μία συντονισμένη, καίρια, διαρκή και επίμονη επέμβαση του ίδιου του ποδοσφαιρικού «μικρόκοσμου». Και κυρίως των ποδοσφαιριστών και των όποιων συνδικαλιστικών τους οργάνων. Είναι πρόθυμοι οι ίδιοι να δεχτούν ακόμα και μείωση εσόδων για να προστατεύσουν την υγεία τους και να μειώσουν τα ρίσκα;
Σε αυτό το ερώτημα οι πρώτοι που πρέπει να μας ενημερώσουν είναι οι ίδιοι οι αρμόδιοι επιστήμονες. Που γνωρίζουν το μέγεθος της καταπόνησης, τα αίτια, τις συνέπειες (βραχυχρόνιες και μακροχρόνιες), αλλά και τις απαραίτητες ενέργειες για την αποφόρτιση των παικτών. Έτσι ώστε, και να τη «βγάζουν καθαρή», και όρεξη να έχουν (σχεδόν) συνέχεια, και τις απαραίτητες αντοχές να επιδεικνύουν… Η παγκόσμια τάση, δυστυχώς, είναι προς την περαιτέρω πίεση των οργανισμών. Τα διεθνή κονκλάβια ψάχνονται για περισσότερους αγώνες. Θα προλάβουμε να σώσουμε οτιδήποτε είναι εφικτό;
efsyn.gr
