Τέσσερις μέρες διήρκεσε η επίσκεψη της Αμερικανίδας υπουργού Οικονομικών, κ. Γέλεν, στην Κίνα.
Οι συναντήσεις εργασίας, δηλαδή οι πιο ουσιαστικές, έγιναν στη διάρκεια δύο ημερών και διήρκεσαν συνολικά 10 ώρες, αποκάλυψε στις δηλώσεις της η κ. Γέλεν, για να γίνει εντελώς ξεκάθαρο ότι το αντικείμενο των συζητήσεων ήταν πολύ σοβαρό και ότι καταναλώθηκε πολλή ενέργεια και από τις δύο πλευρές για να υπάρξει θετικό αποτέλεσμα. «Τα δύο έθνη πρέπει να βρουν τρόπο να συμβιώσουν και να μοιραστούν την παγκόσμια ευημερία», δήλωσε η κ. Γέλεν.
Πάνος Κοσμάς
Αυτό που δεν ειπώθηκε είναι αυτό που αποτελεί κοινό μυστικό και «βγάζει μάτι»: ότι η επίσκεψη είχε εσπευσμένο χαρακτήρα και έγινε υπό το κράτος μεγάλης ανησυχίας των ΗΠΑ για την πρόσφατη επιβολή από την κινεζική κυβέρνηση περιορισμών στις εξαγωγές δύο κρίσιμων μετάλλων, του γάλλιου και του γερμάνιου, «για λόγους εθνικής ασφαλείας».
Η κινεζική απάντηση στους αμερικανικούς αλλά και ευρωπαϊκούς περιορισμούς στις εισαγωγές κινεζικών προϊόντων και στις κινεζικές επενδύσεις στο εξωτερικό «πόνεσε» ιδιαίτερα τις ΗΠΑ και την Ε.Ε. –ακόμη περισσότερο την Ε.Ε., η οποία καλύπτει πάνω από το 70% των αναγκών της σε γάλλιο και 45% των αναγκών της σε γερμάνιο, με εισαγωγές από την Κίνα. Η Κίνα είναι η μεγαλύτερη παραγωγός των δύο μετάλλων με… ευρωπαϊκά ονόματα και αυτά είναι εντελώς απαραίτητα για τις βιομηχανίες ηλεκτρικών οχημάτων και ημιαγωγών.
Οι κλαυθμοί και οι οιμωγές στον δυτικό Τύπο κάνουν λόγο ακόμη και για σοβαρό κίνδυνο εκτροχιασμού της «πράσινης μετάβασης»…
Η αντιπαράθεση Κίνας –ΗΠΑ και Ανατολής– Δύσης δεν μπορεί να κατασιγάσει, διότι το αντικείμενό της είναι υπαρξιακού χαρακτήρα: η θέση του ηγεμόνα στη διεθνή οικονομία και τη διεθνή πολιτική.
Ταυτόχρονα, όμως, τα σχέδια για ανάσχεση της κινεζικής επέκτασης, «ελεγχόμενη αποπαγκοσμιοποίηση» και «επαναβιομηχανοποίηση» της Δύσης με παλιννόστηση των αλυσίδων παραγωγής έχουν σαφή όρια, πέραν των οποίων οδηγούν σε βαρύ οικονομικό αυτοτραυματισμό της Δύσης.
Διαμορφώνεται έτσι μια παράδοξη εικόνα, όπου η Κίνα είναι η φωνή της καπιταλιστικής λογικής, υπερασπίστρια της παγκοσμιοποίησης και του ελεύθερου εμπορίου και της ελευθερίας των επενδύσεων, ενώ οι πρώτοι διδάξαντες όλα αυτά, οι ΗΠΑ και η Ε.Ε., τα υπονομεύουν κατά το δοκούν…
efsyn.gr
