Πολύ δύσκολα θα αποφύγει τις επαναληπτικές εκλογές η Ιρλανδία, καθώς η βαθύτατη, ιστορική έχθρα που χωρίζει τα δύο μεγάλα κεντροδεξιά κόμματα της χώρας, το Φίνε Γκαέλ και το Φιάνα Φάιλ, εδώ και σχεδόν έναν αιώνα, δεν επιτρέπει τη συνεργασία τους σε έναν νέο φιλο-μνημονιακό σχηματισμό, παρά το γεγονός ότι συγκέντρωσαν από κοινού σχεδόν το 50% της λαϊκής ψήφου.
Και τα δύο κόμματα είναι «μνημονιακά», με την έννοια ότι είναι συνυπεύθυνα στη γιγάντωση των τραπεζών που προκάλεσε την ιρλανδική κρίση, συναίνεσαν στην επιβολή του «σχεδίου σωτηρίας» (διάβαζε: λιτότητας και εκποίησης του δημόσιου πλούτου) της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με τις δραματικές κοινωνικές επιπτώσεις, και ταυτόχρονα δεσμεύονται να προστατεύσουν τον πολύ χαμηλό συντελεστή 12,5% για τη φορολογία των επιχειρήσεων, που έχει στην ουσία λειτουργήσει σαν κράχτης για την εγκατάσταση στη χώρα πολλών μεγάλων αμερικανικών και άλλων πολυεθνικών.
Τα χωρίζει, όμως, η ματωμένη ιστορία. Οι ιδρυτές των δύο κομμάτων ήταν ενταγμένοι στο κίνημα ανεξαρτησίας που έκανε ανταρτοπόλεμο κατά της Βρετανίας μετά την εξέγερση του 1916, και πολέμησαν μαζί τους Εγγλέζους.
Ομως η συνθήκη ειρήνης του 1921 προκάλεσε μέγα ρήγμα, διχάζοντας τους επαναστάτες μεταξύ αυτών που υποστήριζαν τη συμφωνία και εκείνων που την πολέμησαν.
Το Φίνε Γκαέλ προέκυψε από τις οργανώσεις που ήταν υπέρ της συμφωνίας, με ηγέτες τους Ιμον ντε Βαλέρα και Μάικλ Κόλινς, που σχημάτισαν και την πρώτη κυβέρνηση του ανεξάρτητου ιρλανδικού κράτους εν μέσω ανοιχτού εμφυλίου.
Ομως μέλη του IRA, του Φιάνα Φάιλ και άλλων δυνάμεων που θεωρούσαν προδοτική τη συμφωνία με τους Βρετανούς (και ιδίως την «παράδοση» της βόρειας Ιρλανδίας στο βρετανικό στέμμα) δολοφόνησαν τον Κόλινς, ενέργεια στην οποία η κυβέρνηση του Φίνε Γκαέλ αντέδρασε με σειρά εκτελέσεων.
Ο εμφύλιος τερματίστηκε το 1923, αλλά η «βεντέτα» των δύο κομμάτων εξουσίας, που έκτοτε ουσιαστικά εναλλάσσονται στην εξουσία, δεν ξεπεράστηκε ποτέ.
Με τις 148 από τις 158 έδρες να έχουν κατανεμηθεί σήμερα το πρωί, το Φίνε Γκάελ του Εντα Κένι καταλαμβάνει 47 έδρες και το Φιάνα Φάιλ 43 έδρες, με το Σιν Φέιν να παίρνει 22 έδρες και το Εργατικό Κόμμα μόλις 6 έδρες, από 37 που είχε πάρει στις εκλογές του 2011.
Κατά τη διάρκεια της καταμέτρησης των ψήφων, ο Κένι και ο ηγέτης του Φιάνα Φάιλ, Μάικλ Μάρτιν, άφησαν ανοιχτό το ενδεχόμενο μιας συμφωνίας, αν και βουλευτές και των δύο κομμάτων ορκίζονται πως κάτι τέτοιο αποκλείεται…
Εναλλακτικά, θα μπορούσε το Φιάνα Φάιλ να στηρίξει «παθητικά» μία κυβέρνηση μειοψηφίας του Κένι, για να τον φθείρει κι άλλο και να τον ρίξει στο μέλλον και να επιλέξει ουσιαστικά τον χρόνο των επόμενων εκλογών. Κι αυτό, όμως, μοιάζει την παρούσα στιγμή «χλομό» σενάριο.
