Στην προηγούμενη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου της 9ης Φεβρουαρίου 2016, Δήμαρχε, ο επικεφαλής της Δημοτικής Παράταξης «ΑΓΡΙΝΙΟ ΑΝΑΤΡΩΠΗ ΤΩΡΑ – ΠΟΛΙΤΕΣ ΣΕ ΔΡΑΣΗ» κ. Δημήτρης ΤΡΑΠΕΖΙΩΤΗΣ σου πρότεινε «να κινηθείς άμεσα για τη διεκδίκηση αντισταθμιστικών πόρων από τη ΔΕΗ Α.Ε. λόγω της αξιοποίησης – εκμετάλλευσης των νερών του Αχελώου».
- του Λευτέρη Τηλιγάδα |
| red line
Τ’ ακούς τώρα αυτό και λες: «Μάλιστα! Αυτά είναι! Να πάω να τα πω στη φιλενάδα τ’ ανιψιού μου, να το χαρεί η κοπελιά, που βρήκε ντάνες μόρφωση σε ξακουσμένο σόι»!
Μόνο που αυτή η ιστορία με τα αντισταθμιστικά Δήμαρχε, έχει και «βαρέα», και «ανθυγιεινά»… Και μάλιστα πολλά, κι από παλιά.
Μη σου περάσει βέβαια από το μυαλό, πως, όταν λέμε «βαρέα» και «ανθυγιεινά», εννοούμε τίποτα παλιά μεροκάματα μπουλντόζας από την εποχή της κατασκευής των φραγμάτων. Όχι, Δήμαρχε! Τίποτα τέτοιο. Απλά, αυτό το «βαρέα» χαρακτηρίζει, όλα εκείνα τα ακούσματα, που έρχονταν κάθε τόσο και σκάγανε, με όλο το κοινωνικό τους βάρος, στον πυθμένα του λαβυρίνθου μου, που, όσο και να μην πεις, τη φόρτωναν την ακοή μου με ένα σωρό «ανθυγιεινά», όπως αποδείχθηκε, παραμύθια, «ων ουκ έστι αριθμός».
Πριν όμως ξεκινήσεις τις απαιτήσεις, διάβασε δυο τρεις αράδες, που θα χρησιμεύσει σε πολλά.
Όσοι, Δήμαρχε, από το 2005 μέχρι το 2008 έχουν διατελέσει σε αυτή την περιοχή πρόεδροι, αντιπρόεδροι, μέλη και γραμματείς συλλογικών επιστημονικών και αυτοδιοικητικών φορέων, όπως λόγου χάριν του ΤΕΕ και της ΤΕΔΚ, δήμαρχοι, αντιδήμαρχοι, νομάρχες κι αντινομάρχες με δυσκολία θα βρουν το ηθικό δικαίωμα να ομιλούν περί αντισταθμιστικών, γιατί, όταν είχαν, και το δικαίωμα και την υποχρέωση, «ίνα ομιλούν περί τούτων», αυτοί «αγρόν ηγόραζον», που λεν κι οι μορφωμένοι.
Εκείνη την περίοδο, Δήμαρχε, αν θυμάμαι καλά, από όσους σήμερα βρίσκονται επικεφαλής των παρατάξεων του Δήμου, εσύ ήσουν πρόεδρος του παραρτήματος του ΤΕΕ Αιτωλοακαρνανίας, ο κ. Τραπεζιώτης μέλος του Δ.Σ. (ακόμα και γραμματέας μπορεί) της ΤΕΔΚ του νομού και ο κ. Μοσχολιός αντιδήμαρχος.
Εκείνη την εποχή, δεν ξέρω, αν εσύ θυμάσαι, εγώ όμως οφείλω να σε διαβεβαιώσω, ότι θυμάμαι πολύ καλά, η ΔΕΗ Α.Ε. έπρεπε να εκδώσει μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων όλων των φραγμάτων της στον Αχελώο, έτσι ώστε οι υδροηλεκτρικοί σταθμοί που τους αντιστοιχούσαν, να μπορέσουν, σαράντα πέντε μετά την κατασκευή τους να αδειοδοτηθούν κανονικά.
Οι μελέτες αυτές, έστω και τυπικά, έπρεπε να έχουν την σύμφωνη γνώμη και της τοπικής κοινωνίας.
Εκείνος λοιπόν ο χρόνος Δήμαρχε, ήταν η κατάλληλη στιγμή οι θεσμικοί παράγοντες αυτού του τόπου να θέσουν επιτακτικά το ζήτημα των αντισταθμιστικών.
Αν ανατρέξει κανείς στον τύπο της εποχής, θα βρει κάμποσα δελτία τύπου που αφορούν στην επίσκεψη στο νομό του τότε προέδρου και διευθύνοντα συμβούλου της ΔΕΗ κ. Αθανασόπουλου, τα οποία έχουν για θέμα τα αντισταθμιστικά της επιχείρησης, μόνο που ως τέτοια νοήθηκαν έργα, τα οποία περισσότερο ήτα αναγκαία για την ΔΕΗ παρά χρήσιμα ή ανακουφιστικά για τις τοπικές κοινωνίες. Αυτά τα έργα έχουν καταγραφεί μάλιστα και σε ΚΥΑ η οποία εκδόθηκε στις 23 Μάιου του 2007 με αριθμό 129264/23.5.2007, έτσι ώστε να μπορούμε κι εμείς να τα βλέπουμε σήμερα καθαρογραμμένα και συγκεντρωμένα, να τα ευχαριστιόμαστε.
Σήμερα όμως Δήμαρχε, που όλα του γάμου είναι δύσκολα… κι η νύφη γκαστρωμένη, θυμηθήκαμε τη ΔΕΗ και την προίκα που δεν πήραμε.
Και καλά κάναμε. Είμαι ο τελευταίος που θα υποστηρίξει το αντίθετο. Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε τρία πράγματα:
1ον) Όταν η συγκυρία ήταν τέτοια, που οι απαιτήσεις της τοπικής κοινωνίας θα μπορούσαν να ικανοποιηθούν, μέσα από οργανωμένες κινηματικές διαδικασίες, αφού ως γνωστόν τίποτα δεν χαρίζεται εύκολα, κανείς δεν φρόντισε να ενημερώσει τους πολίτες αυτού του νομού, για τα όσα «καλά και συμφέροντα» θα μπορούσαν οι ίδιοι να διεκδικήσουν και να αποκτήσουν.
2ον) Το σύνολο σχεδόν των έργων, τα οποία περιέχονται στις γραμμές της προαναφερόμενης ΚΥΑ, ήταν έργα που πλασαρίστηκαν ως «αντισταθμιστικά» (Διευθετήσεις και καθαρισμοί χειμάρρων, δασική οδοποιία, καθορισμοί κοίτης, έργα αναβάθμισης του περιβάλλοντος κ.α.), όμως ήταν περισσότερο απαραίτητα για την ΔΕΗ και τη λειτουργία της στην περιοχή, παρά για τις τοπικές κοινωνίες, τις οποίες, υποτίθεται, ότι εξυπηρετούσαν.
3ον) Εκτός από τη ΔΕΗ στα ποτάμια και τους χείμαρρους της Αιτωλοακαρνανίας δραστηριοποιούνται κι άλλες ιδιωτικές εταιρείες, οι οποίες παράγουν ενέργεια. Μία απ’ αυτές, η μεγαλύτερη ίσως, είναι η «Τέρνα».
Για να αναλογιστείς μάλιστα το μέγεθος Δήμαρχε, έτσι ώστε να ενημερώσεις και τον κ. Τραπεζιώτη, ο οποίος την «Τέρνα» μάλλον θα την ξέχασε από την απαίτηση για αντισταθμιστικά, αξίζει να υπογραμμίσουμε, ότι η ισχύς των Υδροηλεκτρικών Σταθμών (ΥΗΣ) του συγκροτήματος του Αχελώου της ΔΕΗ (Κρεμαστά, Καστράκι, Στράτος I & II, Γκιώνα Μόρνου, Γλαύκος) είναι 925,6 MW. Σε αντιπαραβολή η ΤΕΡΝΑ λειτουργεί ήδη έναν Υδροηλεκτρικό στο Αυλάκι του Δήμου Αμφιλοχίας 60 MW και έχει αιτηθεί 8 αδειών για ισάριθμα εργοστάσια παραγωγής ενέργειας στο νομό, συνολικής ισχύος 1402,2 MW. Από αυτά, τα πρώτα δύο, στη θέση Πύργος Ινάχου Αμφιλοχίας, ισχύος 220 MW το ένα και στη θέση Aγ. Γεώργιος Ινάχου του Δ, Αμφιλοχίας ισχύος 367 MW το άλλο, έχουν ήδη αδειοδοτηθεί(Δες ΕΔΩ, Δήμαρχε).
Σε αξιολόγηση στη ΡΑΕ βρίσκονται επίσης οι αιτήσεις της ίδιας εταιρείας για εργοστάσια στις θέσεις: Φίλος Ινάχου του Δ. Αμφιλοχίας, ισχύος 142 MW, Τσουγκαριά Παρακαμπυλίων του Δ. Αγρινίου, ισχύος 72 MW, Διάσελλα Παρακαμπυλίων του Δ. Αγρινίου, ισχύος 171,6 MW, Διαμονόπυργια Ινάχου του Δ. Αμφιλοχίας, ισχύος 195,2 MW, Πουρναράκι Ινάχου του Δ. Αμφιλοχίας, ισχύος 138,6 MW και Ματσούκι Στράτου του Δ Αγρινίου, ισχύος 95,8 MW (Δείτε το χάρτη)
Δεν είναι λοιπόν, Δήμαρχε , μόνο η ΔΕΗ… Είναι και η ΤΕΡΝΑ… Αλλά αυτή κανείς δεν την βάζει μέσα στα πλάνα του για αντισταθμιστικά. Η ΔΕΗ βλέπεις έχει μια λαϊκότητα, μια μαζική οικειότητα κατοχυρώνει, ένα μας “ανήκει” αυτό το μαγαζί και ας μην είν’ δικό μας. Μην κοιτάς τη ΤΕΡΝΑ… Η ΤΕΡΝΑ είναι ξένη. Πώς θα πάμε εμείς να κάνουμε κουμάντο στο ξένο μαγαζί.
Απ΄την άλλη είναι και τα αντισταθμιστικά. Τι είδους αντισταθμιστικά θα ζητήσουμε και ποιοι; Οι φορείς; Ξέρουν τις ανάγκες της κοινωνίας; Πότε κουβέντιασαν μαζί τους γι’ αυτά: Ή μήπως θα πάνε στη κουβέντα και “ό,τι ήθελε προκύψει”;
Ερωτήματα πολλά, Δήμαρχε… Επειδή όμως το παρατραβήξαμε το ποίημα σήμερα, λέω, να το κόψουμε κάπου εδώ, και να επανέλθουμε την επαύριο με τα πιο σπουδαία.
Έλα τώρα να μαζευόμαστε σιγά – σιγά σε εκατοντάδες, γιατί μ’ όλα ταύτα, πάρα ταύτα | φτάσαμε στο δια ταύτα | Κι όσα σου ‘πα, κι όσα μου ‘πες | κλάφ’ τα Χαραλάμπη κλάφ’ τα
