Παρακολούθησα, κ. Παπαναστασίου, την προηγούμενη εβδομάδα την συνέντευξη τύπου για την έναρξη των παραστάσεων της κεντρικής σκηνής του Δημοτικού Περιφερειακού Θεάτρου Αγρινίου με το έργο Άμλετ του μεγάλου δραματουργού της Αγγλίας Σαίξπηρ και πραγματικά ενθουσιάστηκα.
- του Λευτέρη Τηλιγάδα |
| red line
Είδα ένα θίασο με νέους ηθοποιούς, κάποιους απ’ αυτούς μάλιστα τους έχω δει και να παίζουν, έτοιμους να επιχειρήσουν να υποδυθούν ρόλους, για τους οποίους έχουν γραφτεί σελίδες επί σελίδων. Μαζί τους, πολύτιμο οδηγό σ’ αυτή τους τη «διαδρομή», έχουν έναν ηθοποιό, έναν σημαντικό δημιουργό της νεώτερης θεατρικής σκηνής της χώρας μας, που έχει ποτίσει το θεατρικό σανίδι με πολύ ιδρώτα και κόπο, αλλά κυρίως με έμπνευση και ήθος: Τον κ. Κώστα Αρζόγλου.
«Παρασκευή, κοντή γιορτή», λοιπόν, και κάτι μου λέει ότι για τις επόμενες μέρες μέχρι και το τέλος του Φεβρουαρίου κάτι εξαιρετικά σημαντικό για την ιστορία της τοπικής μας θεατρικής σκηνής θα διαδραματίζεται στην αρχή της Βότση.
Με την ευκαιρία όμως αυτής της συνέντευξης, αλλά και της έναρξης των παραστάσεων της κεντρικής σκηνής, ας πούμε μερικά πράγματα για το σύνολο του φετινού προγράμματος του ΔΗΠΕΘΕ, που ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη και το οποίο επιχειρεί να χωρέσει πάνω στο άρμα του, «τα πάντα όλα» της εγχώριας καλλιτεχνικής δημιουργίας.
Πράγματι είναι η πιο «καλλιτεχνικά φορτωμένη», ίσως, σεζόν του Δημοτικού μας Θεάτρου, με τον καλλιτεχνικό διευθυντή να επιχειρεί να αναδείξει κάθε δημιουργική πτυχή της τοπικής καλλιτεχνικής δυναμικής και αυτό δεν είναι μόνο είναι «ευχής έργο», αλλά αποτέλεσμα δουλεμένης επιλογής και θέσης του κ. Νίκου Καραγέωργου, που παρά την όποια άποψή μου για την προηγούμενη καλοκαιρινή παραγωγή του ΔΗΠΕΘΕ, η οποία έχει ήδη καταγραφεί, οφείλω να ομολογήσω, ότι αγαπά και τον τόπο του και τους ανθρώπους του.
Δεν μπορώ όμως, να μην σταθώ, σε μια ήδη προγραμματισμένη παράσταση, η οποία είναι αφιερωμένη στην θυσία των «120», για την οποία, κ. Παπαναστασίου, όπως ήδη γνωρίζετε, έχει υπάρξει αρκετή διεργασία και για την μορφή που αυτή θα έχει, και για την ημέρα και την ώρα της πραγματοποίησής της.
Σύμφωνα με το πρόγραμμα, λοιπόν, την Μεγάλη Παρασκευή (14 Απριλίου 2017) στις 12:00 το μεσημέρι θα πραγματοποιηθεί «παράσταση» στην αίθουσα του Δημοτικού Θεάτρου με απαγγελίες ποιημάτων και τραγούδια, από την κ. Έφη Παπαθεοδώρου και την κ. Ευσταθία Γρέντζελου αντίστοιχα, σε σκηνοθεσία της κ. Διονυσίας Ολιβώτου.
Όταν τις πρώτες ημέρες της παρουσίας του σημερινού καλλιτεχνικού διευθυντή του θεάτρου στο Αγρίνιο, κ. Παπαναστασίου, επισκεφθήκαμε με τον επικεφαλής του Ανυπότακτου Αγρινίου κ. Στέλιο Μερμίγκη, του θέσαμε υπόψη την σημαντικότητα της φετινής «απόλυτης επετείου» θυσίας (ταύτιση για πρώτη φορά μετά από 73 χρόνια της ημέρας και της ημερομηνίας), προτείνοντας, το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο να αναλάβει την παραγωγή ενός θεατρικού δρώμενου ανήμερα τη Μεγάλη Παρασκευή, το οποίο θα λάβει χώρα στην κεντρική πλατεία της πόλης, όπου απαγχονίστηκαν ο Πάνος Σούλος, ο Αβραάμ Αναστασιάδης και ο Χρήστος Σαλάκος, με την συμμετοχή όλων των συλλόγων της πόλης. Η υλοποίηση της πρότασης αυτής θα έφερνε στο κέντρο της πόλης την ιστορική και κοινωνική μνήμη της, με ιδανικότερη ώρα για την πραγματοποίησή της το διάστημα ανάμεσα στην αποχώρηση των επιταφίων από την πλατεία και την έναρξη του εθίμου της καύσης των χαλκουνιών.
Θεωρώ, ότι και ο προγραμματισμός της «παράστασης» του ΔηΠεΘε και η συγκεκριμένη πρόταση μπορούν να υλοποιηθούν, συμπληρώνοντας η μία την άλλη, δίνοντας στο γεγονός μεγαλύτερη διάσταση με την συμμετοχή του αγρινιώτικου λαού, ο οποίος, ούτως ή άλλως, εκείνη την ώρα θα βρίσκεται συγκεντρωμένος στην πλατεία. Ίσως με αυτό τον τρόπο, η μνήμη αυτής της θυσίας να καταφέρει να απαγκιστρωθεί από την τέλεση ενός θρησκευτικού μνημόσυνου και μόνο, μια κάποια ημερομηνία του έτους και να αποκτήσει κυρίαρχη θέση στον δημόσιο χώρο της πόλης.
Ευελπιστώντας σε ευήκοα ώτα, διατελώ.
Υ.Γ. Επιτέλους, κάποιες συνεχείς παροτρύνσεις και δικές μου αλλά και άλλων, για ουσιαστικό άνοιγμα του θεάτρου στην τοπική κοινωνία φαίνεται να πιάνουν τόπο. Τα συγχαρητήριά μου στη Διοίκηση του Θεάτρου, που αποφάσισε κάθε Παρασκευή πρωί, πριν από τις βραδινές παραστάσεις η ομάδα των ηθοποιών του «Άμλετ» να επισκέπτεται Λύκεια της πόλης και αφού παίζει αποσπάσματα του έργου να «ανοίγει» συζήτηση με τους μαθητές.
