Σφετεριστές του ΟΧΙ στο δημοψήφισμα είναι όσοι δεν ψήφισαν ΝΑΙ στα μνημόνια σύμφωνα με άρθρο της Αυγής.
«…είναι ευλογία που θα απουσιάσουν [από΄τη Βουλή] η Ζωή Κωνσταντοπούλου, η Ραχήλ Μακρή και τα παρελκόμενά τους», γράφει σήμερα ο Γ. Ανανδρανιστάκης στην εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ Αυγή. Προφανώς για τη νεομνημονιακή λογική είναι ευλογία να μπουν στη θέση τους στη βουλή άνθρωποι που έχουν ήδη δεσμευτεί ότι πρόκειται να υπογράψουν χωρίς αντιρρήσεις ότι μνημονιακό μέτρο απαιτήσουν οι δανειστές.
Πώς έλεγε κάποτε ο Πάγκαλος «το μνημόνιο είναι ευλογία για τον τόπο»; Τώρα η ευλογία συνεχίζεται, αφού η ΛAΕ, «αυτοί που ανέτρεψαν την πρώτη κυβέρνηση της Αριστεράς, οι σφετεριστές του ΟΧΙ που φώναξε ο λαός, οι προσκυνητές του τοτέμ της δραχμής, οι υβριστές των συντρόφων τους, εκείνοι που τόλμησαν να μιλήσουν για χούντες, γύψους και Παπαδόπουλους, έλαβαν τελικά ό, τι τους άξιζε».
Η βασική επιδίωξη των δανειστών, δηλ. η απαλλαγή του ΣΥΡΙΖΑ από τα «βαρίδια», από αυτούς που καταψήφισαν τα προπαιτούμενα και το τρίτο μνημόνιο, έγινε πραγματικότητα. Και δεν απαλλάχτηκε μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά και η Βουλή αφού οι «σφετεριστές» του ΟΧΙ «έλαβαν ό,τι τους άξιζε».
Ο Μανώλης Γλέζος στο κείμενο παρουσιάζεται σαν παιδάκι που παρασύρθηκε: «αχ, βρε Μανώλη, σε πήραν στον λαιμό τους οι διασπαστές».
Έχει ο καιρός, αλλά και η κάλπη γυρίσματα. Αναρωτιέται κανείς αν, λέμε αν, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν καταφέρει να έρθει πρώτο κόμμα στις επόμενες εκλογές, θα έχει ισχύ ο γενικός αφορισμός «έλαβαν ό,τι τους άξιζε» με τον οποίο χαρακτηρίζονται 6 κόμματα που ανήκουν στους «ηττημένους ή τους λιγότερο νικητές» των προχθεσινών εκλογών.
Οι εκλογές της Κυριακής είχαν πολλές ομοιότητες με τις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2010 όταν η λαϊκή δυσαρέσκεια απέναντι στο πρώτη μνημόνιο ακόμα δεν είχε ακόμα αποκρυσταλλωθεί σε εκλογικό επίπεδο.
Στις εκλογές δεν λαβαίνει κανείς μόνο «ό,τι του αξίζει». Με την ισοπεδωτική αυτή λογική, και στις κυβερνητικές συμμαχίες το λαβαίνει, οπότε ο Καμμένος, ο ομοφοβικός Νικολόπουλος, ο «αντισημίτης Πόρτα-Πόρτα», ο Χαϊκάλης (μέχρι χθες) είναι οι σύμμαχοι που αξίζουν στον ΣΥΡΙΖΑ.
Με μια αντίστοιχη αντιδραστική λογική που δεν απέχει πολύ από τα κυρίαρχη νέα αφήγηση του νεομνημονιακού ΣΥΡΙΖΑ ο ελληνικός λαός αξίζει να λουστεί τα μνημόνια, τους μαχαιροβγάλτες και τα σκοταδιστικά παρατράγουδα αφού τα ψήφισε. .
Το κείμενο αναπαράγει το χιλιοειπωμένο επιχείρημα ότι τα «όχι» που ακούστηκαν στη Βουλή ανέτρεψαν την πρώτη κυβέρνηση της Αριστεράς. Μα δυστυχώς, η κυβέρνηση αυτο-ανατράπηκε έχοντας υποκύψει σε όλους τους όρους των δανειστών. Η αριστερή παρένθεση έκλεισε όταν η κυβέρνηση έπαψε να προβάλλει οποιαδήποτε αντίσταση. Το ότι σήμερα θριάμβευσε η λογική του μικρότερου κακού, του δόγματος «δεν υπάρχει εναλλακτική» με την ελπίδα πιο ήπιων πληγμάτων δεν μπορεί να αποτελεί λόγο για κανέναν αριστερό να πανηγυρίζει χαιρέκακα με οπαδικούς όρους.
Ας μας επιτραπεί να θυμηθούμε τον Μανόλη Αναγνωστάκη και να φοβόμαστε όλους εκείνους που «εφτά μήνες έκαναν πως δεν είχαν πάρει χαμπάρι και μια ωραία πρωία -μεσούντος κάποιου Σεπτεμβρίου» ψήφισαν αριστερό μνημόνιο κραυγάζοντας «δώστε τους αποστάτες στο λαό».
Φοβάμαι
Φοβάμαι
τους ανθρώπους που εφτά χρόνια
έκαναν πως δεν είχαν πάρει χαμπάρι
και μια ωραία πρωία –μεσούντος κάποιου Ιουλίου–
βγήκαν στις πλατείες με σημαιάκια κραυγάζοντας
«Δώστε τη χούντα στο λαό».
Φοβάμαι τους ανθρώπους
που με καταλερωμένη τη φωλιά
πασχίζουν τώρα να βρουν λεκέδες στη δική σου.
Φοβάμαι τους ανθρώπους
που σου “κλειναν την πόρτα
μην τυχόν και τους δώσεις κουπόνια
και τώρα τους βλέπεις στο Πολυτεχνείο
να καταθέτουν γαρίφαλα και να δακρύζουν.
Φοβάμαι τους ανθρώπους
που γέμιζαν τις ταβέρνες
και τα “σπαζαν στα μπουζούκια
κάθε βράδυ
και τώρα τα ξανασπάζουν
όταν τους πιάνει το μεράκι της Φαραντούρη
και έχουν και «απόψεις».
Φοβάμαι τους ανθρώπους
που άλλαζαν πεζοδρόμιο όταν σε συναντούσαν
και τώρα σε λοιδορούν
γιατί, λέει, δεν βαδίζεις στον ίσιο δρόμο.
Φοβάμαι, φοβάμαι πολλούς ανθρώπους.
Φέτος φοβήθηκα ακόμα περισσότερο.