Η υπόθεση του 81χρονου Αμερικανοεβραίου δισεκατομμυριούχου Μάικλ Στάινχαρντ είναι μία «κλασική» περίπτωση πάμπλουτου «συλλέκτη» που δεν διστάζει να τσαλακώσει, να θάψει, να εμπορευτεί την ιστορία των λαών της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής για να γεμίσει ακόμη περισσότερο τους παχυλούς τραπεζικούς του λογαριασμούς και να ικανοποιήσει την ακόρεστη όρεξή του να περιτριγυρίζεται από σπάνια αρχαία έργα τέχνης και αρχαιολογικά κειμήλια.
Αν και είναι εδώ και δεκαετίες γνωστός στην ΙΝΤΕΡΠΟΛ και στις αρμόδιες αρχές των ΗΠΑ και άλλων χωρών, καταφέρνει ως σήμερα στα 81 του χρόνια να ξεφεύγει από τα δίχτυα των δικαστών και να μην μπαίνει πίσω από τα κάγκελα της φυλακής, όπως θα συνέβαινε σε οποιονδήποτε άλλο αρχαιοκάπηλο ή αποδέκτη αρχαιοτήτων που φθάνουν στην κατοχή του από τους σκοτεινούς διαδρόμους δικτύων της διεθνούς αρχαιοκαπηλίας.
Πίσω από το χαμόγελο του δήθεν αθώου και ανήξερου χορηγού πανεπιστημίων ,μουσείων και φιλανθρωπικών ιδρυμάτων και του «συλλέκτη» αρχαίων κειμηλίων και έργων τέχνης κρύβεται ένας «μαέστρος» κατοχής αρχαιοτήτων που ξέφυγαν από τη σκαπάνη των αρχαιολόγων και βρέθηκαν στα χέρια διεθνών δικτύων αρχαιοκαπηλίας, τροφοδοτώντας τη μαύρη και γκρίζα αγορά αρχαίων έργων τέχνης και μουσειακών εκθεμάτων-«δανείων» με ετήσιο τζίρο πολλά δις. δολάρια.
Η συμβολική κατάσχεση δεκάδων αρχαιοτήτων
Η ιστορία του Στάινχαρντ ξαναβγήκε στο φως της δημοσιότητας πριν λίγες βδομάδες όταν ο εισαγγελέας Νέας Υόρκης του επέβαλε απαγόρευση εφ’ όρου ζωής στην απόκτηση αρχαιοτήτων και του κατάσχεσε από τις ιδιωτικές του συλλογές 180 αντικείμενα συνολικής αξίας τουλάχιστον 70 εκατομμυρίων δολαρίων.
Ο Στάινχαρντ ΄όχι μόνον δεν διαμαρτυρήθηκε αλλά έμεινε ικανοποιημένος, γιατί με τη συμφωνία αυτή απέφυγε τη φυλακή στη «δύση» της ζωής του. Παράλληλα, έμεινε αλώβητο το μεγαλύτερο μέρος της ιδιωτικής συλλογής αρχαιοτήτων που προμηθεύεται κυρίως από τη λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου.
Βεβαίως ώσπου να καταφέρουν να φθάσουν πέρσι οι Αμερικανοί αστυνομικοί και ερευνητές αρχαιοκαπηλίας στο πολυτελές σπίτι του στην Πέμπτη λεωφόρο της Νέας Υόρκης, χρειάστηκαν έρευνες τεσσάρων ετών σε συνεργασία με την ΙΝΤΕΡΠΟΛ και άλλες 13 χώρες, μεταξύ των οποίων η Ελλάδα, το Ισραήλ, η Ιταλία, η Βουλγαρία, η Συρία, ο Λίβανος, το Ιράκ.
Δεν μπορούσαν να τον αγγίξουν εύκολα. Ο διάσημος δισεκατομμυριούχους «συλλέκτης» είχε ισχυρές σχέσεις με τα ανώτατα κλιμάκια της εξουσίας σε ΗΠΑ, Ισραήλ και Ευρώπη καθώς ανάμεσα στα άλλα είναι επί δεκαετίες μέγας χορηγός του Μουσείου του Ισραήλ, άλλων ισραηλινών μουσειακών ιδρυμάτων, φιλανθρωπικών οργανώσεων αλλά και του πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης (που έχει πτέρυγα με το όνομά του),του Βοτανικού Κήπου του Μπρούκλιν.
Όπως όμως φαίνεται, ο κύκλος μακροχρόνιων ερευνών γύρω από τον δισεκατομμυριούχο αρχαιοκάπηλο μεταμφιεσμένο σε «συλλέκτη» διεθνούς φήμης έκλεισε.
Η δικαιοσύνη όμως δεν έχει απονεμηθεί.
Εκατοντάδες αρχαιότητες παραμένουν στα «ντουλάπια» του.
Εκατοντάδες κομμάτια και κειμήλια της αρχαίας ιστορίας των λαών της Ιταλίας, της Ελλάδας, της Συρίας, του Λιβάνου, του Ιράκ, των κατεχόμενων παλαιστινιακών εδαφών της Δυτικής Όχθης δεν θα δουν (σύντομα τουλάχιστον) το φως του ήλιου.
Παραμένουν αιχμάλωτα του ισχυρού (κατ’ ευφημισμόν) συλλέκτη και ορατά μόνον για τα μάτια λίγων και εκλεκτών.
Αυτό, για όσο καιρό τουλάχιστον εξακολουθούν οι λαοί να επιτρέπουν στις αρμόδιες αρχές και κυβερνήσεις να κάνουν σκόντο στα εγκλήματα δισεκατομμυριούχων και να τους εξασφαλίζουν ασυλία σε βάρος της κοινής πολιτιστικής κληρονομιάς και Ιστορίας.
/kosmodromio.gr
