Σταδιακά μπαίνουμε σε φάση ύφεσης, με αύξουσες πληθωριστικές πιέσεις, την υψηλότερη ανεργία και ανεργία στους νέους στην Ε.Ε. Οι ανεργίες είναι απότοκες της προηγούμενης δεκαετίας – την οποία η χώρα και οι εταίροι της μπορούν να την καταγράφουν ως χαμένη ελληνική δεκαετία.
Θανάσης Βασιλείου
Η τρέχουσα ύφεση οφείλεται σε δύο μείζονες παράγοντες. Ο πρώτος είναι η κλιματική αλλαγή και η αντίδραση στην κλιματική αλλαγή. Οι στόχοι για μείωση των εκπομπών άνθρακα έως το 2050 και για ενεργειακή μετάβαση από τα ορυκτά καύσιμα στις ανανεώσιμες πηγές άνοιξαν τον κύκλο της παγκόσμιας ενεργειακής αναταραχής σε έναν κόσμο ορυκτών καυσίμων που είναι εδώ, και είναι ακόμα πανίσχυρος. Η ενεργειακή φτώχεια είναι μια μεταβίβαση πλούτου από τους πιο αδύναμους στους ήδη δυνατούς. Οι περισσότερες από τις δέκα ισχυρότερες παγκόσμιες επιχειρήσεις σχετίζονται είτε άμεσα είτε έμμεσα με τον κόσμο των ορυκτών καυσίμων.
Ο δεύτερος υφεσιακός παράγοντας είναι η πανδημική κρίση. Οι αυξήσεις των τιμών δεν σχετίστηκαν μόνον με τα προϊόντα υγείας και υγιεινής αλλά και με τις παγκόσμιες αλυσίδες εφοδιασμού. Η πανδημία ανέδειξε την ύπαρξη του εργατικού δυναμικού στις διαδικασίες παραγωγής των αγαθών και υπηρεσιών. Παρ’ όλα αυτά το κεφάλαιο παραμένει ο βασικός κρίκος που -με βάση τις ιεραρχήσεις και τις σημασίες- πρέπει να προστατευτεί και να γεννήσει. Μόνο που, πλέον, γεννάει χρήμα και όχι αγαθά και υπηρεσίες, γεγονός που θα ανατροφοδοτήσει τις πληθωριστικές πιέσεις. Η κυβέρνηση απλά παρακολουθεί και αυτοθαυμάζεται. Πιάνεται από την πρώτη αδέξια ή ανόητη δικαιολογία για να στηριχτεί και να στηρίξει μια αρχιτεκτονική που έχει φτάσει στα όριά της. Η αντιπολίτευση επικρίνει την κυβέρνηση και θεωρεί ότι κάνει καλά τη δουλειά της. Εδώ είμαστε.
efsyn.gr
