Ο Παύλος Πολάκης εδώ και λίγα χρόνια παίζει στην πολιτική σκηνή -όχι ιδιαίτερα επιτυχημένα μπορώ να πω- τον ρόλο του μάγκα και του παλικαριού από την Κρήτη. Βέβαια οι μάγκες και τα παλικάρια πριν απ’ όλα έχουν μπέσα και ξέρουν να λένε «ευχαριστώ» όταν κάποιος τους έχει ευεργετήσει και απ’ ό,τι θυμάμαι ο Νίκος Παππάς έδωσε μάχη μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ, όταν ο κ. Πολάκης έδινε τα δημόσια σόου του, για να μην τον πετάξουν από το κόμμα σαν την τρίχα από το ζυμάρι.
Ο κ. Τσίπρας παραιτήθηκε και αποχώρησε ξαφνικά για διακοπές στη Ν. Υόρκη αφήνοντας το κόμμα ακέφαλο, χρησιμοποιώντας συνήθειες του αλήστου μνήμης παρ’ ολίγον «εθνάρχη», ο οποίος όταν δεν τον ψηφίζανε είτε έφευγε για το Παρίσι είτε άφηνε την Προεδρία της Δημοκρατίας στον αέρα, σαν κακομαθημένο παλιόπαιδο. Έμαθα πως πλαγίως στηρίζει τον κ. Κασσελάκη. Το ότι ο Ν. Παππάς επίσης πάει να καταστρέψει το όνομα και τη φήμη του και να υπερασπιστεί τον κ. Τσίπρα και το κόμμα, προφανώς για τον κ. Τσίπρα δεν είναι αρκετό, οπότε μάλλον και ο κ. Τσίπρας δεν ξέρει καλά τη σημασία της λέξης «ευχαριστώ».
Ο κ. Κασσελάκης, για τον οποίο ο κ. Πολάκης είπε πως εμφανίστηκε σαν χιονοστιβάδα ξεχνώντας πως οι χιονοστιβάδες ποτέ και σε κανέναν δεν έκαναν καλό, θα έπρεπε σίγουρα να προσλάβει έναν καλό και ικανό άνθρωπο για τις δημόσιες σχέσεις και το δημόσιο προφίλ του. Στα 14 του χρόνια, δηλαδή πριν από 20 χρόνια, από ένα παιδί μόνο του στις ΗΠΑ, εν μέσω δηλαδή κρίσης και του απόηχου της επίθεσης στους Δίδυμους Πύργους, και μετά από κάποιες σπουδές που έκανε, όσο καλές και αν ήταν αυτές, κατάφερε να του δώσει το αμερικανικό σύστημα δάνειο 80 εκατομμύρια δολάρια, απ’ ό,τι έμαθα με προσωπική εγγύηση, ε, αυτό αξίζει θαυμάσια την παλιά ρήση «Καλό το παραμύθι σου αλλά δεν έχει δράκο».
Επιπλέον κάποιος θα έπρεπε να του πει πως είναι τεράστιο λάθος κάποιος σε ανταγωνισμό με άλλους να χρησιμοποιεί φράσεις όπως «ξέρω καλύτερα αγγλικά από τον Μητσοτάκη», γιατί μ’ αυτή τη λογική ο κ. Τσακαλώτος θα έπρεπε να βγει με τις φούντες στον ΣΥΡΙΖΑ.
Φυσικά και ο κ. Πολάκης υποστηρίζει τον κ. Κασσελάκη και η διαφημιστική καμπάνια του κ. Κασσελάκη θα ήταν καλή για παραλία στη Μύκονο και όχι για ένα κόμμα με την ιστορία του ΣΥΡΙΖΑ. Αν κρίνει κανείς το φαίνεσθαι του κ. Κασσελάκη και εμβαθύνει στα λεγόμενά του, το μόνο που μπορεί να σκεφτεί είναι η σπουδαία ατάκα του Αρκά: «Ο καθένας έχει δικαίωμα να ψηφίζει στις εκλογές και ο καθένας έχει δικαίωμα να ψηφίζει στη Γιουροβίζιον. Θα έπρεπε όμως να απαγορεύεται σε κάποιον να ψηφίζει και στα δύο».
Θυμάμαι κάποιες συζητήσεις με κάποιους σπουδαίους ανθρώπους, την αυθεντική αγωνίστρια, καλλιτέχνιδα και άνθρωπο, την αξέχαστη Κίττυ Αρσένη, και τον επίσης εξαιρετικό Ρήγα Αξελό πάνω στην ανανεωτική Αριστερά και το μέλλον της. Από τότε έχουν περάσει περισσότερο από 35 χρόνια και κατ’ αρχήν θα έπρεπε ο ΣΥΡΙΖΑ να σκεφτεί τι οφείλει στον Ν. Παππά αλλά και στον Ευκλείδη Τσακαλώτο. Θα έπρεπε να σκεφτεί η, πολύ όμορφη κατά τ’ άλλα, κ. Αχτσιόγλου πως δεν αρκεί να κάνεις την Μπουμπουλίνα λίγο πριν από τις εσωκομματικές εκλογές όταν πιο πριν καιγόταν ο τόπος· αλλά όλα αυτά, εδώ που τα λέμε, είναι και λίγο αστεία. Από τη στιγμή που εμφανίστηκε στο προσκήνιο ο κ. Κασσελάκης -του οποίου το κουζουλός δεν του πάει, θα του πήγαινε μια άλλη λέξη που έχει την ίδια σημασία αλλά δεν γράφεται- το θρυλικό ΚΚΕ Εσωτερικού που έγινε Συνασπισμός και τώρα είναι ΣΥΡΙΖΑ αρχίζει να μοιάζει δυστυχώς… ΤΣΙΡΚΟ ΜΕΝΤΡΑΝΟ.
efsyn.gr
