Ιδιαίτερα ανησυχητικά είναι τα φαινόμενα που παρατηρούνται τις τελευταίες εβδομάδες στον ακαδημαϊκό χώρο των ΗΠΑ στον απόηχο του συνεχούς αιματοκυλίσματος στη Λωρίδα της Γάζας και της γεωμετρικής αύξησης του αριθμού των άμαχων θυμάτων.
Πανεπιστήμια ιδιαιτέρως προβεβλημένα και καταξιωμένα διεθνώς για το επίπεδο των σπουδών και του πρωτοποριακού επιστημονικού έργου που προσφέρουν, όπως το Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια, το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ και το Πολυτεχνείο της Μασαχουσέτης, το περίφημο ΜΙΤ, αντιμετωπίζουν μια πρωτόγνωρη κατάσταση.
Αδάμ Αδαμόπουλος*
Και στα τρία αυτά ακαδημαϊκά ιδρύματα ασκούνται αφόρητες πιέσεις που ζητούν την παραίτηση των πρυτάνεων με το σκεπτικό ότι επέτρεψαν, ή δεν αντιμετώπισαν επαρκώς, την ανάπτυξη του αντισημιτισμού στους χώρους τους. Μία εκ των τριών αυτών πρυτάνεων, η Ελίζαμπεθ Μαγκίλ του Πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια, υπέβαλε την παραίτησή της έπειτα από την ακρόαση στη Βουλή των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ. Το πώς θα εξελιχθεί η υπόθεση για τις άλλες δύο πρυτάνεις μένει να το δούμε.
Μια επίσης ενδιαφέρουσα πτυχή της υπόθεσης αυτής είναι ότι δεν ασκούνται αφόρητες πιέσεις μόνο από πολιτικά πρόσωπα, όπως από τον κυβερνήτη της Πενσιλβάνια και από ομάδες βουλευτών, τόσο του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος όσο και του Δημοκρατικού Κόμματος, αλλά οι πιέσεις αυτές ενισχύονται και από ένα άλλο παράγοντα, καθώς συνοδεύονται από ανακοινώσεις απόσυρσης δωρεών ενίσχυσης των ιδρυμάτων αυτών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η ανακοίνωση της απόσυρσης δωρεάς ύψους 100 εκατομμυρίων δολαρίων από χορηγό, στην περίπτωση που η Ελίζαμπεθ Μαγκίλ παρέμενε στη θέση της.
Αυτό είναι ένα σημείο που θα πρέπει να μας προβληματίσει ιδιαίτερα, όχι μόνο σε ό,τι αφορά την τραγωδία στη Γάζα και τις αδιέξοδες πολιτικές που βρίσκονται πίσω από αυτή, όχι μόνο για την επαπειλούμενη ελευθερία της έκφρασης και μάλιστα στον ακαδημαϊκό χώρο, αλλά και για το πού οδηγεί η ανάπτυξη μη κρατικών πανεπιστημίων, κάτι που είναι ομολογημένος στόχος και προτεραιότητα της δικής μας κυβέρνησης.
Η κρίση στη Γάζα, ακούσια και εξ ανακλάσεως έστω, κατέστησε σαφείς τους κινδύνους που ελλοχεύουν πίσω από τη λειτουργία πανεπιστημιακών ιδρυμάτων που χρηματοδοτούνται από ιδιωτικά κεφάλαια.
Ασφαλώς, η Ιστορία της Επιστήμης βρίθει (δυστυχώς) από παραδείγματα όπου η επιστημονική έρευνα, αντί να είναι ελεύθερη, αδέσμευτη ακηδεμόνευτη και να ακολουθεί τους κανόνες της επιστημονικής δεοντολογίας και ηθικής λειτουργώντας προς όφελος της κοινωνίας, συχνά ποδηγετήθηκε και οδηγήθηκε σε στρεβλές ατραπούς που εξυπηρετούσαν τα συμφέροντα του ιδιώτη που χρηματοδοτούσε την έρευνα, με αποτέλεσμα την ανακοίνωση πορισμάτων που στερούνταν κάθε επιστημονικής βάσης. Ας παρακολουθήσουμε από κοντά τα όσα συμβαίνουν σε κορυφαία πανεπιστημιακά ιδρύματα των ΗΠΑ αυτόν τον καιρό και ας λάβουμε το μάθημα που το γεγονότα αυτά έρχονται να μας διδάξουν.
*(PH.D)2 Αναπληρωτής καθηγητής Ιατρικής Φυσικής – Υπολογιστικής Ιατρικής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης
https://www.efsyn.gr/stiles/triti-matia/415305_gazonontas-panepistimio
