Μια ωραία σουιτούλα

Μια ωραία σουιτούλα

  • |

Στη γαλλική σειρά με τον φολκλορικό τίτλο «Salade Grecque», που προβλήθηκε πέρυσι από τη συνδρομητική πλατφόρμα Αmazon Prime, πρωταγωνιστεί η Αθήνα, του εξευγενισμού, της τουριστικοποίησης και των συλλογικών αντιστάσεων, όπως τη ζουν δύο νεαρά αδέλφια και η πολυπολιτισμική παρέα τους.

Αφροδίτη Τζιαντζή

Φοιτητές Εrasmus, πρόσφυγες, ψηφιακοί νομάδες, αντιεξουσιαστές, ακτιβιστές και δικηγόροι-κτηματομεσίτες μπλέκονται σε μια «χωριάτικη σαλάτα», που ισορροπεί μεταξύ κομεντί και ελαφράς κοινωνικής κριτικής. Οι νέοι, που ζουν σε ένα ημι-εγκαταλειμμένο ξενοδοχείο, προσπαθούν να αποθαρρύνουν τους επίδοξους επενδυτές από το να το αγοράσουν, υποστηρίζοντας ότι στο υπόγειο βρήκαν αρχαία και πρέπει να γίνουν ανασκαφές.
Οι απέλπιδες προσπάθειές τους μου ήρθαν στο μυαλό όταν σε ένα παλιό κτίριο στα Εξάρχεια κατέφτασαν υποψήφιοι αγοραστές. «Εδώ μπορεί να γίνει μια ωραία σουιτούλα», τους έλεγε η μεσίτρια ξεναγώντας τους σε ένα μικρό δωμάτιο γραφείων, που ενοικιάζεται από εβδομαδιαίο έντυπο, το οποίο τώρα κινδυνεύει με έξωση. Πού θα βρουν νέα εστία οι συντελεστές του εντύπου, εκεί που έχουν φτάσει τα ενοίκια; Μήπως να έλεγαν κι αυτοί ότι βρήκαν αρχαία στο υπόγειο; Να έλεγαν ότι έχει φαντάσματα; Οτι τα βράδια ακούγεται ο θρήνος του στοιχειού της μεταπολίτευσης, που νοσταλγεί τα χρόνια που η περιοχή ήταν εργαστήριο ριζοσπαστικοποίησης και όχι θύλακας airbnb, μπουτίκ ξενοδοχείων και ισραηλινών real estate μάνατζερ;

Μπα, η αθωότητα δεν υπήρξε ποτέ για να χαθεί τώρα. Απλώς θα περιμένουμε να σκάσει η φούσκα, να φύγουν όπως ήρθαν οι «φασαίοι» τουρίστες που θέλουν να κάνουν μια βόλτα στην «άγρια»-νυν εξημερωμένη μεριά της πόλης. Μόνο που μέχρι τότε, αυτοί που φεύγουν είμαστε εμείς, ξεσπιτωμένοι εσωτερικοί μετανάστες, σε μια πόλη που «φτύνει» τα παιδιά της.

https://www.efsyn.gr/stiles/ano-kato/431281_mia-oraia-soyitoyla

Εκτρωφείο Λαγων Καρφής Ευαγγελος