Με πολύ πιο δυνατό το ΚΚΕ στην Ευρωβουλή, θα είναι πολύ πιο δυνατός ο λαός στον δρόμο του αγώνα.
Εχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που το ΚΚΕ έγκαιρα και τεκμηριωμένα είχε πάει κόντρα σε όλους αυτούς -συμφέροντα, πολιτικές δυνάμεις και μηχανισμούς- που έκαναν τον λαό να εφησυχάζει μιλώντας για την Ε.Ε., τη «μεγάλη οικογένεια, της ειρήνης, της ελευθερίας των λαών και της ευημερίας της κοινής αγοράς», ενημερώνοντας τους εργαζόμενους για τα συμφέροντα που υπηρετεί και την αντιλαϊκή της πολιτική.
Κώστας Παπαδάκης*
Η επιλογή αυτή, όπως και οι προβλέψεις του ΚΚΕ, δοκιμάστηκαν στην πράξη και επιβεβαιώθηκαν όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά παντού. Οι κινητοποιήσεις του τελευταίου διαστήματος σε όλες τις χώρες της Ε.Ε. επιβεβαιώνουν του λόγου το αληθές.
Σήμερα, κόντρα σε αυτή την πραγματικότητα είναι η κυβέρνηση της Ν.Δ. και από δίπλα της ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ, η Νέα Αριστερά, ο Βελόπουλος, αλλά και σύμπασα η Ακροδεξιά στην Ευρώπη, που ισχυρίζονται ακόμα ότι η Ε.Ε. μπορεί τάχα να βελτιωθεί και να «συνέλθει», κρύβοντας τον ανεπίστρεπτο χαρακτήρα της ως διακρατικής ένωσης του κεφαλαίου, που μόνο χειρότερη μπορεί να γίνει για τους λαούς. Το παραμύθι τους ξεφτίζει όλο και περισσότερο.
Ολα τα αστικά κόμματα αναζητούν απεγνωσμένα πού βρίσκεται άραγε το ανύπαρκτο «κράτος δικαίου» της Ε.Ε. Ποιο; Αυτό των μισθών πείνας, της οργιώδους ακρίβειας, της δήθεν «πράσινης», αλλά αβάσταχτης φορολεηλασίας του λαού, των πανάκριβων ενοικίων;
Από πού κι ώς πού αποτελεί «κράτος δικαίου» η στήριξη του κράτους-τρομοκράτη του Ισραήλ, που σκοτώνει τον παλαιστινιακό λαό, η συμμετοχή στον πόλεμο στην Ερυθρά Θάλασσα, ακόμα και με φρεγάτες, με την ευρωενωσίτικη επιχείρηση «Ασπίδες»;
Από πού κι ώς πού είναι «κράτος δικαίου» η χρηματοδότηση με δεκάδες δισ. ευρώ του αντιδραστικού καθεστώτος Ζελένσκι και των ναζί του Αζόφ;
Από πού κι ώς πού αποτελούν «κράτος δικαίου» οι απαγορεύσεις, η άγρια καταστολή στα πανεπιστήμια, στη Σορβόνη, στο Αμστερνταμ, στο Βερολίνο, στα πανεπιστήμια της Ε.Ε. «των δημοκρατικών αξιών», όπως και των ΗΠΑ του «δημοκράτη» Μπάιντεν;
Πού βρίσκεται το «κράτος δικαίου» στην αντιμετώπιση των εγκλημάτων σε βάρος του λαού, όπως αυτά των Τεμπών και του Ματιού; Αφού η Ε.Ε. με σκοπιμότητα προσπερνά τη συγκάλυψη και τη μη τιμωρία των υπευθύνων που εφάρμοσαν διαχρονικά τη δική της πολιτική και ενδιαφέρεται μόνο για την «οικονομική της ζημιά».
Ποιο «κράτος δικαίου» υπάρχει με όλους αυτούς που πλειοδοτούν στον αντικομμουνισμό, με προκλητικές απαγορεύσεις σαν αυτή της γερμανικής κυβέρνησης Σολτς; Εκείνης δηλαδή που έλαβε τα «συχαρίκια» των ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ για την «προοδευτικότητά» της, όμως απαγόρευσε για ακόμα μια χρονιά την κόκκινη σημαία, εμβλήματα και εμβατήρια της Μεγάλης Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών.
Ομως παρά την παραχάραξη της Ιστορίας και τα αντικομμουνιστικά προεκλογικά σποτ της Ε.Ε., δεν μπορούν όσο κι αν το πασχίζουν να θάψουν το μεγαλείο της συγκλονιστικής Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών, με την κόκκινη σημαία καρφωμένη στο Ράιχσταγκ. Γιατί ο σοσιαλισμός είναι η μόνη απάντηση στη σημερινή καπιταλιστική βαρβαρότητα.
Πλέον στις δικές τους δημοσκοπήσεις και τα ευρωβαρόμετρά τους, ένα 45% του ελληνικού λαού δηλώνει ότι με την ψήφο του θέλει να αποδοκιμάσει την Ε.Ε., ενώ μόλις ένα 39% τη βλέπει θετικά. Αυτά τα στοιχεία αποκαλύπτουν ότι σ’ ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού καταγράφεται από διαφωνία, αμφισβήτηση, έλλειψη εμπιστοσύνης έως και τουλάχιστον ανησυχία για την Ε.Ε., τον ρόλο και τις τεράστιες ευθύνες της για τη σκληρή πραγματικότητα που βιώνει σήμερα ο εργαζόμενος λαός. Μία πραγματικότητα που φυσικά έχουν συνδιαμορφώσει, εφαρμόσει και εξειδικεύσει οι κυβερνήσεις της χώρας μας, τώρα η κυβέρνηση της Ν.Δ. που μάλιστα «αυτοδιαφημίζεται» ως πρωτεργάτης της ευρωενωσιακής πολιτικής.
Το μεγάλο ερώτημα είναι ποια πολιτική δύναμη είναι αυτή που μπορεί να εκφράσει τον προβληματισμό αυτού του κόσμου, τα ερωτήματα και την ανησυχία του που διαρκώς μεγαλώνουν. Αυτά συναντιούνται και μπορούν να ικανοποιηθούν μόνο μέσα από την πρωτοπόρα πάλη του ΚΚΕ σε όλα τα μέτωπα και τη δράση της Ευρωκοινοβουλευτικής του Ομάδας.
Γιατί το ΚΚΕ δεν περνά τα αιτήματα του λαού από τα φίλτρα των κοστολογημένων προτάσεων με κριτήριο την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου και των «όσων επιτρέπει η Ε.Ε.». Δεν περνά τις διεκδικήσεις του από την «κρησάρα» του κόστους-οφέλους και τους κόφτες των δημοσιονομικών περιορισμών. Ολα δηλαδή αυτά τα ευρωενωσιακά κριτήρια που απορρίπτουν από χέρι μέτρα όπως αυξήσεις μισθών και κατάργηση φόρων, για ουσιαστική ανάσχεση της ακρίβειας, για δουλειά με συλλογικές συμβάσεις με δικαιώματα, για νοσοκομεία που δεν θα είναι μαγαζιά και υγεία που δεν θα είναι εμπόρευμα, αλλά αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν δικαίωμα ή σχολεία με μόνιμους καθηγητές, σύγχρονα κτίρια κι υποδομές.
Μόνο η πάλη του λαού με ένα πολύ πιο δυνατό ΚΚΕ στο πλευρό του είναι η πραγματική απάντηση στην αντιλαϊκή πολιτική της Ν.Δ. γιατί αντιπαλεύει τον πυρήνα της, τη στρατηγική της Ε.Ε., την οποία στηρίζουν ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, Ελλ. Λύση κ.λπ., αφού από κοινού τις έχουν ψηφίσει στο Ευρωκοινοβούλιο.
Γιατί οι ευρωβουλευτές όλων των κομμάτων θα συνεχίσουν να κρύβουν από τον λαό τι ψήφισαν ή προκλητικά θα ωραιοποιούν εκτρώματα που θα τα βρίσκει ο λαός εμπόδια στον δρόμο του κάθε στιγμή.
Πολύ πιο δυνατό ΚΚΕ, λοιπόν, για να δοθεί πανευρωπαϊκό μήνυμα, σπάζοντας τα δεσμά της Ε.Ε., γιατί το ΚΚΕ θα συνεχίσει να ενημερώνει έγκαιρα και υπεύθυνα τον λαό, καταψηφίζοντας την αντιλαϊκή πολιτική εκεί που ψηφίζεται, στο Ευρωκοινοβούλιο, και να οργανώνει τη λαϊκή πάλη πριν να είναι αργά, στον δρόμο του αγώνα, εκεί που ανατρέπονται οι αντιλαϊκές αποφάσεις.
*Ευρωβουλευτής, μέλος της Κ.Ε. του ΚΚΕ και εκ νέου υποψήφιος ευρωβουλευτής
https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/432368_paramythi-me-kratos-dikaioy-stin-eyropi
