Σταχυολογώντας τη συνέντευξη του Στέφανου Κασσελάκη στον Αντώνη Σρόιτερ, στις 13/11/2024, θα ήθελα να σταθώ στις δηλώσεις του αναφορικά με την ιδεολογική ταυτότητα του κινήματός του και να τις συγκρίνω με τις πάγιες θέσεις του καπιταλιστικού συστήματος αλλά και του αριστερού, σοσιαλιστικού, προοδευτικού χώρου.
Μαρία Παναγιωτάκη*
1. Κασσελάκης: Το κόμμα αυτό θα δίνει ίσες ευκαιρίες στους πολίτες να διαπρέψουν.
Καπιταλισμός: Η αρχή των ίσων ευκαιριών για επιτυχία είναι κεντρικό στοιχείο του καπιταλιστικού συστήματος και αποτελεί ένα από τα θεμελιώδη επιχειρήματα υπέρ του. Ο καπιταλισμός προωθεί την ελευθερία της αγοράς και την ατομική πρωτοβουλία, δίνοντας στους ανθρώπους τη δυνατότητα να αξιοποιήσουν τις ικανότητές τους, τις γνώσεις τους και τις ευκαιρίες που έχουν, για να επιτύχουν τους στόχους τους.
Σοσιαλισμός: Στον σοσιαλισμό, η έννοια των ίσων ευκαιριών δεν περιορίζεται μόνο στην αφετηρία, όπως στον καπιταλισμό, αλλά αφορά και την εξασφάλιση ίσων όρων συμμετοχής και επιτυχίας καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του ατόμου. Οι σοσιαλιστικές πολιτικές προωθούν την κρατική παρέμβαση και τη δημόσια ιδιοκτησία σε κρίσιμους τομείς της οικονομίας, ώστε να εξασφαλιστεί ότι τα βασικά αγαθά και υπηρεσίες κατανέμονται δίκαια και όχι αποκλειστικά μέσω της αγοράς.
2. Κασσελάκης: Να γίνει μια αναδιανομή των φορολογικών εσόδων μ’ έναν τρόπο που θα έχει πολλαπλασιαστή θετικό για όλη την κοινωνία.
Καπιταλισμός: Οι κυβερνήσεις σε καπιταλιστικές χώρες χρησιμοποιούν τα φορολογικά έσοδα για να παρέχουν βασικές υπηρεσίες, όπως εκπαίδευση, υγεία και κοινωνική ασφάλιση, με σκοπό να εξισορροπήσουν τις επιπτώσεις της αγοράς.
Σοσιαλισμός: Σύμφωνα με τη σοσιαλιστική ιδεολογία, οι φόροι πρέπει να προσδιορίζονται από την κρατική παρέμβαση, με τρόπο τέτοιο ώστε να εξαλείφονται οι διακρίσεις στην πρόσβαση σε βασικά αγαθά και υπηρεσίες. Οι σοσιαλιστές θεωρούν ότι η αγορά, αν αφεθεί χωρίς ρύθμιση, οδηγεί σε μεγάλες ανισότητες.
3. Κασσελάκης: Να παράσχει ένα σταθερό φορολογικό σύστημα, με φορολόγηση ισότιμη μεταξύ μισθωτής εργασίας και επιχειρηματιών.
Καπιταλισμός: Η ισότιμη φορολογία μεταξύ μισθωτών και επιχειρηματιών αποτελεί ένα από τα βασικά ζητήματα για τα οποία επικρίνεται ο καπιταλισμός, καθώς οι δύο κατηγορίες έχουν διαφορετικούς ρόλους στην οικονομία και συχνά οδηγεί σε άνιση και άδικη μεταχείριση των λιγότερο προνομιούχων.
Σοσιαλισμός: Στον σοσιαλισμό, η φορολογική πολιτική επιδιώκει όχι μόνο τη συλλογή εσόδων αλλά και τον έλεγχο της συγκέντρωσης του πλούτου, με στόχο τη δημιουργία μιας πιο δίκαιης κοινωνίας, όπου όλοι έχουν ίσες ευκαιρίες, ανεξαρτήτως της οικονομικής τους αφετηρίας. Η προοδευτική φορολογία, όπου οι υψηλότερες εισοδηματικές κατηγορίες επιβαρύνονται περισσότερο, θεωρείται θεμέλιος λίθος, καθώς συμβάλλει στη μείωση του χάσματος πλούτου και στη χρηματοδότηση δημόσιων αγαθών και υπηρεσιών.
4. Κασσελάκης: Πάταξη της γραφειοκρατίας.
Καπιταλισμός: Η «πάταξη της γραφειοκρατίας», στο πλαίσιο του καπιταλισμού, είναι μια ιδέα που στοχεύει στη μείωση της περίπλοκης διοικητικής διαδικασίας και των καθυστερήσεων, επειδή θεωρείται ότι εμποδίζει την επιχειρηματικότητα, την καινοτομία και την ανάπτυξη.
Σοσιαλισμός: Οι σύγχρονοι σοσιαλιστές προτείνουν μορφές «δημοκρατικού σοσιαλισμού», όπου η γραφειοκρατία μειώνεται μέσα από τη συμμετοχική δημοκρατία και τη διαφάνεια. Η τεχνολογία και η ψηφιακή διακυβέρνηση, για παράδειγμα, θεωρούνται εργαλεία για τον περιορισμό της γραφειοκρατίας, προάγοντας μεγαλύτερη αμεσότητα και αποτελεσματικότητα στη λήψη αποφάσεων.
5. Κασσελάκης: Τομές στη Δικαιοσύνη, για να υπάρχει γρήγορη και σωστή απονομή της δικαιοσύνης.
Καπιταλισμός: Στο πλαίσιο του καπιταλισμού, η ανάγκη για γρήγορη και σωστή δικαιοσύνη είναι θεμελιώδης, καθώς η δικαιοσύνη εξασφαλίζει τη διαφάνεια, την εμπιστοσύνη και τη σταθερότητα που χρειάζονται οι αγορές και οι επιχειρήσεις για να λειτουργούν αποτελεσματικά. Χωρίς ένα αποτελεσματικό δικαστικό σύστημα, τόσο οι ιδιώτες όσο και οι επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν κινδύνους, όπως διαφθορά, αβεβαιότητα και ανασφάλεια, που μπορεί να πλήξουν την οικονομία.
Σοσιαλισμός: Ο σοσιαλισμός θεωρεί τη δικαιοσύνη ως έναν από τους βασικούς του στόχους και επιδιώκει να την προωθήσει μέσω της κοινωνικής ισότητας, της συλλογικής ιδιοκτησίας, της αλληλεγγύης και της δημοκρατικής διακυβέρνησης. Στον πυρήνα της σοσιαλιστικής σκέψης βρίσκεται η πεποίθηση ότι μια δίκαιη κοινωνία είναι αυτή όπου όλοι έχουν ίσες ευκαιρίες να ευημερήσουν και να συμμετάσχουν στη διακυβέρνηση της χώρας τους, απαλλαγμένοι από αδικίες και ανισότητες.
Συμπέρασμα: Από τη σύγκριση δεν μπορούμε να παραβλέψουμε την απίστευτη ταύτιση απόψεων του κυρίου Κασσελάκη με το παραδοσιακό καπιταλιστικό μοντέλο.
Βασικό χαρακτηριστικό της μεταπολιτικής είναι η αποδοχή και διαχείριση της φιλελεύθερης οικονομικής πολιτικής. Η επικοινωνία και το πολιτικό μάρκετινγκ αποκτούν κυρίαρχο ρόλο. Η εικόνα και η στρατηγική του Κασσελάκη ήταν απ’ την αρχή πιο σημαντικές από το ίδιο το περιεχόμενο των ιδεών. Η ιδεολογική απόσταση από τον προοδευτικό κόσμο ήταν χαοτική.
Αν προσθέσουμε σε όλα αυτά και την εξωφρενική δήλωσή του, ότι θα πορευτεί με γνώμονα το χουντικό «Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια», γίνονται απόλυτα κατανοητοί οι λόγοι απομάκρυνσής του από την προοδευτική παράταξη.
Το ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί, λοιπόν, δεν είναι γιατί έφυγε ο Κασσελάκης από το ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., αλλά για ποιο λόγο εντάχθηκε στον προοδευτικό χώρο!
*Πολιτικός επιστήμονας
https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/454499_aristeros-fileleytherismos
Σχόλια (0)