Πέρσι κατέβηκαν στο δρόμο γιατί υπήρχε διακύβευμα: η Βουλή είχε απορρίψει ομόφωνα τις προτάσεις των δανειστών, και οι «Μένουμε Ευρώπη» κατέβηκαν να υπερασπιστούν ό,τι καταλάβαιναν ως «ευρωπαϊκή πορεία της χώρας». Μετά και την αναγγελία του δημοψηφίσματος, εκτός από διακύβευμα, υπήρχε και προοπτική κλιμάκωσης. Σήμερα, η «ευρωπαϊκή πορεία της χώρας», ακριβώς όπως την καταλαβαίνουν οι «Μένουμε Ευρώπη», είναι απολύτως εγγυημένη. Με αυτή την έννοια, δεν υπάρχει κανένα ορατό διακύβευμα, πέρα από την αμφισβήτηση της κυβέρνησης (και) από τα δεξιά. Στη μεγάλη εικόνα, πρόκειται για την αντιπαράθεση δύο συστημάτων εξουσίας: δύο ηγεμονικών προτάσεων στο πλαίσιο του νεοφιλελευθερισμού — με άλλες ιστορικότητες, άλλες εκπροσωπήσεις, αλλά σύμπτωση στις βασικές κατευθύνσεις της πολιτικής. Το ζήσαμε το ’90 και το 2000, με άλλους πρωταγωνιστές, το ξαναζούμε σήμερα, με άλλη σύνθεση.
Κάπως έτσι, οι δηλώσεις των κυβερνητικών, περί συγκέντρωσης που συνιστά εχθρική ενέργεια και κίνδυνο για τη χώρα, προκαλούν απορία, αν όχι απλά θυμηδία: οι «Παραιτηθείτε», 5.000 περίπου στην Αθήνα και εντελώς άνευροι, συνιστούν λίγο μεγαλύτερο κίνδυνο εκτροπής από το κοινό μιας θερινής συναυλίας στο Ηρώδειο. Όταν άνθρωποι με δεκαετίες στην πολιτική, ή έστω σοβαρό θεσμικό ρόλο, λένε δημόσια τέτοιες χοντράδες, αυτό που στην πραγματικότητα συμβαίνει είναι μια προσπάθεια αντισυσπείρωσης: καθώς η τελευταία φορά που ο ΣΥΡΙΖΑ κινητοποίησε κόσμο στο δρόμο ήταν στο δημοψήφισμα, το «μας κυνηγάνε, βαλλόμεθα πανταχόθεν, άρα τα κάνουμε καλά» είναι η μόνη δυνατότητα συσπείρωσης που απέμεινε.
Επειδή εκτός από την επικοινωνία υπάρχει και η πολιτική, πραγματική σύγκρουση με την κυβέρνηση στο δρόμο θα υπάρξει -πρέπει να υπάρξει- στα εργασιακά, ενόψει δεύτερης αξιολόγησης. Το πορτ παρόλ των δανειστών έχει ήδη αποκαλύψει τις απαιτήσεις (*) για ομαδικές απολύσεις και συνδικαλιστικό νόμο. Ας κρατήσουν λίγη από τη ζέση τους για τότε οι κατσαρολολόγοι.
Φωτογραφία: EUROKINISSI/ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΝΤΑΡΙΝΗΣ
___________
* Αντιγράφω από την Καθημερινή (28.5.2016): Δυνατότητα του εργοδότη για μη αποδοχή και μη πληρωμή όλων των εργαζόμενων του σε περίπτωση απεργίας, όταν αυτή, για παράδειγμα, συνοδεύεται από κατάληψη του εργοστασίου ή από παρεμπόδιση προσέλευσης στην εργασία (lock out) • Αλλαγή του τρόπου λήψης αποφάσεων για την πραγματοποίηση απεργιών • Αύξηση του χρόνου προειδοποίησης για απεργία στον ευρωπαϊκό μέσο όρο. • Μείωση των ημερών συνδικαλιστικής άδειας, περιορισμό των αμειβόμενων αδειών στις απολύτως απαραίτητες, καθώς και περιορισμό των προσώπων που δικαιούνται άδειες • Δραστική μείωση των ημερών αδικαιολόγητης απουσίας συνδικαλιστή και ευθυγράμμιση με τα ισχύοντα για κάθε εργαζόμενο • Δυνατότητα απόλυσης συνδικαλιστών για σπουδαίο λόγο • Περιορισμό των συνδικαλιστών που απολαμβάνουν προστασία, κατάργηση της δυνατότητας παροχής προστασίας μέσω του καταστατικού των συνδικαλιστικών οργανώσεων και μείωση του αριθμού των προστατευόμενων ιδρυτικών μελών μιας συνδικαλιστικής οργάνωσης.
