«διΕΕξοδος»: πεδίο αγώνα και χώρος ακατάλληλος για «χτίσιμο» πολιτικής καριέρας

«διΕΕξοδος»: πεδίο αγώνα και χώρος ακατάλληλος για «χτίσιμο» πολιτικής καριέρας

  • |

της Φλώρας Νικολιδάκη

Έναν χρόνο μετά το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος τον Ιούλη του 2015 και το συγκλονιστικό ΟΧΙ των εργαζομένων, των ανέργων και της νεολαίας της χώρας μας, παίρνουμε τις αποφάσεις μας.

Συνειδητοποιούμε τη δύναμή μας, αφού καταγράψαμε παγκόσμιο ρεκόρ,  ψηφίζοντας ΟΧΙ σε ποσοστό 61.3% με ΚΛΕΙΣΤΕΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ.

Παρά το δυνατό σοκ, από την ολική επαναφορά της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στα γνωστά μονοπάτια της υποταγής και της εξάρτησης, σηκώνουμε το γάντι που έχει πετάξει στα πόδια μας ο ευρωπαϊκός και αμερικάνικος νεοφιλελευθερισμός.

Μαθαίνοντας από τις εμπειρίες μας, κατανοούμε ότι έχουμε γίνει αντικείμενα μιας απίστευτης εκμετάλλευσης που εκτείνεται πολύ πέρα από τα καθημερινά προβλήματα επιβίωσης.

Εκτείνεται στον πυρήνα της ύπαρξής μας, αφού μας μετατρέπει σε «πελατάκια» ενός συστήματος τραπεζών και ιδιωτών κεφαλαιούχων, με την απόλυτη συμμετοχή των κρατικών και πολιτικών θεσμών.

Και δίπλα σε αυτά τα «νέου τύπου» κόλπα, προστίθενται και τα κλασσικά.

Το σημαντικότερο είναι ο διαφαινόμενος πόλεμος.

«Ο Ομπάμα στρέφει το βλέμμα στην Ανατολή», είναι  τίτλος απόφασης του Αμερικάνικου Κογκρέσου.
Και αυτό σημαίνει πυραυλικές εγκαταστάσεις γύρω από τη Ρωσία, στο έδαφος της ΕΕ.

Την ίδια στιγμή, οι στρατιωτικοί κύκλοι του ΝΑΤΟ γνωρίζουν ότι η Ρωσία δεν πρόκειται να υποχωρήσει.

Οι εργαζόμενοι, σε τέτοιες συνθήκες, έχουν το καθήκον να αλλάζουν την ατζέντα.

Κι αυτό γίνεται μόνο με την ανάπτυξη αγώνων που βάζουν στην ημερήσια διάταξη αυτά τα προβλήματα, απέναντι στα οποία ο αντίπαλος, δηλαδή το διεθνοποιημένο κεφάλαιο ενώνεται.

Κι αυτά δεν είναι άλλα από τα προβλήματα της εργασίας, της δημοκρατίας, της φυσικής τροφής και του περιβάλλοντος.

Όσο θα καταφέρνουμε να θέτουμε απαιτητικά, διεκδικώντας άμεσες λύσεις, τα προβλήματα της εργατικής τάξης και της πλειοψηφίας της κοινωνίας, τόσο θα απομακρύνουμε τον πόλεμο.

διΕΕξοδος

Η «διΕΕξοδος» είναι μια πρωτοβουλία αγώνα εναντίον της ΕΕ, με συνείδηση ότι αυτή η επιλογή είναι φιλεργατική και φιλειρηνική.

Η «διΕΕξοδος» τοποθετεί την ΕΕ στο κάδρο των πιο επιθετικών – αντεργατικών και αντιδημοκρατικών δυνάμεων της εποχής μας.

Η «διΕΕξοδος» δεν θα γίνει πολιτικό κόμμα, για να έχει την ελευθερία να μιλάει για το πρόβλημα των επιπτώσεων στις ζωές μας από την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΕ, χωρίς το άγχος των «συσχετισμών», των «συνεργασιών», των «τακτικών» που όπως αποδείχθηκε, καμμιά δυνατότητα δεν έχουν ως εργαλεία να ανακόψουν εγκληματικές εξελίξεις σε βάρος των εργαζομένων και της πλειοψηφίας του λαού.

Η «διΕΕξοδος» θα οργανώσει τον εργαζόμενο λαό, τους αγρότες και τη νεολαία με σκοπό την κατάκτηση της εναλλακτικής λύσης έξω από την ΕΕ.

Γιατί συνειδητοποιεί ότι η ΕΕ δεν μπορεί να μεταρρυθμιστεί.

Έχει φτιαχτεί για να μην αλλάζει.

Και επειδή συμβαίνει αυτό, η «διΕΕξοδος» γνωρίζει ότι το δημοψήφισμα, ως «δημοκρατικό εργαλείο» έκφρασης της θέλησης του λαού, είναι υπονομευμένο και προσχηματικό από την πλευρά των κυβερνήσεων.

Δεν υπάρχει οξυγόνο στο φεγγάρι

Ούτε μια φορά δεν έχει πειθαρχήσει η ευρωπαϊκή ηγεσία και οι κυβερνήσεις των χωρών μελών, στα αποτελέσματα των δημοψηφισμάτων.

Το ΗΒ θα αποτελέσει εξαίρεση, γιατί από το brexit, εξυπηρετούνται στη δοσμένη συγκυρία και γεωστρατηγικές επιλογές της αστικής τάξης στο πλάι των ΗΠΑ, που έχουν σχέση με τον ρόλο που διεκδικεί στην επιχειρούμενη παγκόσμια αναδιανομή.

Όπως ειπώθηκε και στην ιδρυτική μας συνέλευση, το φεγγάρι δεν πάσχει από έλλειψη οξυγόνου, δεν έχει καθόλου οξυγόνο.

Αυτή είναι και η σχέση της ΕΕ με τη δημοκρατία.

Γι’ αυτό και το αίτημα για δημοψήφισμα που τέθηκε και στη συνέλευσή μας, είναι κάτι που δεν έχει προτεραιότητα σε σχέση με τα άμεσα καθήκοντά μας.

Εκτρωφείο Λαγων Καρφής Ευαγγελος