Το «εκσυγχρονιστικό», «υπερβατικό», «φιλελεύθερο δημοκρατικό» κέντρο του Εμανουέλ Μακρόν αποκαλύπτεται ως η αυταρχική δεξιά που είναι: εχθρική προς τον λαό και αφοσιωμένη στην κατεδάφιση του μεταπολεμικού κοινωνικού κράτους. Η συνταξιοδοτική «μεταρρύθμιση» που προωθεί ο Γάλλος πρόεδρος, προς μεγάλη ικανοποίηση της χρηματοπιστωτικής ολιγαρχίας από την οποία προέρχεται, όχι μόνο συνάντησε την καθολική κοινωνική αποδοκιμασία, αλλά δεν στάθηκε δυνατό καν να συγκεντρώσει την απαιτούμενη πλειοψηφία στο κοινοβούλιο και πλέον προωθείται με το γαλλικό αντίστοιχο της «πράξης νομοθετικού περιεχομένου». Πρόκειται για τη δέκατη φορά στον έναν χρόνο ύπαρξης της κυβέρνησης μειοψηφίας της Ελιζαμπέτ Μπορν που υιοθετείται η διαδικασία αυτή.
Ο θερμός πόλεμος παρατείνεται επικίνδυνα στο ανατολικό άκρο της ευρωπαϊκής ηπείρου και το Παρίσι μαζί με το Βερολίνο δεν κουνάνε ούτε το δαχτυλάκι τους για να συμβάλλουν στην αποκλιμάκωσή του. Φαίνεται ότι η πολιτικά απονομιμοποιημένη ηγεσία του Μακρόν είναι πολύ απορροφημένη από τον κοινωνικό πόλεμο που διεξάγει με περισσό ζήλο εντός συνόρων.
Ωστόσο, οι διαδηλώσεις των Γάλλων εργαζομένων δεν σταματούν – και ας συναντούν την αποχαλινωμένη, όπως γνωρίζουμε από την εποχή των «Κίτρινων Γιλέκων», κρατική καταστολή. Το ΜέΡΑ25 βρίσκεται ολόψυχα στο πλευρό τους. Η ρήξη αποτελεί μονόδρομο για όλους τους ευρωπαϊκούς λαούς.