Η υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας ξανά στο προσκήνιο

Το τελευταίο διάστημα φουντώνει σιγά σιγά σε εργατικούς χώρους, συλλόγους, σωματεία κ.λπ. η συζήτηση για την υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.

Αφορ­μή στά­θη­κε τόσο η υπο­γρα­φή Συλ­λο­γι­κής Σύμ­βα­σης Ερ­γα­σί­ας (ΣΣΕ) στην ΠΟΕ-ΟΤΑ για τους ερ­γα­ζό­με­νους στους δή­μους αλλά και η σχε­δόν ταυ­τό­χρο­νη συμ­φω­νία και υπο­γρα­φή ΣΣΕ από την  Ομο­σπον­δία Οι­κο­δό­μων για τους ερ­γα­ζό­με­νους στον κλάδο. Χωρίς να ξε­χνά­με τους 2 αγώ­νες που είχαν πυ­ρο­δο­τή­σει από το Σε­πτέμ­βρη και μετά αυτή τη συ­ζή­τη­ση στη e-food και την Cosco. Χωρίς να ξε­χνά­με επί­σης και τις ΣΣΕ που υπο­γρά­φτη­καν στον ΟΤΕ και που έχουν σχε­δόν συμ­φω­νη­θεί για τους ερ­γα­ζό­με­νους στις τρά­πε­ζες από την ΟΤΟΕ.

Θοδωρής Πατσατζής

Η συ­ζή­τη­ση για την αξία της υπο­γρα­φής ΣΣΕ σε ένα κλάδο δεν γί­νε­ται ποτέ μόνο με τα στενά κλα­δι­κά αι­τή­μα­τα. Δε γί­νε­ται δη­λα­δή μόνο με το αν προ­τεί­νο­νται κά­ποιες αυ­ξή­σεις σε σχέση με τις προη­γού­με­νες συμ­βά­σεις και τους υπάρ­χο­ντες μι­σθούς ή μόνο με την κά­λυ­ψη κά­ποιων κλα­δι­κών αι­τη­μά­των. Χωρίς να θέ­λου­με να υπο­τι­μή­σου­με τα ει­δι­κά αι­τή­μα­τα κάθε κλά­δου είναι βέ­βαιο ότι αν για πα­ρά­δειγ­μα υπέ­γρα­φαν μια ΣΣΕ οι ερ­γα­ζό­με­νοι στον επι­σι­τι­σμό-του­ρι­σμό, δεν θα μας εντυ­πω­σί­α­ζε το να απο­δε­χθούν οι ερ­γο­δό­τες από μόνο του το αί­τη­μα για πα­ρο­χή δω­ρε­άν στέ­γης σε όσους ερ­γά­ζο­νται την κα­λο­και­ρι­νή πε­ρί­ο­δο μα­κριά από το μό­νι­μο χώρο δια­μο­νής τους. Θα το χαι­ρό­μα­σταν αλλά αν ταυ­τό­χρο­να δεν υπο­γρα­φό­ντου­σαν μα­ζι­κές αυ­ξή­σεις στους μι­σθούς δεν θα μπο­ρού­σα­με να μι­λά­με για μια επι­τυ­χία του κλά­δου. Του­λά­χι­στον όχι στις συν­θή­κες μέσα στις οποί­ες ζούμε σή­με­ρα με την ακρί­βεια να χτυ­πά­ει κόκ­κι­νο.

Πραγ­μα­τι­κές αυ­ξή­σεις

Με την κυ­βέρ­νη­ση να πα­νη­γυ­ρί­ζει που δίνει αυ­ξή­σεις στους μι­σθούς 1,66 ευρώ την ημέρα. Να πα­νη­γυ­ρί­ζει δη­λα­δή που κα­λύ­πτει την αύ­ξη­ση αυτή που προ­σεγ­γί­ζει την αύ­ξη­ση στο χαρτί υγεί­ας, μια δε­κά­δα του οποί­ου κό­στι­ζε το κα­λο­καί­ρι του 2019, 2,20 ευρώ και πριν 15 μέρες ανέ­βη­κε στα 3,60 ευρώ. Μόνο με χαρτί υγεί­ας δεν ζει κα­νείς. Και από εκεί και πέρα υπάρ­χει το γάλα που έφτα­σε από το 1,30 στο 1,70 ευρώ το λίτρο. Υπάρ­χει το λάδι που από 3,5 και 4 ευρώ το λίτρο έφτα­σε τα 5 και 6 ευρώ και πάει λέ­γο­ντας και κυ­ρί­ως κλαί­γο­ντας για την ερ­γα­τι­κή τάξη με τις υπέ­ρο­γκες αυ­ξή­σεις στους λο­γα­ρια­σμούς ηλε­κτρι­κού ρεύ­μα­τος, φυ­σι­κού αε­ρί­ου και καυ­σί­μων. Απέ­να­ντι σε αυτό χρεια­ζό­μα­στε πραγ­μα­τι­κά οι ΣΣΕ να διεκ­δι­κούν με­γά­λες αυ­ξή­σεις στους μι­σθούς.

Αυ­ξή­σεις όχι με τη λο­γι­κή κά­λυ­ψης της απώ­λειας ει­σο­δη­μά­των της προη­γού­με­νης δε­κα­ε­τί­ας γιατί τότε το λο­γι­κό αί­τη­μα θα ήταν οι μι­σθοί μας να τρι­πλα­σια­στούν. Αυ­ξή­σεις με τη λο­γι­κή να κα­λύ­ψου­με το όριο επι­βί­ω­σης του σή­με­ρα που μπο­ρεί πολύ σύ­ντο­μα να πε­ρι­λαμ­βά­νει ακόμη και τη δυ­σκο­λία εύ­ρε­σης τρο­φί­μων λόγω του πο­λέ­μου στην Ου­κρα­νία. Με αυτή την έν­νοια είναι αστείο να συ­ζη­τά­με ότι το συν­δι­κα­λι­στι­κό κί­νη­μα και οι ερ­γα­ζό­με­νοι στις τρά­πε­ζες μπο­ρεί να είναι ικα­νο­ποι­η­μέ­νοι με με­σο­σταθ­μι­κές αυ­ξή­σεις 5% που προ­σφέ­ρουν οι τρα­πε­ζί­τες για την επό­με­νη τριε­τία. Αντί­θε­τα είναι δυ­να­μι­κό πα­ρά­δειγ­μα η υπο­γρα­φή ΣΣΕ στους Οι­κο­δό­μους με αυ­ξή­σεις από 18 ως 38%. Όμως ακόμη και αυτή η με θε­τι­κό πρό­ση­μο ΣΣΕ έχει 2 με­γά­λους σκο­πέ­λους να ξε­πε­ρά­σει.

Διεκ­δι­κή­σεις

Πρώ­τος και δυ­σκο­λό­τε­ρος σκό­πε­λος είναι το θε­σμι­κό τοπίο που έχουν δια­μορ­φώ­σει οι μνη­μο­νια­κοί νόμοι για την ερ­γα­τι­κή τάξη. Η βαρ­βα­ρό­τη­τα των μνη­μο­νί­ων έφτα­σε στο ση­μείο της μη υπο­γρα­φής και της μη εφαρ­μο­γής των ΣΣΕ από τους ερ­γο­δό­τες χωρίς οι ερ­γα­ζό­με­νοι να μπο­ρούν να υπε­ρα­σπι­στούν αυ­το­νό­η­τα πα­λιό­τε­ρα δι­καιώ­μα­τα. Το 8ωρο ήταν σε αμ­φι­σβή­τη­ση πριν το νόμο Χα­τζη­δά­κη όταν στα ξε­νο­δο­χεία και τα μπαρ οι ερ­γα­ζό­με­νοι υπο­χρε­ώ­νο­νταν να δου­λεύ­ουν 12ωρα χωρίς στα­μα­τη­μό. Και όλα αυτά με την πλήρη απα­ξί­ω­ση και την υπο­λει­τουρ­γία του κύ­ριου θε­σμού που υπήρ­χε για τον έλεγ­χο της εφαρ­μο­γής μιας ΣΣΕ που είναι η επι­θε­ώ­ρη­ση Ερ­γα­σί­ας. Πλή­ρως απο­ψι­λω­μέ­νες και χωρίς προ­σω­πι­κό ακόμη και τώρα είναι αβέ­βαιο αν μπο­ρούν να κά­νουν τον πα­ρα­μι­κρό έλεγ­χο σε κάθε επι­χεί­ρη­ση του ιδιω­τι­κού τομέα. Αυτή η κα­τά­στα­ση διευ­κο­λύ­νει και την κυ­βέρ­νη­ση και τους κα­πι­τα­λι­στές να φαί­νο­νται πιο διαλ­λα­κτι­κοί υπο­γρά­φο­ντας ΣΣΕ που γνω­ρί­ζουν εκ των προ­τέ­ρων ότι στην πλειο­ψη­φία των πε­ρι­πτώ­σε­ων δεν θα εφαρ­μό­ζο­νται, ώστε έτσι να απο­φεύ­γουν μα­ζι­κές αντι­δρά­σεις των ερ­γα­ζο­μέ­νων.

Χωρίς ελεγ­κτι­κούς μη­χα­νι­σμούς μόνο ένας άλλος τρό­πος υπάρ­χει για να μην τολ­μούν οι ερ­γο­δό­τες να αμ­φι­σβη­τούν και να μην εφαρ­μό­ζουν τη ΣΣΕ. Η δρα­στη­ριο­ποί­η­ση, οι αγώ­νες και η μα­χη­τι­κό­τη­τα των συν­δι­κά­των. Ο μόνος τρό­πος αυτή τη στιγ­μή για να εφαρ­μο­στεί η ΣΣΕ, για πα­ρά­δειγ­μα στους δή­μους, είναι να υπάρ­χει η δυ­να­τό­τη­τα άμε­σης κι­νη­το­ποί­η­σης των σω­μα­τεί­ων. Πως θα γίνει αυτό όμως από τη στιγ­μή που η υπο­γρα­φή ΣΣΕ εκ μέ­ρους της πλειο­ψη­φί­ας της ΠΟΕ-ΟΤΑ είναι ο δού­ρειος ίππος για να εφαρ­μο­στεί ο νόμος Χαζ­τη­δά­κη και άρα να αδυ­να­τεί το κάθε σω­μα­τείο να μπο­ρεί να ορ­γα­νώ­σει μια απερ­γία της προ­κο­πής; Τέ­τοιες ΣΣΕ δεν πρό­κει­ται να βοη­θή­σουν τους ερ­γα­ζό­με­νους καθώς θα φέ­ρουν ακόμη με­γα­λύ­τε­ρους πε­ριο­ρι­σμούς στη συν­δι­κα­λι­στι­κή δράση, την ώρα που τα σω­μα­τεία θα έπρε­πε να είχαν κα­θη­με­ρι­νά τη δυ­να­τό­τη­τα να ελέγ­χουν την εφαρ­μο­γή μιας ΣΣΕ.

Σε κάθε πε­ρί­πτω­ση η επα­να­φο­ρά στο προ­σκή­νιο της συ­ζή­τη­σης για υπο­γρα­φή ΣΣΕ, που είχε αρ­χί­σει λι­γό­τε­ρο θαρ­ρε­τά στα τέλη της προη­γού­με­νης δε­κα­ε­τί­ας, μπαί­νει ξανά πιο έντο­να στο προ­σκή­νιο τώρα. Τα συν­δι­κά­τα και το ερ­γα­τι­κό κί­νη­μα χρειά­ζε­ται να αδρά­ξουν την ευ­και­ρία και να προ­σπα­θή­σουν να επι­βάλ­λουν μια επι­στρο­φή στη δική τους «κα­νο­νι­κό­τη­τα». Στην «κα­νο­νι­κό­τη­τα» της υπο­γρα­φής ΣΣΕ με κέ­ντρο τις ανά­γκες των ερ­γα­ζο­μέ­νων.

rproject.gr