Ανανεώθηκαν οι συμβάσεις των ασκούμενων δικηγόρων που εργάζονται στο ΔΣΑ

Μέσα σε ένα εκβιαστικό σκηνικό που διαμορφώθηκε στην συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Δικηγορικού Συλλόγου Αθήνας (ΔΣΑ) την Τετάρτη 30/11 από την πλειοψηφία του Δ.Σ., την παράταξη Βερβεσού, τελικά πάρθηκε απόφαση να ανανεωθούν οι συμβάσεις των ασκούμενων δικηγόρων που εργάζονται με σύμβαση στο ΔΣΑ. Ήταν η τέταρτη φορά που το θέμα είχε έρθει σε Δ.Σ.

Η πλειο­ψη­φία με­θό­δευ­σε την από κοι­νού συ­ζή­τη­ση της ανα­νέ­ω­σης των συμ­βά­σε­ων με τις συν­θή­κες ερ­γα­σί­ας των ασκού­με­νων. Δη­λα­δή το που θα απα­σχο­λού­νται και τι κα­θή­κο­ντά θα ανα­λαμ­βά­νουν. Οι ασκού­με­νες δέ­χθη­καν μια χυ­δαία επί­θε­ση ενορ­χη­στρω­μέ­νη από τον ίδιο τον πρό­ε­δρο του ΔΣΑ καθώς χα­ρα­κτη­ρί­στη­καν βο­λε­μέ­νες που το μόνο που τους νοιά­ζει είναι η δια­τή­ρη­ση των θέ­σε­ων τους στο ΔΣΑ και όχι το να δου­λέ­ψουν σε δι­κη­γο­ρι­κό γρα­φείο. Ότι αυτό που πα­ρέ­χουν δεν είναι ερ­γα­σία αλλά μα­θη­τεία και ότι δεν πει­ρά­ζει να απα­σχο­λού­νται σε γε­νι­κά και γραμ­μα­τεια­κά κα­θή­κο­ντα. Κι όλα αυτά με­θο­δεύ­τη­καν ώστε να φορ­τω­θούν οι ερ­γα­ζό­με­νες πρό­σθε­τα κα­θή­κο­ντα που τα εκτε­λούν με το φο­βε­ρό μισθό των 600 ευρώ.

Η πίεση των ίδιων των ασκού­με­νων με τη στή­ρι­ξη του Σω­μα­τεί­ου Μι­σθω­τών και Ασκού­με­νων Δι­κη­γό­ρων ανά­γκα­σε το Σύλ­λο­γο να ανα­νε­ώ­σει τις συμ­βά­σεις έστω και με τα πρό­σθε­τα κα­θή­κο­ντα  που εκ­βια­στι­κά επέ­βα­λε η πλειο­ψη­φία. Άλ­λω­στε δια­χρο­νι­κά οι ασκού­με­νες/οι αντι­με­τω­πί­ζο­νται σαν μια ατέ­λειω­τη δε­ξα­με­νή φτη­νού ή/και δω­ρε­άν ερ­γα­τι­κού δυ­να­μι­κού. Η ερ­γα­σία με­τα­τρέ­πε­ται σε μα­θη­τεία για να βγαί­νει η δου­λειά δω­ρε­άν και χωρίς δι­καιώ­μα­τα. Οι ασκού­με­νες στο ΔΣΑ θα επι­μεί­νουν να αγω­νί­ζο­νται για να μην εκτε­λούν οτι­δή­πο­τε άλλο από νο­μι­κά κα­θή­κο­ντα. Όσο το πτυ­χίο δεν είναι η μόνη προ­ϋ­πό­θε­ση για να βρουν δου­λειά και όσο οι υπη­ρε­σί­ες και τα Δι­κα­στή­ρια δεν κα­λύ­πτο­νται με μό­νι­μο και επαρ­κές διοι­κη­τι­κό προ­σω­πι­κό οι ασκού­με­νοι αν δεν αγω­νί­ζο­νται θα είναι «τα παι­διά για όλες τις δου­λειές».

Ανα­δη­μο­σιεύ­ου­με σχε­τι­κές ανα­κοι­νώ­σεις.

Εναλ­λα­κτι­κή Πα­ρέμ­βα­ση Δι­κη­γό­ρων Αθή­νας: Στη­ρί­ζου­με τα δί­καια αι­τή­μα­τα των ασκού­με­νων στον ΔΣΑ – Προ­κλη­τι­κή στάση της διοί­κη­σης Βερ­βε­σού
Την Τε­τάρ­τη 30/11/2022 (μετά από τρεις προη­γη­θεί­σες συ­νε­δριά­σεις του Διοι­κη­τι­κού Συμ­βου­λί­ου του Συλ­λό­γου όπου το θέμα είχε ει­σα­χθεί στην ημε­ρή­σια διά­τα­ξη χωρίς να λη­φθεί σχε­τι­κή από­φα­ση) συ­ζη­τή­θη­κε το ζή­τη­μα σχε­τι­κά με τις συν­θή­κες απα­σχό­λη­σης των ασκού­με­νων δι­κη­γό­ρων στον Δι­κη­γο­ρι­κό Σύλ­λο­γο Αθη­νών, καθώς και σχε­τι­κά με την ανα­νέ­ω­ση των συμ­βά­σε­ών τους.

Για την ιστο­ρία της υπό­θε­σης, οι συ­να­δέλ­φισ­σες ασκού­με­νες προ­σλή­φθη­καν κα­τό­πιν Προ­κή­ρυ­ξης του Συλ­λό­γου για την απα­σχό­λη­σή τους σε Υπη­ρε­σί­ες του ΔΣΑ. Από τον Φε­βρουά­ριο 2022 κλή­θη­καν, ωστό­σο, να κα­λύ­ψουν λει­τουρ­γι­κά κενά της Ει­σαγ­γε­λί­ας Αθη­νών επι­τε­λώ­ντας γραμ­μα­τεια­κά κα­θή­κο­ντα στο γρα­φείο 3 (κτί­ριο 16). Συ­γκε­κρι­μέ­να κα­τήγ­γει­λαν ότι ερ­γά­ζο­νταν υπό συν­θή­κες τρο­με­ρής πί­ε­σης και απα­ξί­ω­σης, με διαρ­κείς εντά­σεις και απα­ρά­δε­κτες συ­μπε­ρι­φο­ρές σε βάρος τους. Οι ασκού­με­νες πε­ραι­τέ­ρω κα­τήγ­γει­λαν ότι κα­λού­νται να χει­ρί­ζο­νται κα­θη­με­ρι­νά πλη­ρο­φο­ρί­ες που αφο­ρούν σε προ­σω­πι­κά δε­δο­μέ­να (πα­ρέ­χο­ντας έγ­γρα­φα ποι­νι­κής κα­τά­στα­σης), ενώ ανα­λάμ­βα­ναν ατο­μι­κά δια της υπο­γρα­φής τους τη σχε­τι­κή ευ­θύ­νη, χωρίς να φέ­ρουν την ιδιό­τη­τα των δι­κα­στι­κών υπαλ­λή­λων και χωρίς κά­ποια εγ­γύ­η­ση προ­στα­σί­ας εκ μέ­ρους του Συλ­λό­γου.

Τα εν λόγω κα­θή­κο­ντα, πέραν του γε­γο­νό­τος ότι είναι αμι­γώς γραμ­μα­τεια­κά, και συ­νε­πώς κεί­νται εκτός του αντι­κει­μέ­νου απα­σχό­λη­σης των ασκού­με­νων με βάση των Κώ­δι­κα Δι­κη­γό­ρων, εν πάση πε­ρι­πτώ­σει δεν πε­ρι­λαμ­βά­νο­νται στις υπο­χρε­ώ­σεις τους με βάση το κα­θε­στώς πρό­σλη­ψής τους (καμία τέ­τοια πρό­βλε­ψη δεν υπήρ­χε στην σχε­τι­κή Προ­κή­ρυ­ξη). Πε­ραι­τέ­ρω, οι ασκού­με­νες συ­να­δέλ­φισ­σες είναι εντε­λώς έκ­θε­τες υπη­ρε­σια­κά από τη στιγ­μή που κα­λού­νται να εκτε­λέ­σουν κατ’ ου­σί­αν κα­θή­κο­ντα δι­κα­στι­κών γραμ­μα­τέ­ων, φέ­ρο­ντας ακέ­ραια τις επα­γό­με­νες ευ­θύ­νες από την ερ­γα­σία αυτή, κατά την επι­τέ­λε­ση της οποί­ας ανα­κύ­πτουν πολύ συχνά προ­βλή­μα­τα και εντά­σεις, χωρίς όμως να κα­λύ­πτο­νται από τις σχε­τι­κές εγ­γυ­ή­σεις του δη­μο­σιο­ϋ­παλ­λη­λι­κού δι­καί­ου.

Από την πρώτη στιγ­μή που οι συ­να­δέλ­φισ­σες ασκού­με­νες ζή­τη­σαν να απαλ­λα­γούν απ’ τα συ­γκε­κρι­μέ­να κα­θή­κο­ντα και να απα­σχο­λού­νται σε συ­να­φές με την ιδιό­τη­τά τους αντι­κεί­με­νο, βρή­καν απέ­να­ντί τους τον Πρό­ε­δρο του ΔΣΑ. Λόγω της προ­κλη­τι­κής άρ­νη­σής του να ει­σα­χθεί για συ­ζή­τη­ση το ζή­τη­μα, οι ασκού­με­νες προ­χώ­ρη­σαν σε αποχή από τη συ­γκε­κρι­μέ­νη ερ­γα­σία ως έσχα­το μέσο να ει­σα­κου­στούν τα αι­τή­μα­τά τους. Σε συ­νέ­χεια αυτής, ορι­σμέ­νες εκ των ασκου­μέ­νων ενη­με­ρώ­θη­καν περί -προ­φα­νώς εκ­δι­κη­τι­κής, ως πρω­το­φα­νούς με βάση την έως τώρα πρα­κτι­κή- μη ανα­νέ­ω­σης των συμ­βά­σε­ων τους.

Στην τε­λευ­ταία Συ­νε­δρί­α­ση του ΔΣ στις 30/11/2022, οι ασκού­με­νες πα­ρευ­ρέ­θη­καν μαζί με αντι­προ­σω­πεία του Σω­μα­τεί­ου Μι­σθω­τών και Ασκού­με­νων Δι­κη­γό­ρων, ζη­τώ­ντας την ανα­νέ­ω­ση των συμ­βά­σε­ών τους, καθώς και την κατά τα ανω­τέ­ρω απα­σχό­λη­σή τους σύμ­φω­να με τους συμ­φω­νη­θέ­ντες όρους κατά την πρό­σλη­ψή τους. Σε αυτήν ήρθαν αντι­μέ­τω­πες με την από πλευ­ράς ορι­σμέ­νων Συμ­βού­λων και Προ­έ­δρου πλήρη υπο­τί­μη­ση της ερ­γα­σί­ας τους, με την αντί­λη­ψη που θέλει τους ασκού­με­νους και τις ασκού­με­νες θε­μι­τά να «κλεί­νουν τρύ­πες» στα κενά που προ­κύ­πτουν λόγω υπο­στε­λέ­χω­σης των δη­μό­σιων υπη­ρε­σιών, όποια κι αν είναι αυτά (sic), με την αυ­το­νό­η­τη θε­ώ­ρη­σή τους ως ένα ευ­έ­λι­κτο προ­σω­πι­κό που ανα­γκαία θα απα­σχο­λεί­ται και σε μη νο­μι­κές ερ­γα­σί­ες, καθώς και με την αντι­με­τώ­πι­σή τους ως προ­νο­μιού­χων σε σχέση με τους ασκού­με­νους και ασκού­με­νες σε δι­κη­γο­ρι­κά γρα­φεία.

Όταν μά­λι­στα μία εκ των ασκού­με­νων το­πο­θε­τή­θη­κε στη Συ­νε­δρί­α­ση για να εκ­θέ­σει το ζή­τη­μα, δέ­χθη­κε ακραία επί­θε­ση από τον Πρό­ε­δρο, ο οποί­ος την διέ­κο­πτε επα­νει­λημ­μέ­να φω­νά­ζο­ντας και επι­κα­λού­με­νος την ιδιό­τη­τά του, ενώ την κά­λε­σε να απευ­θυν­θεί στα δι­κα­στή­ρια για την αμ­φι­σβή­τη­ση των όρων ερ­γα­σί­ας της (!). Η εν τέλει υπερ­ψη­φι­σθεί­σα πρό­τα­ση του Προ­έ­δρου πε­ρι­λάμ­βα­νε την ανα­νέ­ω­ση των συμ­βά­σε­ων τους, θέ­το­ντας ωστό­σο εκ­βια­στι­κά την υπο­χρέ­ω­ση για εκ πε­ρι­τρο­πής εκτέ­λε­ση του συ­νό­λου των ανα­τι­θέ­με­νων κα­θη­κό­ντων πε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νων και αυτών της Ει­σαγ­γε­λί­ας.

Η όλη στάση του Προ­έ­δρου και των συμ­βού­λων που τον στή­ρι­ξαν­θα μπο­ρού­σε εν ολί­γοις να συ­μπυ­κνω­θεί στην δή­λω­ση του πρώ­του ότι εκ­προ­σω­πεί τους “μα­χό­με­νους δι­κη­γό­ρους” και όχι τους ασκού­με­νους.

Το εδώ και χρό­νια αρ­ρύθ­μι­στο κα­θε­στώς της άσκη­σης, το οποίο δεν έχει θε­σπι­σθεί παρά για να θέτει εμπό­δια ει­σό­δου στο επάγ­γελ­μα, συ­νι­στά μία πλή­ρως εκ­με­ταλ­λευ­τι­κή συν­θή­κη χωρίς κα­νέ­να ερ­γα­σια­κό δι­καί­ω­μα. Σε αυτήν, οι ασκού­με­νες και ασκού­με­νοι βρί­σκο­νται να υπε­ρα­πα­σχο­λού­νται υπο­α­μει­βό­με­νες/οι και εντε­λώς έκ­θε­τες/οι στη θέ­λη­ση του ερ­γο­δό­τη, ως «προ­ε­τοι­μα­σία» για τις αντί­στοι­χες απα­ρά­δε­κτες συν­θή­κες απα­σχό­λη­σης των νέων μι­σθω­τών δι­κη­γό­ρων.

Όπως φά­νη­κε στη Συ­νε­δρί­α­ση του ΔΣ, αυτήν την με­ρί­δα της δι­κη­γο­ρί­ας, που στους νέους δι­κη­γό­ρους απο­τε­λεί την πλειο­ψη­φία, ο Πρό­ε­δρος του ΔΣΑ και πολ­λοί Σύμ­βου­λοι ου­δό­λως εν­δια­φέ­ρο­νται να εκ­προ­σω­πή­σουν.

Ως Εναλ­λα­κτι­κή Πα­ρέμ­βα­ση Δι­κη­γό­ρων – Δι­κη­γο­ρι­κή Ανα­τρο­πή, υπο­στη­ρί­ξα­με στο Συμ­βού­λιο διά των εκλεγ­μέ­νων μελών μας τα δί­καια αι­τή­μα­τα των ασκού­με­νων συ­να­δελ­φισ­σών, όπως στη­ρί­ζου­με δια­χρο­νι­κά τους υπο­α­μει­βό­με­νους ασκού­με­νους και μι­σθω­τούς συ­να­δέλ­φους των 400€ και 800€. Απορ­ρί­πτου­με το κάλ­πι­κο δί­λημ­μα “με τους μα­χό­με­νους ή με τους ασκού­με­νους”. Η διοί­κη­ση Βερ­βε­σού δεν εκ­φρά­ζει τα συμ­φέ­ρο­ντα ούτε των ασκού­με­νων ούτε των μα­χό­με­νων. Μι­λά­ει στο όνομα των αφε­ντι­κών του κλά­δου που, την ίδια στιγ­μή που δί­νουν ψεύ­τι­κους όρ­κους στην επι­στη­μο­νι­κή “ανε­ξαρ­τη­σία”, χω­λώ­νο­νται μόλις κά­ποιος στη δού­λε­ψή τους αμ­φι­σβη­τή­σει το διευ­θυ­ντι­κό τους “δι­καί­ω­μα”. Οι πραγ­μα­τι­κοί μα­χό­με­νοι και αυ­το­α­πα­σχο­λού­με­νοι δι­κη­γό­ροι, που τρέ­χουν οι ίδιοι στις υπη­ρε­σί­ες και τα ακρο­α­τή­ρια, δεν κλεί­νουν τα μάτια απέ­να­ντι στην εκ­με­τάλ­λευ­ση των νέων συ­να­δέλ­φων και συ­να­δελ­φισ­σών. Και, βέ­βαια, οι ασκού­με­νες και οι ασκού­με­νοι του σή­με­ρα είναι οι μα­χό­με­νες και μα­χό­με­νοι του αύριο.

Για τους λό­γους αυ­τούς, στη­ρί­ζου­με τα δί­καια αι­τή­μα­τα των ασκου­μέ­νων του ΔΣΑ και δη­λώ­νου­με την αμέ­ρι­στη αλ­λη­λεγ­γύη μας στις ασκού­με­νες συ­να­δέλ­φισ­σες οι οποί­ες, σπά­ζο­ντας τη σιωπή για τις απα­ρά­δε­κτες συν­θή­κες απα­σχό­λη­σης της δι­κη­γο­ρι­κής άσκη­σης, διεκ­δι­κούν το αυ­το­νό­η­το: αξιο­πρε­πείς όρους ερ­γα­σί­ας. Καμία σκέψη για μη ανα­νέ­ω­ση των συμ­βά­σε­ών τους και για απα­σχό­λη­σή τους κατά πα­ρά­βα­ση των συμ­φω­νη­θέ­ντων όρων. Σε αυτόν τον αγώνα εί­μα­στε δίπλα τους!

 

ΣΩ­ΜΑ­ΤΕΙΟ ΜΙ­ΣΘΩ­ΤΩΝ ΔΙ­ΚΗ­ΓΟ­ΡΩΝ
Κα­ταγ­γέλ­λου­με την απα­ρά­δε­κτη από­φα­ση του Προ­έ­δρου και της πλειο­ψη­φί­ας του ΔΣ του Δι­κη­γο­ρι­κού Συλ­λό­γου Αθη­νών για τους ασκού­με­νους συ­να­δέλ­φους που ερ­γά­ζο­νται σε αυτόν, η οποία έλαβε χώρα στις 30/11. Στη συ­ζή­τη­ση του θέ­μα­τος στο ΔΣ, απο­κα­λύ­φθη­καν για μια ακόμα φορά ο αντι­δρα­στι­κός ρόλος του Δι­κη­γο­ρι­κού Συλ­λό­γου Αθη­νών, όπως και το άθλιο κα­θε­στώς της άσκη­σης.

Απέ­να­ντι στο δί­καιο αί­τη­μα των ασκού­με­νων συ­να­δέλ­φων να ανα­νε­ω­θούν οι συμ­βά­σεις ερ­γα­σί­ας όλων, χωρίς να απο­λυ­θεί κα­νέ­νας εκ­δι­κη­τι­κά, και στη δί­καιη δια­μαρ­τυ­ρία τους για το γε­γο­νός ότι με ευ­θύ­νη του Προ­έ­δρου του Δι­κη­γο­ρι­κού Συλ­λό­γου Αθη­νών τους έχει επι­βλη­θεί αυ­θαί­ρε­τα να ερ­γά­ζο­νται στην Ει­σαγ­γε­λία του Πρω­το­δι­κεί­ου της Αθή­νας, κα­λύ­πτο­ντας ου­σια­στι­κά κενά δι­κα­στι­κών υπαλ­λή­λων, ενώ εκτός των άλλων, δεν έχουν την απα­ραί­τη­τη εκ­παί­δευ­ση και πι­στο­ποί­η­ση, π.χ. για έκ­δο­ση πι­στο­ποι­η­τι­κών ποι­νι­κής κα­τά­στα­σης, που πε­ριέ­χουν προ­σω­πι­κά δε­δο­μέ­να κ.ά., απο­φά­σι­σαν να συ­νε­χί­σουν το ίδιο απα­ρά­δε­κτο κα­θε­στώς, προ­σπα­θώ­ντας να κρα­τή­σουν τους συ­να­δέλ­φους στο κα­θε­στώς της εκ­φο­βι­στι­κής ομη­ρεί­ας και της εκ­με­τάλ­λευ­σης.

Κα­ταγ­γέλ­λου­με την απα­ξιω­τι­κή και προ­κλη­τι­κή συ­μπε­ρι­φο­ρά του Προ­έ­δρου και της πλειο­ψη­φί­ας του ΔΣ του Δι­κη­γο­ρι­κού Συλ­λό­γου Αθη­νών. Μά­λι­στα, στην πρό­σφα­τη συ­νε­δρί­α­ση του ΔΣ τόλ­μη­σαν προ­κλη­τι­κά να πουν ότι οι συ­νά­δελ­φοι «βο­λεύ­ο­νται» στο κα­θε­στώς αυτό και θέ­λουν πάση θυσία να μεί­νουν, γιατί αμεί­βο­νται με το αστρο­νο­μι­κό ποσό των 600 ευρώ και ότι είναι δικό τους πρό­βλη­μα που δεν ανα­ζη­τούν γρα­φείο για να απα­σχο­λού­νται σε νο­μι­κά κα­θή­κο­ντα, ενώ ομο­λό­γη­σαν ότι για αυ­τούς η άσκη­ση δεν είναι ερ­γα­σία αλλά μα­θη­τεία.

Με θρά­σος ο Πρό­ε­δρος του ΔΣΑ, με τη στή­ρι­ξη της πλειο­ψη­φί­ας του ΔΣ επι­χεί­ρη­σε εκ­δι­κη­τι­κά και εκ­φο­βι­στι­κά, να πα­ρε­μπο­δί­σει την ανα­νέ­ω­ση των συμ­βά­σε­ων των ασκού­με­νων συ­να­δέλ­φων, που διεκ­δί­κη­σαν την ικα­νο­ποί­η­ση των αι­τη­μά­των τους. Ταύ­τι­σαν την ανα­νέ­ω­ση των συμ­βά­σε­ων με την δια­τή­ρη­ση όλων των υπο­χρε­ώ­σε­ων για τις οποί­ες έχουν δια­μαρ­τυ­ρη­θεί έντο­να οι συ­νά­δελ­φοι μας και με την υπο­χρέ­ω­ση να υπη­ρε­τούν με εναλ­λα­γή σε διά­φο­ρες θέ­σεις, ακόμη και κατά βάση άσχε­τες με νο­μι­κές υπη­ρε­σί­ες, δη­λα­δή να «κλεί­νουν τρύ­πες» όπως ει­πώ­θη­κε και να αξιο­λο­γού­νται.

Δεν τρο­μο­κρα­τού­μα­στε από τις επι­θέ­σεις τους! Στη­ρί­ζου­με με συ­νέ­πεια τα δί­καια αι­τή­μα­τα των συ­να­δέλ­φων! Δεν είναι υπο­χρέ­ω­ση των ασκού­με­νων να κλεί­νουν τις κάθε εί­δους «τρύ­πες» των δι­κα­στι­κών υπη­ρε­σιών και του Συλ­λό­γου! Δεν θα «κά­τσου­με φρό­νι­μα» όπως μας υπο­δει­κνύ­ει με δη­μα­γω­γι­κές αναρ­τή­σεις του ο Πρό­ε­δρος του Δι­κη­γο­ρι­κού Συλ­λό­γου Αθη­νών.

Πα­λεύ­ου­με για την κα­τάρ­γη­ση του ανα­χρο­νι­στι­κού θε­σμού της άσκη­σης, χωρίς όρους και προ­ϋ­πο­θέ­σεις και την έντα­ξη της με επι­στη­μο­νι­κό τρόπο, στο πρό­γραμ­μα σπου­δών. Μέχρι την κα­τάρ­γη­ση της άσκη­σης, διεκ­δι­κού­με την υπο­γρα­φή Συλ­λο­γι­κής Σύμ­βα­σης Ερ­γα­σί­ας για κάθε ασκού­με­νο δι­κη­γό­ρο, ανε­ξάρ­τη­τα από τον χα­ρα­κτη­ρι­σμό που απο­δί­δε­ται στην ερ­γα­σια­κή σχέση του, με 960 ευρώ βα­σι­κό μισθό για 8ωρη ερ­γα­σία, κά­λυ­ψη όλων των ει­σφο­ρών, άδειες, επι­δό­μα­τα, πλή­ρως κα­το­χυ­ρω­μέ­να ερ­γα­σια­κά, ασφα­λι­στι­κά και συν­δι­κα­λι­στι­κά δι­καιώ­μα­τα.

Αυτά είναι τα μόνα ρε­α­λι­στι­κά και προ­ο­δευ­τι­κά αι­τή­μα­τα σή­με­ρα και όχι να θε­ω­ρού­νται οι ασκού­με­νοι ένα φθηνό, ευ­έ­λι­κτο για τους ερ­γο­δό­τες επι­στη­μο­νι­κό δυ­να­μι­κό, χωρίς κα­νέ­να δι­καί­ω­μα, με τις ευ­λο­γί­ες του Δι­κη­γο­ρι­κού Συλ­λό­γου Αθη­νών.

Χαι­ρε­τί­ζου­με τον αγώνα των συ­να­δέλ­φων μας, που με τη στή­ρι­ξη του Σω­μα­τεί­ου μας, διεκ­δι­κούν τα δι­καιώ­μα­τά τους. Οι συ­κο­φα­ντι­κές επι­θέ­σεις του Προ­έ­δρου και της πλειο­ψη­φί­ας του ΔΣ του Δι­κη­γο­ρι­κού Συλ­λό­γου Αθη­νών θα πέ­σουν στο κενό.

Εί­μα­στε και θα εί­μα­στε στο πλευ­ρό τους!

Απαι­τού­με να γί­νουν σε­βα­στά τα δί­καια αι­τή­μα­τά τους, να μην χρη­σι­μο­ποιού­νται για την κά­λυ­ψη των τε­ρά­στιων κενών και ελ­λεί­ψε­ων σε προ­σω­πι­κό και υλι­κο­τε­χνι­κή υπο­δο­μή των δι­κα­στη­ρί­ων, η οποία είναι απο­κλει­στι­κή ευ­θύ­νη του κρά­τους και των κυ­βερ­νή­σε­ων.

Ο ορ­γα­νω­μέ­νος αγώ­νας, μέσα από το Σω­μα­τείο μας, θα «σπά­σει» στην πράξη την ερ­γο­δο­τι­κή τρο­μο­κρα­τία, τους εκ­βια­σμούς και τις απει­λές.

Ένας για όλους, όλοι για έναν!

rproject.gr