Ο Βίλχελμ Ράιχ γεννήθηκε στις 24 Μαρτίου 1897 στο Ντομπζάου της τότε Αυστρο-Ουγγαρίας (νυν Ντομπριανίτσι Ουκρανίας) από εβραίους γονείς. Ο πατέρας του ήταν αγροτοκτηνοτρόφος και απαγόρευε στα παιδιά του να μιλούν Γίντις (τη διάλεκτο των Γερμανοεβραίων) και να συναναστρέφονται τα εβραιόπουλα της περιοχής. Η μόνη επιτρεπόμενη γλώσσα για την οικογένεια Ράιχ ήταν η γερμανική.
Στη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου στρατεύθηκε και υπηρέτησε ο υπολοχαγός στο ιταλικό μέτωπο. Μετά το τέλος του πολέμου ξεκίνησε να σπουδάζει νομικά στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης, αλλά τα θεώρησε βαρετά και στράφηκε στην ιατρική. Στην ψυχανάλυση στράφηκε, όταν παρακολούθησε ένα σεμινάριο σεξολογίας του Σίγκμουντ Φρόιντ το 1919.Μέλος του Αυστριακού Κομμουνιστικού Κόμματος και της Ψυχαναλυτικής Εταιρείας της Βιέννης, αναζητούσε στην ψυχανάλυση τα στοιχεία εκείνα που θα επέτρεπαν μία κριτική θεώρηση της σεξουαλικής καταπίεσης, βασισμένη στο πολιτικο-κοινωνικό στάτους. Προσπάθησε να συνδέσει την ψυχαναλυτική και τη μαρξιστική θεωρία («Φροϋδο-Μαρξισμός») μέσω τροποποιήσεων της πρώτης, που δεν ήταν όμως σύμφωνες με την φροϋδική ορθοδοξία. Αρνιόταν τη λίμπιντο ως ορμή θανάτου, καθώς και την παγκοσμιότητα του Οιδιπόδειου συμπλέγματος και θεωρούσε ότι η επιθετικότητα δεν ενυπάρχει στον άνθρωπο, αλλά είναι προϊόν της κοινωνικής καταπίεσης.