Αριστερά και μιλιταρισμός είναι ασύμβατες έννοιες
Η ρωσική πολεμική απειλή που επικαλείται η γραφειοκρατία των Βρυξελλών για να δικαιολογήσει τους εξοπλισμούς είναι παράλογη και προσχηματική. Η Ρωσία δεν έχει την ικανότητα για κάτι τέτοιο. Μια ρωσική επίθεση εναντίον κράτους-μέλους του ΝΑΤΟ θα ισοδυναμούσε με αποστολή αυτοκτονίας. Τα ευρωπαϊκά κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ ξοδεύουν τρεις φορές περισσότερα για την άμυνα από τη Ρωσία. Το NATO στην Ευρώπη έχει τετραπλάσια πολεμικά πλοία, τριπλάσια άρματα μάχης, τεθωρακισμένα οχήματα και πυροβολικό, διπλάσια μαχητικά αεροπλάνα και περισσότερους στρατιώτες.
Κ. Καλλωνιάτης, Τ. Μαστρογιαννόπουλος
Το 1907 στο συνέδριο της 2ης Διεθνούς στη Στουτγάρδη ψηφίστηκε η περίφημη αντιπολεμική απόφαση που απειλούσε τις άρχουσες τάξεις όλων των χωρών ότι σε περίπτωση πολέμου οι σοσιαλιστές θα κινητοποιούσαν τα «πλατιά λαϊκά στρώματα για να επιτύχουν την πτώση της καπιταλιστικής κυριαρχίας». Ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος υπήρξε αναμφίβολα μια διαιρετική τομή η οποία διέσπασε το παγκόσμιο σοσιαλιστικό κίνημα και τα κόμματα της Διεθνούς, που έτσι δεν κατόρθωσαν να τον αποτρέψουν.
Εναν αιώνα μετά, και ενώ η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση και η τεχνολογική εκτίναξη έχουν μετατρέψει τον πλανήτη σε μια μπαρουταποθήκη έτοιμη να εκραγεί, ένα από τα πλέον θεμελιακά προβλήματα που τίθενται και πάλι στην Αριστερά είναι οι εξοπλισμοί και η προετοιμασία για πόλεμο. Η Ευρώπη μετατρέπεται, με αφορμή τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, σε μια Ευρώπη της πολεμικής οικονομίας, της στρατιωτικοποίησης και των άκρατων εξοπλισμών γυρνώντας την πλάτη στα διδάγματα της Ιστορίας και των ίδιων των συνθηκών δημιουργίας της υπέρ της ειρήνης.
Η ευρωπαϊκή στροφή στην πολεμική οικονομία υπό τις νουθεσίες του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ, με στόχο οι πολεμικές δαπάνες να ανέλθουν στο 3,5% του ΑΕΠ με ένα 12ετές πακέτο 800 δισ. ευρώ υπό ευρωπαϊκή και εθνική χρηματοδότηση που θα εξαιρείται από τους δημοσιονομικούς περιορισμούς αλλά θα επιβαρύνει το χρέος, οδηγεί σε έναν εντεινόμενο μιλιταρισμό ο οποίος για να αποπληρωθεί θα αφαιρέσει ακόμα περισσότερο από τις κοινωνικές δαπάνες καταστρέφοντας την υγεία, την παιδεία, την κοινωνική πρόνοια, την κατοικία, το επίπεδο διαβίωσης εκατομμυρίων πολιτών. Το μέλλον είναι εφιαλτικό.
Είναι φανερό ότι η ιστορία του πολέμου, που αγκαλιάζει και πάλι την Ευρώπη, επαναλαμβάνεται όχι ως μια φάρσα αλλά ως μια νέα τραγωδία ασύλληπτα πιο επικίνδυνη για το μέλλον της ανθρωπότητας. Για ακόμα μία φορά όμως ο πόλεμος αποτελεί τη βασική διαχωριστική γραμμή, τη διαιρετική τομή για τα κόμματα και τις οργανώσεις της Αριστεράς απέναντι στις φιλοπόλεμες δυνάμεις τόσο της Ακροδεξιάς, της Δεξιάς και του ακραίου κέντρου, όσο και του τμήματος εκείνου της Κεντροαριστεράς που στην Ελλάδα και την Ευρώπη υποκύπτουν στα εθνικιστικά κελεύσματα.
Γιατί στον βωμό της πολεμικής οικονομίας θυσιάζεται το κοινωνικό κράτος αφαιρώντας πολύτιμους πόρους από υγεία, παιδεία, στέγαση, δημόσιες υπηρεσίες και περιβαλλοντική προστασία, ενώ συγχρόνως υποβαθμίζεται περαιτέρω η αγοραστική δύναμη των εργαζομένων μέσω πληθωρισμού, ακρίβειας και ανεργίας. Στον βαθμό, δε, που προετοιμάζεται ο επόμενος παγκόσμιος πόλεμος θυσιάζεται η ίδια η ζωή των εργαζομένων που θα σταλούν στο μέτωπο και απειλείται η ίδια η επιβίωση του ανθρώπινου είδους. Επειδή λοιπόν:
● Είναι πράγματι αφελές να πιστεύουμε ότι ακόμα περαιτέρω στρατιωτική κλιμάκωση, με ακόμη περισσότερα όπλα, θα μπορούσε να οδηγήσει σε ειρήνη, όπως δεν λειτούργησε τα τελευταία τρία χρόνια στην Ουκρανία και όπως οι εκατέρωθεν εξοπλισμοί στο Αιγαίο δεν έχουν μειώσει τον κίνδυνο πολέμου.
● Η Ιστορία δείχνει πως τα πιο πολλά όπλα αργά ή γρήγορα θα χρησιμοποιηθούν και για άλλους σκοπούς, αφού οι μόνοι ωφελημένοι είναι οι κατασκευαστές όπλων και όσοι δουλεύουν γι’ αυτούς.
● Η ρωσική πολεμική απειλή που επικαλείται η γραφειοκρατία των Βρυξελλών για να δικαιολογήσει τους εξοπλισμούς είναι παράλογη και προσχηματική, καθώς η Ρωσία δεν έχει την ικανότητα για κάτι τέτοιο. Μια ρωσική επίθεση εναντίον ενός κράτους-μέλους του ΝΑΤΟ θα ισοδυναμούσε με αποστολή αυτοκτονίας.
● Το ΑΕΠ της Ρωσίας είναι το ένα όγδοο από αυτό της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Η ρωσική οικονομία αγωνίζεται και μετά από τρία χρόνια έντονου πολέμου στην Ουκρανία ο ρωσικός στρατός δεν κατάφερε να καταλάβει περισσότερο από το 20% της χώρας. Τα ευρωπαϊκά κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ ξοδεύουν τρεις φορές περισσότερα για την άμυνα από τη Ρωσία: 454 δισεκατομμύρια δολάρια σε σύγκριση με 141 δισεκατομμύρια δολάρια το 2024. Το NATO στην Ευρώπη έχει τετραπλάσια πολεμικά πλοία, τριπλάσια άρματα μάχης, τεθωρακισμένα οχήματα και πυροβολικό, διπλάσια μαχητικά αεροπλάνα και περισσότερους στρατιώτες (Greenpeace & IISS -11/11/2024).
● Η στρατιωτικοποίηση θα είναι εις βάρος της μεταποιητικής βιομηχανίας στην Ευρώπη και η στρατηγική μόνιμης έντασης με τους γείτονές μας στην Ανατολή δεν θα μας φέρει πιο κοντά στην ειρήνη. Η Ευρώπη πρέπει να ακολουθήσει τον δικό της δρόμο. Η Ρωσία δεν πρόκειται να μετακινηθεί, δεν μπορούμε να την αφαιρέσουμε από τον παγκόσμιο χάρτη. Είναι καιρός η Ευρώπη να συμπεριφερθεί ως ενήλικας και να αναπτύξει τη δική της διπλωματία, τη διπλωματία της ειρήνης.
● Η Ευρώπη και η Ελλάδα δεν πρέπει να επιδιώξουν να ξοδέψουν περισσότερα χρήματα για την άμυνα, αλλά να ξοδέψουν ορθολογικά και κυρίως σε κοινωνικές δαπάνες και σε δαπάνες για την ανάπτυξη της τεχνολογίας κ.λπ. Η αύξηση της συνεργασίας φέρνει χρήματα. Μια μελέτη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής του 2021 δείχνει ότι μεγαλύτερη συνεργασία μεταξύ των κρατών-μελών θα μπορούσε να αποφέρει δεκάδες ή και εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ. Αν για παράδειγμα συντονιστούν και υπαχθούν σε ενιαίο σχέδιο οι εθνικοί στρατοί των χωρών-μελών, δεν θα χρειαστεί καμία αύξηση των στρατιωτικών δαπανών στο 3,5% του ΑΕΠ που ζητά το ΝΑΤΟ και οι Βρυξέλλες, καθώς σε περίπτωση κινδύνου μιας χώρας-μέλους (π.χ. της Ελλάδας από την Τουρκία) θα μπορεί να επιστρατεύονται δυνάμεις υπέρτερες των αντίστοιχων εθνικών για την αποτροπή του.
● Η ψήφιση των πολεμικών δαπανών στον ελληνικό προϋπολογισμό αποτελεί διαιρετική τομή για τον χώρο της ελληνικής Αριστεράς.
Το αίτημα του κινήματος των Τεμπών για δικαιοσύνη και ασφαλή δημόσιο σιδηρόδρομο προϋποθέτει ένα ισχυρό κοινωνικό κράτος και μια πολιτική που να στοχεύει στην ευημερία του λαού, όχι στα υπερκέρδη των ελαχίστων. Αλλά αυτό σημαίνει όχι άλλα 25 δισ. σε στρατιωτικές δαπάνες όπως ο Μητσοτάκης σκοπεύει να διαθέσει, αλλά αυτά να πάνε σε νοσοκομεία, σχολεία και δημόσιες συγκοινωνίες. Υγεία, εκπαίδευση, στέγη και κοινωνική προστασία ως ποσοστό του ΑΕΠ υπολείπονται του μέσου ευρωπαϊκού όρου κατά 3,7 ποσοστιαίες μονάδες ή 7,5 δισ. ετησίως. Σε αυτούς τους τομείς πρέπει να διοχετευτούν τα 25 δισ. κι όσα ακόμα χρειάζονται για αυξήσεις μισθών-συντάξεων, πράσινες επενδύσεις και κοινωνικές υποδομές να αναζητηθούν στη φορολόγηση των επιχειρηματικών υπερκερδών, των υψηλών εισοδημάτων και κυρίως του συσσωρευμένου πλούτου. Και μιλάμε για αρκετά δισ.
Να ηγηθεί η Αριστερά
Το πρώτιστο καθήκον της Αριστεράς και όχι μόνο είναι να αποτραπεί η κατρακύλα στο βάραθρο του πολέμου βάζοντας φραγμό στους εξοπλισμούς και την πολεμική οικονομία ΤΩΡΑ! Ο αγώνας για την ειρήνη είναι ο συνδετικός κρίκος της πάλης κατά της λιτότητας και της περιβαλλοντικής καταστροφής. Χρειαζόμαστε ένα λαϊκό κίνημα κατά του πολέμου αν δεν θέλουμε νέα παιδιά τροφή στα κανόνια, νέους γύρους εργασιακής εξαθλίωσης και νέα κύματα φυσικών καταστροφών.
Ο αγώνας κατά της πολεμικής λιτότητας είναι το προνομιακό πεδίο σύνδεσης των επιμέρους κοινωνικών κινημάτων με την πολιτική αλλαγή στην προοπτική του κοινωνικού μετασχηματισμού. Η αντιπολεμική καμπάνια είναι ακόμη η τομή για τη σύνδεση και συντονισμό του εθνικού με το ευρωπαϊκό κίνημα και η βάση σχηματισμού στην πράξη ενός ευρύτατου μετώπου πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων. Ενός μετώπου που δεν μπορεί παρά να χτιστεί παράλληλα στην κοινωνία και τον πολιτικό στίβο. Σε αυτή την κατεύθυνση πρέπει να αναληφθούν πρωτοβουλίες από όλες τις οργανωμένες κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις -κόμματα, οργανώσεις, συνδικάτα, φοιτητικοί σύλλογοι και προσωπικότητες- που αντιλαμβάνονται την κρισιμότητα των καιρών προκειμένου να δημιουργηθεί ένα ισχυρό διεθνιστικό κίνημα για την ειρήνη.
https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/469680_ta-800-dis-exoplismon-stin-ee-pyroboloyn-tin-koinonia
Σχόλια (0)