Νομίζω ότι η δήλωση του Γερούν – αυτή περί ποτών και γυναικών – ουδόλως προσβάλλει τις χώρες του Νότου, αλλά τον ίδιο, γιατί αποκαλύπτει το βρωμερό και χυδαίο τρόπο που σκέφτεται. Και για να πω την αλήθεια, θα θιγόμουν πολύ περισσότερο, αν ήμουν πατριώτισσά του, παρά ως Νότια.
Προσπαθώ να βάλω τις σκέψεις μου σε σειρά και είναι δύσκολο, γιατί ξεχειλίζει ένα συναίσθημα και δεν ξέρω τι ακριβώς να κάνω: να στενοχωρηθώ για τον καημένο το Γερούν, που στην ηλικία του τίποτα δεν έχει μάθει ακόμα για τον έρωτα – φαίνεται η μαμά του δεν του μίλησε εκεί στην εφηβεία (όπως κάνει η ελληνίδα μαμά, αυτή η παρεξηγημένη προστατευτική), τον άφησε να ανακαλύψει μόνος του τις χαρές και τις αλήθειες της ζωής.
Κι εκεί στο δρόμο που πήγαινε για να γνωρίσει τη ζωή, όταν βρέθηκε, ως άλλος Ηρακλής μπροστά στα δύο μονοπάτια, της Ζωής και της Αγοράς, εκείνος διάλεξε το δεύτερο, μάλλον γιατί ήταν ακαθοδήγητος από το σπίτι του ή ίσως και γιατί προς τα κει τον έσπρωξε η κρατούσα περί ευτυχίας αντίληψη στο περιβάλλον του.
Τι να υποθέσουμε λοιπόν για τον Γερούν;
– Ότι τι έχει πέσει θύμα παραπληροφόρησης: κάποιος του είπε ότι εδώ, στο Νότο, ο έρωτας είναι προϊόν και η αξία του και η αγορά του ακολουθεί τους κανόνες και τους νόμους του χρηματοπιστωτικού συστήματος;
– Ότι κρίνει εξ ιδίων τα αλλότρια; Δεν το έχω δει, κι έτσι δεν ξέρω αν αληθεύει, αλλά έχω ακούσει ότι τα μαγαζιά του αγοραίου σεξ στην πατρίδα του εκθέτουν την πραμάτεια τους στη βιτρίνα και το «κυρίαρχο» αρσενικό διαλέγει…
– Ότι έχει χάσει το μέτρο ή μάλλον δεν το περιέχει ως προσωπικότητα;… Αχ, αυτοί οι επίσημοι κ. Γερούν μου, καταδικασμένοι να προσπαθούν να ισορροπήσουν ανάμεσα στα άκρα : ή θα φορούν το κοστούμι της σοβαροφάνειας με μια ασήκωτη, βαριά επισημότητα, έξω από τα ανθρώπινα ή, όταν θέλουν να νιώσουν άνθρωποι και πετάνε το ρούχο το επίσημο και ξεγυμνώνεται το από μέσα τους, γίνονται χυδαίοι, φτηνοί , αγοραίοι, γιατί αυτό, έτσι κι αλλιώς είναι το περιεχόμενό τους.
Τέλος, τι να ευχηθούμε στον Γερούν;
Να βρεθεί κάποιος να του πει ότι εμείς στο Νότο τον έρωτα δεν τον πουλάμε, δεν τον αγοράζουμε, τον κερδίζουμε, τον χαρίζουμε, τον απολαμβάνουμε, τον ζούμε, με υπερβολή ίσως, αλλά με όλη του τη δύναμη και την αλήθεια;
Ότι εμείς στο Νότο , ευτυχώς Γερούν, διαλέγουμε και περπατάμε το πρώτο το μονοπάτι, της Ζωής και του Έρωτα (όχι αυτού που αγοράζεται, του άλλου του κανονικού), γι’ αυτό και «θα υπάρχουμε πάντα και την ωραία μας νιότη θα ζηλεύει η ιστορία», που γράφει ο ποιητής, γι΄αυτό και θα ζήσουμε πολλά χρόνια – παρά τις προσδοκίες μερικών από το περιβάλλον σας – και τον έρωτα που θα μας δίνει ζωή και την ωραία μας νιότη θα πληρώνουν οι Αγορές σας!
Άσχετο… Ο Πορτογάλος ζήτησε να παραιτηθεί ο Ντάισελμπλουμ.. Ο Ρέντσι το ίδιο…
Και ο δικός μας ο λεβέντης έξαλλος : Αχ, κύριε Ντάισελμπλουμ, γιατί αναπαράγετε ρατσιστικά στερεότυπα;
kommon.gr
