- του Jack Kerouac
Μετάφραση: Βασίλης Πανδής
——————–———–—––————-
Πουλιά τραγουδούν
μέσα στα σκοτάδια – είν’
βροχερή αυγή
***
Ένα λουλούδι
στο χείλος του γκρεμού, στο
φαράγγι γνέφει
***
Τα λουλούδια να
σημαδεύουν λοξά τον
ευθύ θάνατο
***
Όνειρο θεού –
δεν είναι παρά ένα
απλό όνειρο
***
Άνθρωπος θνήσκει –
λιμανιού τα φώτα σε
ήρεμα νερά
***
Παγωμένο μες
στων πουλιών το λουτήρα
το φύλο πλέει
***
Τι να σκεφτώ; – στη
διαμαντένια σούτρα, η
πίπα μου σβηστή
***
Κατεβαίνοντας
το δρόμο με το σκύλο –
λιωμένο φίδι
***
Μόνος, σε ρούχα
παλιά, βυζαίνω κρασί,
φεγγαρόλουστος
***
Άντρες, γυναίκες
μιλούν κάτωθε κενού
του αιωνίου
***
Στο δάσος πήγα ,
να διαλογιστώ – όμως,
πολύ το κρύο
***
Ήχος της σιγής –
οι μόνες οδηγίες
που θε να λάβεις
