PartidoObreroRevolucionario (Eργατικό Επαναστατικό Κόμμα)
Κάνοντας έναν πρώτο απολογισμό των (πολλαπλών) εκλογών στη Χιλή, της περασμένης Κυριακής 19 Νοέμβρη, το Partido Obrero Revolucionario – ΕΕΚ, γράφει:
Το εκλογικό αποτέλεσμα αποκρυστάλλωσε τις μετρήσεις πρόθεσης ψήφου που προέβλεπαν οι δημοσκοπήσεις, με 53% αποχή από τις εκλογές και πόλωση μεταξύ [του δεξιού, φιλοφασιστικού ξενοφοβικού μετώπου] του Καστ (28%)1 και του [κεντροαριστερού μετώπου] του Μπόριτς (26%)2 Έκπληξη προκάλεσε η υψηλή επίδοση του Παρίσι (13%)3, ο οποίος προσέλκυσε τις κεντρώες ψήφους του Σισέλ (13%)4, στον οποίο πόνταρε η αστική τάξη για να εγγυηθεί μια πιο μετριοπαθή δεξιά κυβέρνηση. Από την πλευρά τους, οι συνασπισμοί της 30ετίας -επίσημος και πρώην Concertación5– κατέλαβαν την 3η και 4η θέση, τερματίζοντας την εναλλαγή μεταξύ των δύο προεδρικών παραλλαγών, αλλά εξασφαλίζοντας τη μονιμότητά τους στη Γερουσία.
Εάν το αποτέλεσμα της Κυριακής [21 Νοεμβρίου] επαναληφθεί [στο δεύτερο γύρο, στις 19 Δεκεμβρίου], ο Καστ θα κερδίσει τις εκλογές με τις ψήφους του Σίχελ και του Παρίσι με ένα ποσοστό 54%, έναντι του Μπόριτς (46%). Εν όψει του δεύτερου γύρου, οι διαπραγματευτικοί ελιγμοί θα αφορούν προγραμματικές παραχωρήσεις και την τοποθέτηση στο επόμενο υπουργικό συμβούλιο. Στο πλαίσιο αυτό, ο Σίχελ προτείνει όχι ψήφο στην Αριστερά και ανοίγει ένα διαπραγματευτικό πλαίσιο με τον Καστ, θέτοντας τις προγραμματικές διαφορές για την εξασφάλιση της κυβερνησιμότητας στη χώρα. Οι πιο αντιδραστικές τάσεις θα πρέπει να αμβλυνθούν, ώστε να μην προκαλέσουν νέα κοινωνική έκρηξη. Από την άλλη πλευρά, η Προβόστε6 αναβάλλει το κάλεσμα για ψήφο υπέρ του Μπόριτς, επιδιώκοντας μια κυβέρνηση συνασπισμού που θα καθησυχάσει τις αγορές και στοχεύοντας να απαντήσει στην κοινωνική πίεση που μπορεί να προκύψει σε αυτή τη διακυβέρνηση.
Η κοινοβουλευτική κατάσταση και η κατάσταση Συντακτικής Συνέλευσης
Στην Άνω Βουλή θα κυριαρχήσουν οι Podemos Χιλής με 24 γερουσιαστές (σχεδόν 50%) και το Νέο Κοινωνικό Σύμφωνο με 17. Το Frente Amplio του Μπόριτς7 και το Frente Social Cristiano του Καστ8 θα έχουν παρουσία στη Γερουσία με έναν εκπρόσωπο, αντίστοιχα. Ω έκπληξη, το ΚΚ τοποθέτησε δύο γερουσιαστές και η Φαμπιόλα Καμπιλάι, θύμα της καταστολής κατά τη διάρκεια των κοινωνικών αναταραχών, εντάχθηκε ως ανεξάρτητη.
Έτσι, η φυσιογνωμία της νέας Βουλής σε ένα προεδρικό καθεστώς (στο βαθμό που δεν υπάρξει αλλαγή από την Συντακτική Συνέλευση) -με ένα συνταγματικό δικαστήριο που ασκεί βέτο σε σχέδια που αντιτίθενται στο καθεστώς- παρουσιάζει δύο παραλλαγές ανάλογα με το ποιος θα κερδίσει τις εκλογές. Με τον Καστ, η Γερουσία δεν θα προβάλει ιδιαίτερη αντίσταση και μόλις και μετά βίας θα προσφύγει στο Συνταγματικό Δικαστήριο. Με τον Μπόριτς, το ανώτατο δικαστήριο θα διαδραματίσει θεμελιώδη ρόλο στη διευθέτηση των συγκρούσεων μεταξύ μιας κεντροαριστερής κυβέρνησης και μιας Βουλής όπου η Δεξιά έχει την πλειοψηφία. Στη Βουλή των Αντιπροσώπων, εν τω μεταξύ, οι κομμουνιστές απέκτησαν επίσης ευνοϊκό πλεονέκτημα, κερδίζοντας 11 έδρες, επιβεβαιώνοντας την επιρροή τους στον συνασπισμό Apruebo Dignidad.9 Σε κάθε περίπτωση, ούτε η μελλοντική κυβέρνηση ούτε η αντιπολίτευσή της θα έχουν πλειοψηφία, πράγμα που σημαίνει μια κυβέρνηση συμφωνιών μεταξύ του πολιτικού δίδυμου των 30 ετών.
Στις βουλευτικές εκλογές, το μέτωπο ενότητας των εργαζομένων του PTR και του MST και στις προεδρικές εκλογές το σχήμα του Eduardo Artés [Πατριωτική Ένωση: Μέτωπο του ΚΚ Χιλής – Προλεταριακή Δράση, αντιρεβιζιονιστικού, πρώην φιλοαλβανικού Κόμματος και του Κινήματος της Επαναστατικής Αριστεράς – MIR] -ως αντιεργοδοτικές παραλλαγές- σημείωσαν πενιχρά αποτελέσματα. Δεν κέρδισαν τους εργαζόμενους με ένα σοσιαλιστικό πρόγραμμα, μια εναλλακτική λύση σε σχέση με αυτό της ρεφορμιστικής αριστεράς και της δεξιάς. Αυτό το εκλογικό μέτωπο έχει εκδημοκρατίσει τα συνθήματα της εξέγερσης -όπως η αποκήρυξη του συνταξιοδοτικού συστήματος AFP- προωθώντας ένα τριμερές σύστημα που διατηρεί τη δήμευση των μισθών των εργαζομένων και παραπλανά με τη θέση της “υπερχείλισης” της διαδικασίας της συνταγματικής μεταρρύθμισης. Ταυτόχρονα, η έλλειψη παρέμβασης για την ανασύνταξη της οργανωμένης βάσης των συνδικάτων, ανεξάρτητων από τη γραφειοκρατία ή τα τοπικά κοινωνικά κινήματα, κατέστησε αδύνατη την ωρίμανση του ακτιβισμού σε μια πολιτική και προγραμματική προσέγγιση του αγώνα για την εξουσία.
Με αυτό το σενάριο, η Συντακτική Συνέλευση είναι ένα αριστερό μηδενικό – δεν τοποθετείται επί των θεμελιωδών γεγονότων της πολιτικής κρίσης, περιορίζεται σε μαρτυρικές ανακοινώσεις (όπως ο νόμος περί αμνηστίας ή η κατάσταση έκτακτης ανάγκης στην Araucanía) και μόλις βγαίνει από τον ρυθμιστικό εγκλωβισμό, παραλείποντας να συζητήσει ακόμη και ένα τόσο σημαντικό ζήτημα όπως το αποτέλεσμα αυτών των εκλογών. Η διοικητική επιτροπή, στην ουρά του κοινοβουλίου, και η διάλυση του Λαϊκού Ψηφοδελτίου, θα εμβαθύνουν τον χαρακτήρα της Συντακτικής Συνέλευσης ως εξαρτήματος του κράτους σε μια ενδεχόμενη κυβέρνηση Μπόριτς, ή μπροστά στον κίνδυνο διάλυσής της υπό μια κυβέρνηση Καστ.
Πλήθος εκκλήσεων από συνδικάτα, γυναίκες και αντιφρονούντες κατά του Καστ
Κατά τις τελευταίες ώρες υπήρξαν εκκλήσεις από διάφορους φορείς για να καταψηφιστεί ο Καστ και, εκ των πραγμάτων, για υποστήριξη της υποψηφιότητας του Μπόριτς. Έτσι, το Κολλέγιο των Δασκάλων, η Ομοσπονδία Εργατών Χαλκού και οι λιμενεργάτες του Σαν Αντόνιο καλούν σε συνελεύσεις και μέτρα ενάντια σε ό,τι θα σήμαινε την προέλαση του φασισμού, ενώ η FENATS10 κάλεσε σε εθνική απεργία για τις 24, 25 και 26 Νοέμβρη. Αν αναπαραχθεί αυτή η τάση, και άλλα κέντρα θα πιεστούν από τη βάση τους, κλονίζοντας έτσι την [γενική συνομοσπονδία εργατών] CUT που είναι μέρος της Apruebo Dignidad. Από την πλευρά τους, οι οικογένειες των πολιτικών κρατουμένων βρίσκονται σε επιφυλακή ενόψει της απόρριψης του νόμου περί αμνηστίας και της εντατικοποίησης της καταστολής, των επιδρομών και των συλλήψεων αριστερών ακτιβιστών και ακτιβιστών [των αυτοχθόνων] Μαπούτσε. Οι οργανώσεις των αντιφρονούντων και το γυναικείο κίνημα ζητούν επίσης έκτακτες συνελεύσεις. Οι κοινότητες των μεταναστών και των γηγενών πρέπει να οργανώσουν την πολιτική τους παρέμβαση, ακόμη και αν δεν μπορούν ή δεν συμφωνούν να συμμετάσχουν στις εκλογές, ανάλογα με την περίπτωση. Από την πλευρά της, η μορενική-τροτσκιστική αριστερά εξακολουθεί να εξετάζει τη θέση της επί του θέματος με τον ίδιο τρόπο, αφού απείχε ή ψήφισε άκυρο στον πρώτο γύρο.
Αυτή η αναζωογόνηση της οργάνωσης των συνελεύσεων και της κινητοποίησης της βάσης πρέπει να ενισχυθεί με την προβολή ενός ανεξάρτητου προγράμματος της εργατικής τάξης γύρω από ένα ενιαίο μέτωπο, για να ξεπεραστεί ένας Μπόριτς που προσπαθεί να προσελκύσει δεξιούς και αποχή, χαμηλώνοντας “το επιθετικό επίπεδο του λόγου”, και που υιοθετεί τα συνθήματα κατά της ανασφάλειας, του λαθρεμπορίου ναρκωτικών και της ανεργίας, χωρίς να καταγγέλλει ότι είναι εκφράσεις του ίδιου καθεστώτος που χωρίς διαφθορά, λαθρεμπόριο και συγκάλυψη δεν μπορεί να διατηρηθεί.
Η εκλογική μας στήριξη στον Μπόριτς στον δεύτερο γύρο είναι απέναντι στη φασιστική απειλή και σε ένα δεξιό Κοινοβούλιο που θα εγγυηθεί τη λιτότητα, την καταστολή και τις υψηλές τιμές, και συνεπάγεται μια μεγάλη πολιτική συζήτηση, ώστε οι εργαζόμενοι να μπορέσουν να οριοθετηθούν σε σχέση με το ρεφορμιστικό πρόγραμμα της Apruebo Dignidad. Καλούμε την επαναστατική αριστερά να υιοθετήσει τα συνθήματα του Συνεδρίου της βάσης των εργαζομένων και της ελεύθερης και κυρίαρχης Συντακτικής Συνέλευσης, να ανασυνταχθεί γύρω από ένα επαναστατικό πρόγραμμα και μια επαναστατική μέθοδο.
Κανένα βήμα πίσω και καμία ανακωχή απέναντι στο φασισμό
Για την ενότητα της εργατικής τάξης της Λατινικής Αμερικής
Για μια εργατική και σοσιαλιστική κυβέρνηση
Μετάφραση Αρ.Μα. – επιμέλεια Θ.Κ.
neaprooptiki.gr/
