Διάβαζα τις προάλλες μια ανάρτηση στο agrinionews, κ. Παπαναστασίου, που αφορούσε στην προγραμματισμένη για τέλος Μαΐου, σύμφωνα με το κείμενο, παρουσίαση στο Αγρίνιο του βιβλίου του Γιώργου Καραμπελιά, «Πέραν την δεξιάς και της αριστεράς – Η υπέρβαση».
- του Λευτέρη Τηλιγάδα |
| red line
Στην εκδήλωση αυτή, αναφέρει ο πάντα καλά και αξιόπιστα πληροφορημένος συντάκτης του άρθρου, κ. Γ. Συμψηρής, συζητιέται ήδη η δική σας συμμετοχή καθώς και του πρώην υπερ-περιφερειάρχη, νομάρχη και δημάρχου Θύμιου Σώκου. «Το ερώτημα, λοιπόν», καταλήγει ο κ. Συμψηρής, «που γεννάται είναι το εξής: μπορούν πολιτικοί από τα μέρη μας, όπως οι Σώκος και Παπαναστασίου, με τόσο έντονο πολιτικό παρελθόν να ηγηθούν μιας προσπάθειας «πέρα από την Αριστερά και την Δεξιά» ακόμη κι αν συμφωνούν σε πολλά ή έχουν κοινή πολιτική θεώρηση; Πάντως οι πολιτικοί που βλέπουν μακριά ξέρουν ότι σε ελάχιστα χρόνια δεν θα υπάρχουν παρά ελάχιστα από τα σημερινά κόμματα στη χώρα».
Πραγματικά! Σε έναν κόσμο που για δεκαετίες πολλές, κ. Παπαναστασίου, «έτριζε σαν το ξύλινο γοβάκι της γιαγιάς μας» και τώρα βρίσκεται σωριασμένος στο έδαφος μαζί με όλο μας το σόι, αυτή η απορία ανοίγει ένα μεγάλο πεδίο σκεπτικισμού και αναζήτησης για το μέλλον της περιοχής και της χώρας μας.
Είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο, κ. Παπαναστασίου, πως η «είδηση» αυτή αποτελεί διαρροή. Άραγε να υπάρχει μια κάποια στόχευση σε αυτή τη διαρροή και ποια η πηγή της;
Το 1988, κ. Παπαναστασίου, συνεργαζόμουν δισκογραφικά με τον μαέστρο της «Μέδουσας» Νίκο Δανίκα και αρκετές φορές οι ανάγκες αυτής της συνεργασίας με οδήγησαν σε αυτή την «κυριλέ» μουσική σκηνή της Αθήνας, όπου ο Γιώργος Μαρίνος για χρόνια πολλά διασκέδαζε τους κοσμικούς και άλλους πελάτες της. Ταυτόχρονα την ίδια χρονιά, ο νεαρός τότε Στράτος Τζώρτζογλου συμπρωταγωνιστούσε με την «μεγάλη» ομότεχνή του Νόνικα Γαληνέα στο έργο του Τένεσι Ουίλιαμ «Λεωφορείον ο Πόθος». Το γεγονός αυτό ο Γιώργος Μαρίνος δεν το είχε αφήσει ασχολίαστο.
Θα με ρωτήσετε τώρα, και με το δίκιο σας μάλιστα: «Μα καλά, που κολλάει τώρα όλο αυτό»;
Να σας απαντήσω αμέσως.
Το σχόλιο εκείνο του Γιώργου Μαρίνου δίνει, κατά την εκτίμησή μου, την καλύτερη απάντηση στην αιτιολόγηση της παραπάνω διαρροής.
Έλεγε ο showman της αθηναϊκής νύχτας εκείνη την εποχή: «Καλέ, τα μάθατε!!! Η Νόνικα, καλέ… Η Νόνικα πήρε τον Τζώρτζογλου στα «Ιλίσια»… “Πήρε” τον Τζώρτζογλου; Ναι καλέ… “Πήρε” τον Τζώρτζογλου!!! Να μην σώσω, τον “πήρε”, σας λέω… Πώς είμαι τόσο σίγουρος; Αμ, δεν είμαι… Γι’ αυτό το λέω κάθε βράδυ… Για να της το βάλω στο μυαλό και να τον “πάρει”. Γιατί; Για καλό δεν είναι; Για τη φίλη μου την Νόνικα, το καλύτερο», συμπλήρωνε με νόημα.
Αυτή η λογική του showman, κ. Παπαναστασίου, είναι η καλύτερη τακτική για να συμβεί αυθόρμητα, κάτι εξαιρετικά καλά σχεδιασμένο. Ιδιαίτερα όταν κάποιος «τσινάει», όπως λέμε και στην Ντούτσαγα. Υπάρχει πάντα φυσικά το ενδεχόμενο, μια τέτοια διαρροή να το «κάψει» το γεγονός, όπως συνηθίζεται να λέγεται στην πολιτική πιάτσα, αλλά όταν υπάρχει χρόνος μπροστά, όλα μπορούν να σωθούν.
Ανεξάρτητα όμως από όλα αυτά και πάρα τα όσα μπορούμε να αντιληφθούμε ότι διαδραματίζονται στο παρασκήνιο μιας τέτοιας εκδήλωσης θα θέλαμε και ‘μείς με τη σειρά μας να κάνουμε μια πρόταση για την όσο το δυνατόν πιο πλουραλιστική εκπροσώπηση του πολιτικού λόγου στην προγραμματισμένη εκδήλωση. Δεν θα ήταν εξαιρετικά χρήσιμο σε αυτό το πάνελ να δούμε και κάποιον ομιλητή από τον ΣΥΡΙΖΑ; Γιατί δηλαδή να μην γίνει μια πρόταση και στον κ. Κουρουμπλή; Μήπως δεν έχει κάνει «Υπέρβαση» κι αυτός; Εμείς, πάντως, γι’ αυτό το λέμε: για να το βάλουμε στο μυαλό των διοργανωτών και να το δούμε να γίνεται.
Κατά τα άλλα, κ. Παπαναστασίου, όπως τα ξέρετε.
Το τέταρτο μνημόνιο έχει ήδη δρομολογηθεί, οι εκλογές είναι ακόμα μακριά και ανεξάρτητα από το τι είναι εκείνο, το οποίο ενδέχεται να υφίσταται πέραν της Δεξιάς και της Αριστεράς, το σίγουρο είναι, ότι τώρα που φτάσαμε, αναπολούμε με τρυφερή στωικότητα, τις μέρες που πηγαίναμε κατά διαόλου.
