Πανσέληνος Κ
του Λευτέρη Τηλιγάδα ——————————— Μέσα στις ασύμμετρες και ασίγαστες αγρύπνιες μου – νύχτες πολλές – γεμίζουν τα δυο μεγάλα φεγγάρια κάτω από την φρυδογραμμή του μετώπου σου. Μια τάξη αδιατάρακτη, χαοτική και χθόνια· κυοφορεί…
του Λευτέρη Τηλιγάδα ——————————— Μέσα στις ασύμμετρες και ασίγαστες αγρύπνιες μου – νύχτες πολλές – γεμίζουν τα δυο μεγάλα φεγγάρια κάτω από την φρυδογραμμή του μετώπου σου. Μια τάξη αδιατάρακτη, χαοτική και χθόνια· κυοφορεί…
του Γιώργου Χρονά ——————————— Η φωνή του σβήστηκε μαζί με τις σκιές πίσω από τις κάμαρες που συναντιόμαστε αργά το Σάββατο, ζώντας τη μυθολογία στις λεπτομέρειες πριν από τη γένεση του κόσμου, διατηρώντας εσύ το…
του Γιάννη Κοντού ——————————— Δεν μπορεί, τα σκοτάδια και η επαναλαμβανόμενη ιστορία του προσώπου σου, αυτή η ησυχία των λέξεων μέσα από τις άγνωστες γωνίες των χεριών, δεν μπορεί, θα μας σώσουν. Θέλω να πω ότι…
της Ισμήνης Εσμέρ Λιόση —————————————– Με πούδρα κιμωλίας Και μαύρο γαρύφαλλο Στόμα Απλώνει τα Χέρια Στο έλεος Της βροχής Είναι Άντρες τα σύννεφα Χαίνουν Κοιμάται στις Άδειες λίμνες Των μικρούτσικων Τυφλών της ματιών Είναι Κωφή…
της Μυρτούς Αναγνωστοπούλου —————————————– Όταν εξαφανίζομαι Όταν μ’ αφήνετε μόνη Μυστικά εξαφανίζομαι Μοιράζω τα χέρια μου Πουλιά για την ειρήνη Μοιράζω τα χείλη μου Σταφύλι στους διψασμένους Στ’ άσπρα μου μάτια Λούζεται το σκοτάδι Και…
του Κώστα Ταχτσή ——————————– μ’ έπιασε πάλι εκείνη η ζάλη κάτι στο χέρι δώστε μου, κάτι στο χέρι να μην αρπάξω την καρέκλα απ’ το ποδάρι και του τη φέρω στο κεφάλι μη με κοιτάτε ΣΑΣ…
του Νίκου Εγγονόπουλου —————————————– η σκιά της λίμνης απλώνονταν μέσ’ στο δωμάτιο και κάτω από κάθε καρέκλα κι’ ακόμη κάτω απ’ το τραπέζι και πίσω απ’ τα βιβλία και μέσ’ στα σκοτεινά βλέμματα των γύψινων προπλασμάτων…
του Γουίλιαμ Μπλέηκ —————————————– «Ὅταν πέθανε ἡ μαμά μου, ἤμουνα πολὺ μικρὸ καὶ μὲ πούλησε ὁ μπαμπάς μου, πρὶν ἀρχίσω νὰ τσιρίζω. Τζάκια τώρα καθαρίζω καὶ κοιμᾶμαι ὅπου βρῶ στάχτη, σκόνη καὶ καπνό!» Τσίριζε ὁ μικρὸς…
του Φεντερίκου Γκαρθία Λόρκα —————————————– Είχα ένα γιό που τον λέγανε Χουάν. Είχα ένα γιό. Χάθηκε μέσα στις αψίδες μία Παρασκευή απάντων των νεκρών. Τον είδα να παίζει στα έσχατα σκαλιά της εκκλησίας, έριχνε ζάρι…
του Charles Bukowski —————————————– Γεννημένοι έτσι Μέσα σ’ αυτό Ενώ οι δάσκαλοι με τις κιμωλίες χαμογελούν Ενώ η Κυρία Θάνατος ξεκαρδίζεται Ενώ τα ασανσέρ σπάνε Ενώ τα πολιτικά τοπία διαλύονται Ενώ ο υπάλληλος που σου γεμίζει…
του Γιάννη Σκαρίμπα —————————————– Ως ωραία ήταν μου απόψε η λύπη, ήρθαν όλα σιωπηλά χωρίς πάθη και με ήβραν —χωρίς κανέν’ να μου λείπει— τα λάθη. Κι ως τα γνώρισα όλα-μου γύρω — μπραμ-πάφες όλα κράταγαν,…
του Μιχάλη Γκανά —————————————– Επειδή η ζωή μας μοιάζει να φυραίνει μέρα τη μέρα, δε θα πει πως η ζωή δεν αξίζει τον κόπο. Επειδή σ’ αγάπησα και σ’ αγαπώ ακόμη κι ας μην είναι όπως…
του Γιῶργου Σεφέρη —————————————– Εἶναι ἐκεῖ δὲν μπορῶ ν᾿ ἀλλάξω μὲ δυὸ μεγάλα μάτια πίσω ἀπ᾿ τὸ κύμα ἀπὸ τὸ μέρος ποὺ φυσᾶ ὁ ἀγέρας ἀκολουθώντας τὶς φτεροῦγες τῶν πουλιῶν εἶναι ἐκεῖ μὲ δυὸ μεγάλα μάτια…
του Μανώλη Αναγνωστάκη —————————————– Ἡ ἀγάπη εἶναι ὁ φόβος ποὺ μᾶς ἑνώνει μὲ τοὺς ἄλλους Ὅταν ὑπόταξαν τὶς μέρες μας καὶ τὶς κρεμάσανε σὰ δάκρυα Ὅταν μαζί τους πεθάνανε σὲ μίαν οἰκτρὴ παραμόρφωση Τὰ τελευταῖα μας…