Η τρυφερότητα των άκρων
του Γιώργου Ν. Ευσταθίου ——————–———– Έσκυψε και ξαφνικά του φίλησε τα πόδια σημάδι ολοφάνερο της άγριας τρυφερότητας έμοιαζε κύμα ορμητικό που σκάει στην άμμο η μέσα θάλασσα βρήκε διέξοδο∙ τον τρόπο. Τα πήρε μες τα…
Editorial
Το αίνιγμα
του Νάνου Βαλαωρίτη ——————–———– Η ρίζα ενός δέντρου μου τρώει το σχήμα Μια πέτρα μου αγκυλώνει το δάχτυλο Και μου γδέρνει το μυαλό Τα μάτια μου γίνονται παρανάλωμα των φύλλων Κουκουβάγιες τρυπώνουν μες στα ματόκλαδά μου…
Για τα παιδιά
του Γκάρυ Σνάϊντερ ——————–———– Οι ψηλοί λόφοι, οι πλαγιές, των στατιστικών στέκουν μπροστά μας. Το κάθετο σκαρφάλωμα των πάντων, που ανεβαίνουν, ανεβαίνουν, καθώς όλοι εμείς κατεβαίνουμε. Στον επόμενο αιώνα ή σ’ εκείνον που ακολουθεί, λένε,…
Το ΟΧΙ του λαού
του Κώστα Βάρναλη ——————–———– Ποιος είναι κείνος ο λαός, που λέει στους ξένους «όχι» και που κρατάει κατάκορφα της λεφτεριάς τη λόχη κι όντας οι λίγοι αφέντες του, που τον διαφεντεύγουν τον παρατάν μεσοστρατίς και ασκώνονται…
Αμπερλουδαχαμίν (απόσπασμα)
του Σαμσώνα Ρακά ——————–———– Γιατί πες μου πώς γίνεται το φιλμ να βασίζεται σε αληθινή ιστορία και όλοι οι ηθοποιοί να είναι όμορφοι; Να ζω το θρίαμβο που όλο αναβάλλεται από το διαφωτισμό στο φωταγωγό…
Ο τελευταίος
της Αγγελικής Ελευθερίου ——————–———– Ο προηγούμενος από μένα δηλαδή που εκατοίκησε σ’ αυτό το σπίτι Άφησε σ’ ένα παράθυρο υψηλό και σκιερό πολύ δύο φυτά που κατεβαίνανε σε βάθος Εξαίσια αβίαστα συμμετρικά Δεν περιμένουν τίποτα, σκέφτηκα…
Η Σιωπή του έρωτα
του Oscar Wilde ——————–———– Έτσι όπως συχνά ο ήλιος με την εντυπωσιακή του λάμψη διώχνει το θαμπό φεγγάρι, όσο και αν αντιστέκεται στη σκοτεινή σπηλιά του, χωρίς να ακούσει ούτε ένα τραγουδι από το αηδόνι έτσι…
Οι κακές ειδήσεις
του Γιώργου Ανδρέου ——————–———– Καταφθάνουν οι κακές ειδήσεις, αριβάρουν με το τραίνο των οκτώ και είκοσι Μόλις περάσουν τα μεσάνυχτα κι ανεπαισθήτως ησυχάσει ο κόσμος Να τες – σηκώνουν το τηλέφωνο: – Η Εκάβη έφαγε…
Μια εποχή στην κόλαση
του Arthur Rimbaud ——————–———– Αν θυμάμαι καλά, κάποτε, ήταν η ζωή μου έκπαγλη γιορτή που άνοιγαν όλες οι καρδιές και όλα τα κρασιά κυλούσαν. Μια νύχτα πήρα την ομορφιά στα γόνατά μου. Και τη βρήκα…
Αντώνης Αντωνάκος | Ο καταστατικός πόνος της αλήθειας.
Πραγματοποιήθηκαν προχθές τα εγκαίνια της 4ης έκθεσης φωτογραφίας της φωτογραφικής ομάδας “ART8” του Παραδοσιακού Καλλιτεχνικού Εργαστηρίου. Την έκθεση προλόγισε ο ποιητής Αντώνης Αντωνάκος, ο οποίος είπε: “Δεν είμαι ειδικός στη φωτογραφία και ούτε πρόκειται να σας μιλήσω…
Πρέπει να υποκριθώ ότι υπάρχουν κι άλλοι. Ψέματα
του Χόρχε Λουίς Μπόρχες μετάφραση: Δημήτρης Καλοκύρης ————————————- Φεγγάρια, όργανα, σεντέφια, ρόδα, λάμπες καθώς επίσης και του Ντύρερ οι γραμμές οι εννιά αριθμοί, το μεταβλητό μηδέν, όλα αυτά, πρέπει να προσποιηθώ ότι υπάρχουν. Πρέπει να προσποιηθώ…
Η ξεκλείδωτη πόρτα
του Φροστ Ρόμπερτ —————————————– Περάσανε χρόνια πολλά, κι επιτέλους ακούστηκε χτύπος. Να “ταν η πόρτα μου μήπως που την είχα χωρίς κλειδωνιά; Έσβησα αμέσως το φως στ” ακροδάχτυλα πατώντας και για τη πόρτα κινώντας σε…
Έλεος δεν έχει τούτο το φεγγάρι
του Βύρωνα Λεοντάρη —————————————– «Έλεος δεν έχει τούτο το φεγγάρι απλώνει απλώνει αδιάκοπα στο δέρμα του καλοκαιριού πήζει τον ουρανό πήζει τον άνεμο κερώνει την καρδιά και τις χαραματιές της θύμησης και τα σκιαγμένα πρόσωπα…
Έρευνα κινήτρων
του Χανς Μάγκνους Εντσενζμπέργκερ μετάφραση: Γιώργος Πρεβεδουράκης ————————————- Δυστυχώς δεν έχω άλλη επιλογή από το να σας σκοτώσω. επειδή αρνείστε να μιλήσετε Βασκικά επειδή η τράπεζα αρνήθηκε να υπερβώ το δάνειό μου εξαιτίας του πατερούλη…
Kουβαλώ την καρδιά σου μαζί μου
του Ε.Ε. Κάμμινγκς μετάφραση: Μαρία Θεοφιλάκου ————————————- Kουβαλώ την καρδιά σου μαζί μου (την κουβαλώ στην καρδιά μου) δεν είμαι ούτε στιγμή χωρίς αυτήν (όπου πηγαίνω εκεί πας, καλή μου• και ό,τι καμώνεται από μονάχα εμένα…
Ιδανική χαριστική βολή
του Λευτέρη Τηλιγάδα ————————————- Καμιά φορά, πρέπει να πεις και να κάνεις, λέξεις και πράξεις σκληρές, αν θες ν’ αλλάξουν οι καταστάσεις. Για παράδειγμα: Πώς αλλιώς να αναστήσεις έναν έρωτα, που αργοπεθαίνει μέσα σε φοβίες ανασφάλειες…
Έσπασα γύρω στις 3 και κάτι
της Victoria Alex ———————————- Έσπασα γύρω στις 3 και κάτι. Δε θες να ξέρεις ή θες; Γυρνούσαμε από πύλη σε πύλη. Κάθε μέρα φεύγουν οι προηγούμενοι και έρχονται οι επόμενοι. Κάθε μέρα επικρατεί η ίδια κατάσταση…
