ΛΕΦΤΑ ΓΙΑ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΠΑΙΔΕΙΑ -ΟΧΙ ΓΙΑ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ

Προκήρυξη για το πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο 28 Γενάρη

Στην κρί­σι­µη συ­γκυ­ρία µιας παν­δη­µί­ας, µιας πα­γκό­σµιας υγειο­νο­µι­κής κρί­σης, σύγ­χυ­σης και αβε­βαιό­τη­τας του κό­σµου της ερ­γα­σί­ας, φόβου για την επό­µε­νη µέρα και έντο­νης κα­τα­στο­λής, η κυ­βέρ­νη­ση επι­λέ­γει να φέρει αυ­ταρ­χι­κό­τα­τα µέτρα σχε­τι­κά µε την παι­δεία. Η επι­λο­γή της στι­γµής αυτής για τη ψή­φι­ση του νέου νο­µο­σχε­δί­ου δεν είναι κα­θό­λου τυ­χαία, καθώς η συν­δι­κα­λι­στι­κή δράση και η απά­ντη­ση των φοι­τη­τών-τριών και µα­θη­τών-τριών δεν µπο­ρεί να έχει την δυ­να­µι­κή που θα είχε σε συν­θή­κες «κα­νο­νι­κό­τη­τας», λόγω της έντο­νης αστυ­νό­µευ­σης, των πε­ριο­ρι­στι­κών µέ­τρων, αλλά και της απο­µά­κρυν­σης των αν­θρώ­πων από τους χώ­ρους των πα­νε­πι­στη­µί­ων και των σχο­λεί­ων, τους χώ­ρους της κοι­νω­νι­κής τους δρά­σης.

Είναι ξε­κά­θα­ρο ότι στό­χευ­ση του ν/σ Κε­ρα­µέ­ως είναι η νε­ο­φι­λε­λευ­θε­ρο­ποί­η­ση της παι­δεί­ας µε στόχο την ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση της δευ­τε­ρο­βά­θµιας/τρι­το­βά­θµιας εκ­παί­δευ­σης. Το µέτρο της εξί­σω­σης των πτυ­χί­ων των ιδιω­τι­κών κο­λε­γί­ων µε αυτών του δη­µό­σιου πα­νε­πι­στη­µί­ου, η βάση ει­σα­γω­γής που θα κα­θο­ρί­ζε­ται από τους πρυ­τά­νεις των σχο­λών, η ανα­διορ­γά­νω­ση τµη­µά­των και η τρά­πε­ζα θε­µά­των, είναι βα­σι­κές πτυ­χές αυτής της επί­θε­σης. Φυ­σι­κά, το σύ­νο­λο των µέ­τρων αυτών κα­θι­στά την εί­σο­δο στο δη­µό­σιο πα­νε­πι­στή­µιο µια ρι­ψο­κίν­δυ­νη και ασφυ­κτι­κά κο­στο­βό­ρα δια­δι­κα­σία για την ερ­γα­τι­κή τάξη, ενώ τα ιδιω­τι­κά κο­λέ­για γί­νο­νται µια σί­γου­ρη «επέν­δυ­ση». Ταυ­τό­χρο­να, µετά την κα­τάρ­γη­ση του ασύ­λου, η ίδρυ­ση πα­νε­πι­στη­µια­κής αστυ­νο­µί­ας και οι πει­θαρ­χι­κές διώ­ξεις των φοι­τη­τών/τριών, δια­µορ­φώ­νον ένα πλαί­σιο αυ­ταρ­χι­σµού και τρο­µο­κρα­τί­ας για τα πα­νε­πι­στή­µια. Βα­σι­κός τους στό­χος, η ελα­χι­στο­ποί­η­ση των αντι­στά­σε­ων των φοι­τη­τών/τριών στα µέτρα που υπο­βα­θµί­ζουν το πτυ­χίο τους και ιδιω­τι­κο­ποιούν την παι­δεία τους.

Το αφή­γη­µα της κυ­βέρ­νη­σης σχε­τι­κά µε την ανο­µία στα πα­νε­πι­στή­µια, µε το οποίο επι­κα­λύ­πτει τους πρα­γµα­τι­κούς της σκο­πούς, την ενα­ρµό­νι­ση της τρι­το­βά­θµιας εκα­πί­δευ­σης µε τις ανά­γκες τις αγο­ράς, και ωραιο­ποιεί τις προ­θέ­σεις της, είναι εντε­λώς αβά­σι­µο. Με τη λέξη «ανο­µία» οι υπο­στη­ρι­κτές των µέ­τρων πε­ρι­γρά­φουν τις ρι­ζο­σπα­στι­κές µορ­φές πάλης του φοι­τη­τι­κού κι­νή­µα­τος, όπως είναι οι κα­τα­λή­ψεις και οι συ­νε­λεύ­σεις, καθώς πα­ρε­µπο­δί­ζουν την οµαλή λει­τουρ­γία της εκ­παι­δευ­τι­κής δια­δι­κα­σί­ας, αλλά απο­τε­λούν και τα βα­σι­κά όπλα των φοι­τη­τών/τριών απέ­να­ντι στην κα­τα­πά­τη­ση του ανα­φαί­ρε­του δι­καιώ­µα­τός τους στην δη­µό­σια και δω­ρε­άν παι­δεία. Όσον αφορά κά­ποια ποι­νι­κά αδι­κή­µα­τα που µπο­ρεί να συ­µβαί­νουν στους χώ­ρους του πα­νε­πι­στη­µί­ου, η αστυ­νο­µία είχε την άδεια και πριν την κα­τάρ­γη­ση του ασύ­λου να επέ­µβει. Πολύ πε­ρισ­σό­τε­ρο, όταν τα αδι­κή­µα­τα αυτά είναι ελά­χι­στα σε σχέση µε τα αντί­στοι­χα που συ­µβαί­νουν κα­θη­µε­ρι­νά, µόνο ψεύ­τι­κο µπο­ρεί να χα­ρα­κτη­ρι­στεί το αφή­γη­µα της κυ­βέρ­νη­σης. Ο πρα­γµα­τι­κός λόγος µό­νι­µης πα­ρου­σί­ας της αστυ­νο­µί­ας µέσα στις σχο­λές δεν είναι άλλος από την ποι­νι­κο­ποί­η­ση του συν­δι­κα­λι­σµού και της πο­λι­τι­κής µέσα στα πα­νε­πι­στή­µια.

Είναι γνω­στό ότι το πα­νε­πι­στή­µιο απο­τε­λεί κοι­νω­νι­κό χώρο, στον οποίο οι φοι­τη­τές/τριες έχουν την δυ­να­τό­τη­τα να κοι­νω­νι­κο­ποιού­νται και να πο­λι­τι­κο­ποιού­νται και έχει απο­δει­χτεί πως τα πα­νε­πι­στή­µια, πολ­λές φορές, λει­τουρ­γούν ως πυ­ρή­νας κοι­νω­νι­κών αγώ­νων προς την διεκ­δί­κη­ση ανα­γκών όχι µόνο των φοι­τη­τών/τριών αλλά και ευ­ρύ­τε­ρα όλης της κοι­νω­νί­ας. Έρ­χε­ται, λοι­πόν, η κυ­βέρ­νη­ση να ανα­τρέ­ψει τον χα­ρα­κτή­ρα του πα­νε­πι­στη­µί­ου και να το µε­τα­τρέ­ψει σε ένα απο­στει­ρω­µέ­νο εξε­τα­στι­κό κέ­ντρο, στο οποίο οι φοι­τη­τές/τριες, λόγω της εκτε­τα­µέ­νης εντα­τι­κο­ποί­η­σης, θα ασχο­λού­νται απο­κλει­στι­κά µε τα µα­θή­µα­τά τους και θα βρί­σκο­νται σε ένα αέναο κυ­νή­γι εξα­σφά­λι­σης σε­µι­να­ρί­ων και πτυ­χί­ων (υπό το βλέ­µµα της αστυ­νο­µί­ας), καθώς η αγορά ερ­γα­σί­ας δεν µπο­ρεί να πε­ρι­µέ­νει. Ο κα­πι­τα­λι­σµός χρειά­ζε­ται νέους και ανα­λώ­σι­µους υπαλ­λή­λους.

Η πα­νε­πι­στη­µια­κή αστυ­νο­µία στις συν­θή­κες αυτές απο­τε­λεί µία προ­κλη­τι­κή πράξη, καθώς πρό­κει­ται να επεν­δυ­θεί σε αυτήν το εξω­φρε­νι­κό ποσό των 30.000.000 ευρώ, την ίδια στι­γµή που η δη­µό­σια παι­δεία και υγεία υπο­χρη­µα­το­δο­τού­νται διαρ­κώς. Το ποσό αυτό είναι πολ­λα­πλά­σιο των ετή­σιων προ­ϋ­πο­λο­γι­σµών των πα­νε­πι­στη­µια­κών ιδρυ­µά­των αθροι­στι­κά! Αντί, δη­λα­δή να αξιο­ποι­η­θούν τα χρή­µα­τα αυτά για νέες αί­θου­σες, υλι­κο­τε­χνι­κές υπο­δο­µές, νέους κα­θη­γη­τές, προ­σω­πι­κό κα­θα­ριό­τη­τας, ώστε να επι­στρέ­ψουν οι φοι­τη­τές/τριες µε ασφά­λεια στο µά­θη­µα δια ζώσης και να στα­µα­τή­σει αυτή η κακή απο­µί­µη­ση εκ­παί­δευ­σης που λέ­γε­ται «τη­λεκ­παί­δευ­ση», ξο­δεύ­ο­νται δυ­σθέ­ω­ρη­τα ποσά για νέο σώµα ασφα­λεί­ας που θα κα­τα­στέλ­λει τις προ­σπά­θειες διεκ­δί­κη­σης των φοι­τη­τι­κών συλ­λό­γων.

Την στι­γµή που το ΕΣΥ πα­ρα­µέ­νει ανο­χύ­ρω­το και έχει φτά­σει στα όρια του, λόγω της κα­τά­στα­σης µε τον κο­ρω­νο­ϊό, οι ερ­γα­ζό­µε­νοι/ες πα­ρα­µέ­νουν εκτε­θει­µέ­νοι/ες µπρο­στά στην παν­δη­µία. Στους χώ­ρους δου­λειάς δε λα­µβά­νο­νται τα απα­ραί­τη­τα µέτρα προ­στα­σί­ας η κυ­βέρ­νη­ση επι­λέ­γει συ­νει­δη­τά να µειώ­σει τις δα­πά­νες για τη δη­µό­σια υγεία κατά 572 εκα­το­µµύ­ρια ευρώ συ­γκρι­τι­κά µε πέ­ρυ­σι. Επο­µέ­νως, η πο­λι­τι­κή αντι­µε­τώ­πι­ση της παν­δη­µί­ας από την πλευ­ρά της νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρης κυ­βέρ­νη­σης Μη­τσο­τά­κη είναι η κα­τα­στο­λή µέσω ορι­ζό­ντιων µέ­τρων απα­γό­ρευ­σης, µέσω προ­στί­µων -που αγ­γί­ζουν τον κα­τώ­τα­το µισθό!- και µέσω κα­τα­πά­τη­σης ατο­µι­κών και συλ­λο­γι­κών ελευ­θε­ριών, ενώ ταυ­τό­χρο­να, για να απο­ποι­η­θεί τις δικές της ευ­θύ­νες, ενι­σχύ­ει το ιδε­ο­λό­γη­µα της «ατο­µι­κής ευ­θύ­νης» µε­τα­θέ­το­ντας την ευ­θύ­νη απο­κλει­στι­κά στον κόσµο.

Το προη­γού­µε­νο διά­στη­µα βιώ­σα­µε την έντο­νη κα­τα­στο­λή µε πρό­σχη­µα την παν­δη­µία, όταν η κυ­βέρ­νη­ση έδωσε ένα ρε­σι­τάλ αυ­ταρ­χι­κού πα­ρο­ξυ­σµού µε την απα­γό­ρευ­ση των δύο µε­γά­λων συ­γκε­ντρώ­σε­ων, της 17η Νο­έ­µβρη και της 6ης Δε­κε­µβρί­ου και µε απο­κο­ρύ­φω­µα τις συλ­λή­ψεις φε­µι­νι­στριών στις 25 Νο­έ­µβρη, την επι­θε­τι­κή στάση των ΜΑΤ στην προη­γού­µε­νη πα­νεκ­παι­δευ­τι­κή κι­νη­το­ποί­η­ση στη Θεσ­σα­λο­νί­κη. Με αυτόν τον τρόπο, προ­σπα­θούν, εκµε­ταλ­λευό­µε­νοι τον φόβο του κό­σµου απέ­να­ντι στον ιό, να επι­βάλ­λουν ένα κοι­νω­νι­κό σιω­πη­τή­ριο στους αγώ­νες και τις αντι­στά­σεις που ξε­σπούν, µέσω της απα­γό­ρευ­σης των δια­δη­λώ­σε­ων, της επι­βο­λής προ­στί­µων και των συλ­λή­ψε­ων.

Δεν της αρκεί όµως µόνο αυτό. Μπρο­στά στο φόβο των κοι­νω­νι­κών αντι­δρά­σε­ων επι­λέ­γει άλλη µια φορά το δρόµο της κα­τα­στο­λής και των απα­γο­ρεύ­σε­ων. Για τρίτη φορά µέσα σε διά­στη­µα τριών µηνών η κυ­βέρ­νη­ση προ­χω­ρά­ει σε πεν­θή­µε­ρη κα­θο­λι­κή απα­γό­ρευ­ση συ­να­θροί­σε­ων, µε σαφή στόχο να κα­τα­στεί­λει τις δια­δη­λώ­σεις των φοι­τη­τών/τριών, των εκ­παι­δευ­τι­κών και των υγειο­νο­µι­κών.

Η όξυν­ση του αυ­ταρ­χι­σµού, είναι πο­λυ­ε­πί­πε­δη. Αυτό απο­δει­κνύ­ε­ται και απ’ τον προ­ϋ­πο­λο­γι­σµό που ψη­φί­στη­κε στις αρχές Δε­κέ­µβρη. Ο Κυ­ριά­κος Μη­τσο­τά­κης δή­λω­σε µε µε­γά­λη υπε­ρη­φά­νεια, κατά την οµι­λία του στη Βουλή, ότι το συ­νο­λι­κό πρό­γρα­µµα για στρα­τιω­τι­κές δα­πά­νες θα φτά­σει τα 11,2 δισ. ευρώ µέσα στα επό­µε­να 3 χρό­νια. Μά­λι­στα η κυ­βέρ­νη­ση σχε­διά­ζει να κάνει υπο­χρε­ω­τι­κή τη στρά­τευ­ση στα 18 µε πα­ράλ­λη­λη αύ­ξη­ση της διάρ­κειας της στρα­τιω­τι­κής θη­τεί­ας. Αυτή η µι­λι­τα­ρι­στι­κή στρο­φή της κυ­βέρ­νη­σης και οι υπέ­ρο­γκοι εξο­πλι­σµοί, απο­τε­λούν µε­γα­λύ­τε­ρο δη­µό­σιο κίν­δυ­νο για τη κοι­νω­νία, απ’ την ίδια την παν­δη­µία.

Η κυ­βέρ­νη­ση επι­λέ­γει να αγνο­εί τις ανά­γκες της κοι­νω­νί­ας και της νε­ο­λαί­ας. Η πο­λι­τι­κή που ακο­λου­θεί πιστά εξυ­πη­ρε­τεί τα συ­µφέ­ρο­ντα της αγο­ράς και των επι­χει­ρή­σε­ων και αδια­φο­ρεί για την παι­δεία και την υγεία. Αντί να δώσει λεφτά για τη στή­ρι­ξη των νο­σο­κο­µεί­ων, των σχο­λεί­ων, των πα­νε­πι­στη­µί­ων, των κοι­νω­νι­κών υπο­δο­µών, τα δίνει σε επι­χει­ρή­σεις, αστυ­νο­µία και εξο­πλι­σµούς.

Δεν µπο­ρεί η κυ­βέρ­νη­ση, να ανοί­γει όπως όπως το εµπό­ριο και να κρα­τά­ει τα σχο­λεία και τα πα­νε­πι­στή­µια κλει­στά. Επι­λέ­γει να φέρει για ψή­φι­ση αυτό το νο­µο­σχέ­διο, κρα­τώ­ντας φοι­τη­τές, µα­θη­τές, εκ­παι­δευ­τι­κούς στο σπίτι. Το κάνει γιατί ξέρει ότι αυτός ο νόµος, ακόµα και αν ψη­φι­στεί, δε θα εφα­ρµο­στεί.

Η απα­γό­ρευ­σή τους θα µεί­νει στα χαρ­τιά. Θα συ­νε­χί­σου­µε να δια­δη­λώ­νου­µε τη­ρώ­ντας τα µέτρα προ­στα­σί­ας πολύ κα­λύ­τε­ρα από ό,τι κάνει η κυ­βέρ­νη­ση.

Η απά­ντη­σή µας θα δoθεί στο δρόµο. Με µα­ζι­κούς ενω­τι­κούς αγώ­νες ενά­ντια στη διά­λυ­ση της δη­µό­σιας και δω­ρε­άν παι­δεί­ας.

 

* κατω το ν/σ κε­ρα­µε­ωσ

* λεφτα για την παι­δεια οχι για εξο­πλι­σµουσ

* καµια σκεψη για αστυ­νο­µια στισ σχο­λεσ

* αντι­στα­ση στην κα­τα­στο­λη και τον αυ­ταρ­χισMO

rproject.gr/