Μεταξύ του κράτους δικαίου και του απεργού πείνας προτιμώ ανεπιφύλακτα τον απεργό πείνας, διότι κάτι λάθος έχει κάνει το κράτος αυτό για να οδηγήσει έναν κρατούμενο σε αυτή την έσχατη μορφή διαμαρτυρίας και διεκδίκησης αυτονόητων δικαιωμάτων, τα οποία υποτίθεται ότι διασφαλίζει το κράτος δικαίου. Δεν αποφασίζει κάποιος στα καλά καθούμενα να βάλει σε τέτοια επώδυνη δοκιμασία τον εαυτό του, με ορατό τον κίνδυνο να χάσει τη ζωή του, τη στιγμή μάλιστα που ο εν λόγω απεργός πείνας θεμελιώνει σε λίγους μήνες το δικαίωμα [έχει εκ του νόμου τη δυνατότητα] να καταθέσει αίτηση αποφυλάκισής του. Τέτοια ερωτήματα, αυτά τα ερωτήματα, τα αποφεύγουν οι της κυβέρνησης και κυρίως τα ψιττακάκια τους των ελληνικών μίντια.
Γιώργος Σταματόπουλος
Σε ένα κράτος δικαίου ο καθένας έχει το δικαίωμα να τρέφει αισθήματα μίσους και αποτροπιασμού για έναν πρώην δολοφόνο ή τρομοκράτη ή έμπορο ναρκωτικών, δεν έχει όμως το δικαίωμα να τα εκφράζει δημοσία από τη στιγμή που αυτοί οι άνθρωποι έχουν τιμωρηθεί και εκτίουν την ποινή τους -και οι τιμωρημένοι και οι φυλακισμένοι είναι ανθρώπινα όντα, έχουν δηλαδή ανάγκες σωματικές και ψυχικές [και ας μη δίνει κανείς σημασία στις δεύτερες]. Εχουν δικαιώματα, αλλά δεν έχουν το δικαίωμα της ελευθερίας -αυτό πληρώνουν με τις προηγούμενες πράξεις τους. Τα δικαιώματά τους οφείλουν να είναι σεβαστά, διαφορετικά δεν έχουν νόημα ο σωφρονισμός και η επιείκεια, η επανένταξη κ.λπ. Αλήθεια, πού είναι η χριστιανική τάχα αγάπη και συγχώρηση των εκκλησιαστικών ταγών -τρομάρα μας; Δεν ξεχνάμε ότι αναμένουμε μία απάντηση από την Πρόεδρο της Δημοκρατίας, φτάνει πια τόση σιωπή.
Τσιρίζοντας στα τηλεοπτικά κανάλια οι Αδώνιδες της κυβέρνησης [και είναι πάρα πολλοί, μάλιστα πρώην εθνικιστές, αλλά δεν μπορούμε να τους αποκαλούμε έτσι διότι ανένηψαν και εισεπήδησαν στον φιλελευθερισμό· τους πρώην δολοφόνους γιατί επιτρέπεται να τους αποκαλούμε με την πρώτη τους «ιδιότητα» παραμένει ένα μυστήριο], αυτοί λοιπόν προτιμούν βεβαίως το κράτος δικαίου από τον απεργό πείνας χωρίς να καταλαβαίνουν ότι με αυτά που λένε καταπατάνε αυτό το κράτος. Οσο κόβει στον καθένα, ή χυδαία διαστρέβλωση της πραγματικότητας; Ισχύουν και τα δύο, μάλλον, διότι αυτός που διαστρεβλώνει την αλήθεια είναι και βλαξ τις περισσότερες φορές -δεν του κόβει του ανθρώπου, τι να κάνουμε;
Δεν είναι εύκολο πράγμα η δικαιοσύνη και η αποδοχή της λειτουργίας και της εφαρμογής των δημοκρατικών θεσμών· το αδιανόητο είναι ότι όσοι επικαλούνται αυτούς τους θεσμούς στην ουσία τούς απεμπολούν [έστω ασυνείδητα] διότι δεν μπορούν να τους κατανοήσουν, οι καημένοι.
Ξέρουμε ότι κάθε κυβέρνηση (κάθε εξουσία) χρειάζεται αντιπάλους για να καλύψει τα δικά της κενά, τις παραλείψεις της και την αντιλαϊκή της πολιτική [που κατά κόρον εφαρμόζει η κυβέρνηση Μητσοτάκη]. Βρήκε τώρα τους υποστηρικτές του Κουφοντίνα, λέει, -και δεν ντρέπονται καθόλου όσοι υιοθετούν αυτήν την ανοησία, αυτήν την αντιστροφή της πραγματικότητας.
efsyn.gr