Ο αγώνας για την υπεράσπιση των συνδικάτων της εκπαίδευσης είναι αγώνας για την υπεράσπιση του δημόσιου σχολείου

Ο αγώνας για την υπεράσπιση των συνδικάτων της εκπαίδευσης είναι αγώνας για την υπεράσπιση του δημόσιου σχολείου

  • |

Η φετινή χρονιά μπήκε πολύ διαφορετικά από την περσινή.

Πέ­ρυ­σι τον τόνο έδινε ο αγώ­νας ενά­ντια στην αυ­το­α­ξιο­λό­γη­ση της σχο­λι­κής μο­νά­δας. Και ήταν η χρο­νιά μετά την από­λυ­τα επι­τυ­χη­μέ­νη αποχή από τις ηλε­κτρο­νι­κές εκλο­γές για τα υπη­ρε­σια­κά συμ­βού­λια στις 7/11/2020 που ορ­γά­νω­σε η ΟΛΜΕ.  Θα χρειά­ζο­νταν η απα­γό­ρευ­ση από τα δι­κα­στή­ρια της συ­νέ­χι­σης της απερ­γί­ας απο­χής αλλά κυ­ρί­ως η με­τα­στρο­φή της στά­σης των ΣΥΝΕΚ (συν­δι­κα­λι­στι­κή πα­ρά­τα­ξη του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ στη δευ­τε­ρο­βάθ­μια εκ­παί­δευ­ση) για να ανα­τρα­πεί η αγω­νι­στι­κή πο­ρεία του κλά­δου. Η μα­ζι­κή συμ­με­το­χή δα­σκά­λων και κα­θη­γη­τών στην 24ωρη απερ­γία της ΑΔΕΔΥ στις 11/10/21 ήταν ένας τε­λευ­ταί­ος αγω­νι­στι­κός σπα­σμός του κλά­δου που όμως δεν εμπό­δι­σε την ηγε­σία της ΟΛΜΕ να απο­συρ­θεί από τον αγώνα ενά­ντια στην αυ­το­α­ξιο­λό­γη­ση της σχο­λι­κής μο­νά­δας αλλά και όλες τις βα­σι­κές μάχες στην εκ­παί­δευ­ση.

Νίκος Αναστασιάδης*

Η στάση των δυ­νά­με­ων που απο­τε­λούν την πλειο­ψη­φία της ΟΛΜΕ (ΔΑΚΕ, ΣΥΝΕΚ, ΠΕΚ) είναι και η αιτία που η φε­τι­νή χρο­νιά μπαί­νει χωρίς τις προσ­δο­κί­ες που είχαν ανα­πτυ­χθεί πέ­ρυ­σι. Πα­ρό­τι είναι μια προ­ε­κλο­γι­κή χρο­νιά και η κυ­βέρ­νη­ση είναι ευά­λω­τη, με κύρια ευ­θύ­νη των ΣΥΝΕΚ που θα έπρε­πε να παί­ζουν το ρόλο της αντι­πο­λί­τευ­σης, δεν υπάρ­χει καμ­μιά διά­θε­ση πάλης στην ηγε­σία της Ομο­σπον­δί­ας. Η απά­ντη­ση για μια ακόμα φορά πρέ­πει να δοθεί από τα πρω­το­βάθ­μια σω­μα­τεία και τη βάση των εκ­παι­δευ­τι­κών.

Αυτό που κρά­τη­σε το νήμα του αγώνα την περ­σι­νή χρο­νιά ήταν οι ΕΛΜΕ που προ­κή­ρυ­ξαν απερ­γία αποχή ενά­ντια στην αυ­το­α­ξιο­λό­γη­ση της σχο­λι­κής μο­νά­δας και έδω­σαν κά­λυ­ψη σε ένα μι­κρό­τε­ρο προ­φα­νώς κομ­μά­τι του κλά­δου που έτσι μπό­ρε­σε να συ­νε­χί­σει τον αγώνα. Όμως η απου­σία της Ομο­σπον­δί­ας από την μάχη και το σοκ που υπέ­στη ο κλά­δος, είχαν ως απο­τέ­λε­σμα τη μειω­μέ­νη συμ­με­το­χή των εκ­παι­δευ­τι­κών στους αγώ­νες που δό­θη­καν για τα προ­βλή­μα­τα της εκ­παί­δευ­σης. Πα­ρό­μοια είναι η στάση της ΟΛΜΕ και φέτος πα­ρό­τι η αυ­το­α­ξιο­λό­γη­ση της σχο­λι­κής μο­νά­δας έχει μπει στο δεύ­τε­ρο χρόνο της.

Μέ­ντο­ρες και συ­ντο­νι­στές

Η φε­τι­νή χρο­νιά ξε­κί­νη­σε και με το προ­χώ­ρη­μα της ατο­μι­κής αξιο­λό­γη­σης των εκ­παι­δευ­τι­κών μέσα από τους θε­σμούς του Μέ­ντο­ρα, και του συ­ντο­νι­στή. Οι συ­γκε­κρι­μέ­νοι νέοι θε­σμοί έχουν σκοπό τον κα­τα­κερ­μα­τι­σμό του συλ­λό­γου δι­δα­σκό­ντων και την υπο­στή­ρι­ξη του έργου της ατο­μι­κής αξιο­λό­γη­σης του εκ­παι­δευ­τι­κού. Η ατο­μι­κή αξιο­λό­γη­ση, σύμ­φω­να με τις δη­λώ­σεις του υπουρ­γεί­ου, θα ξε­κι­νή­σει μέσα στη χρο­νιά. Η έλ­λει­ψη οποιασ­δή­πο­τε αγω­νι­στι­κής αντί­δρα­σης από τη μεριά της ΟΛΜΕ στην επι­βο­λή των δύο πα­ρα­πά­νω θε­σμών ανά­γκα­σε 31 ΕΛΜΕ να προ­κη­ρύ­ξουν αυτές απερ­γία αποχή και να κα­λέ­σουν την ΟΛΜΕ να πρά­ξει το ίδιο. Αντί­θε­τα, η ΔΟΕ προ­κή­ρυ­ξε απερ­γία αποχή και πα­ρό­τι το υπουρ­γείο μέσω των δι­κα­στη­ρί­ων την έβγα­λε πα­ρά­νο­μη, όπως και την αντί­στοι­χη της ΑΔΕΔΥ που κά­λυ­ψε τη ΔΟΕ, την επα­να­προ­κή­ρυ­ξε.

Υπη­ρε­σια­κά συμ­βού­λια

Όμως η κα­τρα­κύ­λα της πλειο­ψη­φί­ας της ΟΛΜΕ δεν τε­λεί­ω­σε εδώ. Οι πα­ρα­τά­ξεις που δύο χρό­νια πριν απεί­χαν από τις ηλε­κτρο­νι­κές εκλο­γές της Κε­ρα­μέ­ως, με το επι­χεί­ρη­μα ότι πρέ­πει ο κλά­δος να πάρει πίσω τα υπη­ρε­σια­κά συμ­βού­λια που την προη­γού­με­νη διε­τία λει­τούρ­γη­σαν με διο­ρι­σμέ­νους «αι­ρε­τούς», απο­φά­σι­σαν να συμ­με­τά­σχουν στις ηλε­κτρο­νι­κές εκλο­γές. Απο­δέ­χτη­καν δη­λα­δή μια δια­δι­κα­σία που δεν εξα­σφα­λί­ζει ούτε την ταυ­το­προ­σω­πία, ούτε την μυ­στι­κό­τη­τα της ψήφου αλλά κυ­ρί­ως ανοί­γει το δρόμο για την εφαρ­μο­γή του νόμου Χα­τζη­δά­κη στις εκλο­γές των σω­μα­τεί­ων. Γιατί πως μπο­ρούν οι πα­ρα­τά­ξεις που συμ­με­τέ­χουν σε αυτές τις εκλο­γές όπου δεν δί­νο­νται καν οι κα­τά­λο­γοι ψη­φι­σά­ντων στις ΕΛΜΕ αλλά και στις εφο­ρευ­τι­κές επι­τρο­πές με απο­τέ­λε­σμα το κρά­τος να μπο­ρεί να ισχυ­ρι­στεί οποιο­δή­πο­τε απο­τέ­λε­σμα χωρίς τη δυ­να­τό­τη­τα ελέγ­χου, να αρ­νη­θούν να προ­σθέ­σουν τη δυ­να­τό­τη­τα ηλε­κτρο­νι­κής κάλ­πης και στις εκλο­γές των σω­μα­τεί­ων. Πέρα από τα πα­ρα­πά­νω προ­βλή­μα­τα που ανα­φέρ­θη­καν, και πολλά άλλα ακόμα, η ηλε­κτρο­νι­κή ψήφος θα έχει σαν απο­τέ­λε­σμα το εκλο­γι­κό πο­σο­στό των πα­ρα­τά­ξε­ων να επη­ρε­ά­ζε­ται, ακόμα και κα­θο­ρι­στι­κά, από το πιο αδρα­νές κομ­μά­τι του κλά­δου που σε άλλη πε­ρί­πτω­ση δε θα πή­γαι­νε καν να ψη­φί­σει. Οι ψη­φο­φό­ροι αυτοί που δεν συμ­με­τέ­χουν συ­νή­θως σε συλ­λο­γι­κές δια­δι­κα­σί­ες είναι επιρ­ρε­πείς στα κα­λέ­σμα­τα των κυ­ρί­αρ­χων πα­ρα­τά­ξε­ων που επι­διώ­κουν να κερ­δί­σουν ψή­φους μέσα από την ανά­πτυ­ξη ενός πε­λα­τεια­κού συ­στή­μα­τος. Αυτός είναι και ο βα­σι­κός λόγος που ΔΑΚΕ, ΣΥΝΕΚ και ΠΕΚ συμ­με­τέ­χουν στις ηλε­κτρο­νι­κές εκλο­γές της Κε­ρα­μέ­ως μη θέ­λο­ντας να χά­σουν την δυ­να­τό­τη­τα πε­λα­τεια­κών σχέ­σε­ων που είναι άλ­λω­στε και η πρό­τα­σή τους για το συν­δι­κα­λι­στι­κό κί­νη­μα. Όταν οι συλ­λο­γι­κοί αγώ­νες απο­φεύ­γο­νται, όπως ο διά­βο­λος απο­φεύ­γει το λι­βά­νι, το πε­λα­τεια­κό σύ­στη­μα είναι ο μόνος τρό­πος ώστε να πα­ρα­μέ­νουν αυτές οι πα­ρα­τά­ξεις κυ­ρί­αρ­χες και να συ­νε­χί­ζουν να εμπο­δί­ζουν την ανά­πτυ­ξη συλ­λο­γι­κών μορ­φών αντί­στα­σης. Όπως ανα­φέ­ρουν και οι 37 ΕΛΜΕ που κα­λούν σε αποχή από τις εκλο­γές για τα υπη­ρε­σια­κά συμ­βού­λια: « Δια­πι­στώ­θη­κε από κοι­νού από τις ΕΛΜΕ ότι η συμ­με­το­χή στις ηλε­κτρο­νι­κές εκλο­γές: νο­μι­μο­ποιεί/υλο­ποιεί το  νόμο Χα­τζη­δά­κη, ανοί­γει το δρόμο επι­βο­λής των ηλε­κτρο­νι­κών δια­δι­κα­σιών και στα σω­μα­τεία της με στόχο την διά­λυ­σή τους, υπο­νο­μεύ­ει τη δη­μο­κρα­τία στην εκ­παί­δευ­ση και το συν­δι­κα­λι­στι­κό κί­νη­μα, προ­ά­γει τη νο­θεία και τον εκ­βια­σμό, καθώς αφαι­ρεί κάθε δυ­να­τό­τη­τα, όχι μόνο στα σω­μα­τεία να έχουν κα­τα­λό­γους ψη­φι­σά­ντων, αλλά -το πρω­το­φα­νές- ακόμα και στις εφο­ρευ­τι­κές επι­τρο­πές!!!……Κα­λού­με όλους της συ­να­δέλ­φους με τη μα­ζι­κή αποχή της από της ηλε­κτρο­νι­κές εκλο­γές να στεί­λουν και πάλι ηχηρό μή­νυ­μα: «Κάτω τα χέρια από τα σω­μα­τεία μας».»

Η ύπαρ­ξη ενός τέ­τοιου αριθ­μού από ΕΛΜΕ, που κα­λούν σε αποχή από τις εκλο­γές για τα υπη­ρε­σια­κά συμ­βού­λια, θο­ρύ­βη­σε την ηγε­σία της ΟΛΜΕ. Φο­βή­θη­κε ότι στην προ­γραμ­μα­τι­σμέ­νη συ­νέ­λευ­ση προ­έ­δρων των ΕΛΜΕ της22/10 θα ανα­τρέ­πο­νταν η από­φα­ση του ΔΣ της ΟΛΜΕ που κα­λού­σε σε συμ­με­το­χή στις ηλε­κτρο­νι­κές εκλο­γές. Άλ­λω­στε κά­ποιες από τις 37 ΕΛΜΕ είναι από τις με­γα­λύ­τε­ρες, με πολ­λές ψή­φους στη ΓΣ των προ­έ­δρων. Έτσι προ­τί­μη­σε με το επι­χεί­ρη­μα της «μη εξεύ­ρε­σης κα­τάλ­λη­λου χώρου» να ακυ­ρώ­σει την συ­νέ­λευ­ση μία μέρα πριν την πραγ­μα­το­ποί­η­σή της! Και έτσι απε­ρί­σπα­στες οι πα­ρα­τά­ξεις της ΔΑΚΕ, ΣΥΝΕΚ και ΠΕΚ θα μπο­ρού­σαν να συμ­με­τέ­χουν στις ηλε­κτρο­νι­κές εκλο­γές. Οι 28 ΕΛΜΕ που συμ­με­τεί­χαν τε­λι­κά στη σύ­σκε­ψη που έγινε στη θέση της συ­νέ­λευ­σης προ­έ­δρων των ΕΛΜΕ, κα­τήγ­γει­λαν τη στάση της ηγε­σί­ας της ΟΛΜΕ και δή­λω­σαν ότι «Είναι σαφές ότι η άρ­νη­ση της πλειο­ψη­φί­ας του ΔΣ της ΟΛΜΕ να υπο­στη­ρί­ξει τους ανα­γκαί­ους αγώ­νες για την πε­ρί­ο­δο, οφεί­λει να απα­ντη­θεί από τις ΕΛΜΕ οι οποί­ες θα προ­χω­ρή­σουν σε συ­ντο­νι­σμέ­νες αγω­νι­στι­κές δρά­σεις, ώστε να χα­ρα­χθεί μια νι­κη­φό­ρα αγω­νι­στι­κή πο­ρεία για τον κλάδο και να μην επι­κρα­τή­σουν πρα­κτι­κές που έχουν στόχο να κυ­ριαρ­χή­σει η αδρά­νεια και η απο­γο­ή­τευ­ση!»

Η μάχη για την αποχή από τις ηλε­κτρο­νι­κές εκλο­γές της Κε­ρα­μέ­ως είναι μπρο­στά μας. Το μέ­γε­θος της απο­χής είναι ένα κρι­τή­ριο για τη δυ­να­τό­τη­τα της Αρι­στε­ράς να ορ­γα­νώ­νει την αντί­στα­ση πέρα και έξω από τη στάση της ηγε­σί­ας της ΟΛΜΕ. Η κοινή δράση της Αρι­στε­ράς του κλά­δου συ­νέ­βαλ­λε κα­θο­ρι­στι­κά στην έως τώρα πο­ρεία. Και έτσι πρέ­πει να συ­νε­χί­σου­με. Για να μπο­ρέ­σει να υπάρ­ξει οποιοσ­δή­πο­τε άλλος δρό­μος πέρα από το συμ­βι­βα­σμό με τις πο­λι­τι­κές του υπουρ­γεί­ου, η Αρι­στε­ρά του κλά­δου πρέ­πει να βρει τρό­πους συ­μπό­ρευ­σης. Στην αντί­θε­ση πε­ρί­πτω­ση δεν θα υπάρ­ξει δυ­να­τό­τη­τα απά­ντη­σης από τα κάτω.

Η απερ­γία της 9/11

Μέσα στο πα­ρα­πά­νω πε­ρι­βάλ­λον, η απερ­γία της 9/11 απο­κτά­ει με­γά­λη ση­μα­σία. Είναι μια δυ­να­τό­τη­τα κε­ντρι­κής απερ­για­κής κι­νη­το­ποί­η­σης που πα­ρέ­χε­ται με την κά­λυ­ψη της ΑΔΕΔΥ. Η απρα­ξία της ΟΛΜΕ στε­ρεί τη δυ­να­τό­τη­τα τέ­τοιου τύπου κι­νη­το­ποί­η­σης για τον κλάδο. Συ­νε­πώς η επι­τυ­χία της απερ­γί­ας στους εκ­παι­δευ­τι­κούς θα ση­μά­νει ότι υπάρ­χει έδα­φος για ένα νέο αγω­νι­στι­κό ξε­κί­νη­μα με κέ­ντρο τα πρω­το­βάθ­μια σω­μα­τεία και θα βάλει πιέ­σεις και στις ΣΥΝΕΚ που δί­νουν χέρι βο­ή­θειας στην κυ­βερ­νη­τι­κή πο­λι­τι­κή, την ώρα που θα μπο­ρού­σε ο κλά­δος, εν μέσω και προ­ε­κλο­γι­κής πε­ριό­δου, να πε­τύ­χει νίκες αν δεν είχαν αλ­λά­ξει στάση. Δυ­στυ­χώς φαί­νε­ται ότι δεν μπο­ρού­με να έχου­με καμ­μιά εμπι­στο­σύ­νη στο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ ούτε ως αντι­πο­λί­τευ­ση, ούτε πολύ πε­ρισ­σό­τε­ρο ως κυ­βέρ­νη­ση!

Το επό­με­νο διά­στη­μα θα χρεια­στεί να υπε­ρα­σπί­σου­με τα συν­δι­κά­τα μας τόσο από την επί­θε­ση της κυ­βέρ­νη­σης όσο και να αντι­με­τω­πί­σου­με τη συμ­μα­χία των πα­ρα­τά­ξε­ων που υπο­τάσ­σο­νται στο κυ­βερ­νη­τι­κό σχε­δια­σμό αρ­νού­με­νες το εν­δε­χό­με­νο μα­ζι­κών ανυ­πο­χώ­ρη­των αγώ­νων. Η κοινή δράση της Αρι­στε­ράς, η επα­να­φο­ρά των κα­λύ­τε­ρων πα­ρα­δό­σε­ων του συν­δι­κα­λι­στι­κού κι­νή­μα­τος, ο συ­ντο­νι­σμός με άλ­λους ερ­γα­ζό­με­νους που βρί­σκο­νται σε αγω­νι­στι­κές κι­νη­το­ποι­ή­σεις, η συ­μπό­ρευ­ση με γο­νείς και μα­θη­τές αλλά και το φοι­τη­τι­κό κί­νη­μα είναι κά­ποιοι από τους τρό­πους με τους οποί­ους οι αγώ­νες μας θα μπο­ρού­σαν να κλι­μα­κω­θούν και να νι­κή­σουν. Δυ­στυ­χώς η ανυ­παρ­ξία της ΟΛΜΕ ρί­χνει το βάρος για μια τέ­τοια πο­λι­τι­κή στα πρω­το­βάθ­μια σω­μα­τεία αλλά και στους εκ­παι­δευ­τι­κούς, που μέσα από τις γε­νι­κές συ­νε­λεύ­σεις τους πρέ­πει να αρ­χί­σουν να απο­φα­σί­ζουν για την εξέ­λι­ξη του δη­μό­σιου σχο­λεί­ου αλλά και για την ίδια τους τη ζωή. Σε μια τέ­τοια κα­τεύ­θυν­ση πρέ­πει να ανα­ζη­τή­σου­με τις απα­ντή­σεις στα ση­με­ρι­νά προ­βλή­μα­τα και τις δυ­σκο­λί­ες που αντι­με­τω­πί­ζου­με.

*Ο Νίκος Ανα­στα­σιά­δης είναι εκ­παι­δευ­τι­κός δευ­τε­ρο­βάθ­μιας εκ­παί­δευ­σης

rproject.gr