Πλήγμα στην αφέλεια όλων όσοι πιστεύουν ότι στο τέλος ύστερα από ένα μεγάλο σοκ επικρατεί η λογική ήταν η απαξιωτική αναφορά του πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη, στους συνδικαλιστές. Λίγο-πολύ με τον τρόπο που το έθεσε στις δηλώσεις* από το υπουργικό συμβούλιο, τους κατέστησε συνυπεύθυνους του εγκλήματος των Τεμπών.
Χριστίνα Κοψίνη
Κι ας μη μας ξεγελά η αναφορά πρωτίστως στους συνδικαλιστές της δικής του παράταξης, τους «εργατοπατέρες της δικής μας παράταξης» όπως είπε, που τον εμπόδισαν να ολοκληρώσει το θεάρεστο έργο της αξιολόγησης στο Δημόσιο. Στην πραγματικότητα είναι εξοργισμένος με όλους τους συνδικαλιστές, ακόμη κι εκείνους που προσπάθησαν επί μακρόν, άλλοτε με ανακοινώσεις, άλλοτε με δηλώσεις ή ακόμη και με εξώδικα, να προειδοποιήσουν για τον κίνδυνο στο σιδηροδρομικό δίκτυο.
Το έχουμε ζήσει. Κάθε φορά που πολιτικοί σαν τον κ. Μητσοτάκη κάνουν χειραψία με έναν συνδικαλιστή, σπεύδουν να πλύνουν γρήγορα τα χέρια τους κι ας μην υπάρχει επιδημία. Τρέχουν για απολύμανση. Σιχαίνονται τους συνδικαλιστές. Και ξέρετε γιατί; Επειδή για τις πολιτικές ή διοικητικές λοβιτούρες τους, για τις λίστες των ψηφοφόρων που καταρτίζουν, πολιτικοί με το λούστρο του εκσυγχρονιστή έχουν ανάγκη τους εργατοπατέρες και δεν μπορούν να τους κλείσουν κατάμουτρα την πόρτα.
Φυσικά, το φαινόμενο του εργατοπατερισμού είναι υπαρκτό. Μήτρα του, η οικονομική εξάρτηση από το κράτος, οι στενοί οικονομικοί δεσμοί συνδικάτων και συνδικαλιστών με κρατικά και κοινοτικά κονδύλια, με επιμίσθια συμμετοχών σε επιτροπές και οι δυνατότητες δικτύωσης σε μια χώρα που όλα δουλεύουν με το «μέσον». Αλλά φυσικά ο κ. Μητσοτάκης δεν ήθελε να καυτηριάσει αυτό το είδος συνδικαλισμού.
Τελικώς, το μόνο που κατόρθωσε, είναι να μας κάνει λίγο πιο συμπαθή ακόμη και την παράταξη της Ν.Δ. σε μια περίοδο που τα συνδικάτα δείχνουν σημεία ανάτασης βγαίνοντας από έναν μακρύ λήθαργο λόγω μνημονίων και πανδημίας.
Η ακριβής δήλωση του πρωθυπουργού:
● «Προσωπικά γνωρίζω από πρώτο χέρι πόσο δύσκολη είναι αυτή η μάχη (της αξιολόγησης). Το έμαθα καλά όταν ως απλός βουλευτής είχα έρθει σε σύγκρουση με “εργατοπατέρες” της δικής μας παράταξης ή όταν ως υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης πάλευα για την αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων εν μέσω πάρα πολλών αντιδράσεων».
efsyn.gr/
