Οι «προοδευτικοί»…

Οι «προοδευτικοί»…

  • |

Τα «προοδευτικά» κόμματα είναι υπεύθυνα για το μέλλον της χώρας. Από τις αποφάσεις που θα πάρουν και τη στάση που θα κρατήσουν θα εξαρτηθεί εάν έχουν σχέση με την κοινωνία ή ενδιαφέρονται απλώς, όσοι τα στελεχώνουν, για τις καρέκλες τους και ό,τι προκύπτει από τα αξιώματα που καταλαμβάνουν.

Τα σημεία και οι οιωνοί δεν είναι καλά εντούτοις. Η τρικυμία των λόγων τους συνηγορεί στην πικρή αυτή διαπίστωση, προκαλώντας ταυτόχρονα αμηχανία ου μην και αποστροφή σε ψηφοφόρους που διάκεινται συγκαταβατικά [και όχι συγκατανευτικά] απέναντί τους.

 Γιώργος Σταματόπουλος

Είναι και αυτό από τα αριστερά παράδοξα. Δεν αρκεί να λες ως κόμμα ότι αγωνιάς για την τύχη του ελληνικού λαού, πρέπει και να το αποδεικνύεις στην πράξη, να σέβεσαι τη βούληση εκείνων που θεωρούν ότι η μόνη εφικτή λύση για τη χώρα είναι μια συνένωση των προοδευτικών αντιπροσωπευτικών δυνάμεων των κοινωνικών στρωμάτων.

Ελπίζει κανείς ότι θα επικρατήσει ο κοινός νους και έτσι, όλοι μαζί, να καταφέρουν να εκδιώξουν από την εξουσία αυτούς τους σαλτιμπάγκους που τη διαχειρίζονται εδώ και σχεδόν τέσσερα χρόνια. Αυτή είναι και η ουσία της απλής αναλογικής: να εκφραστεί στο πολιτικό σκηνικό η βούληση του ελληνικού λαού, να φανεί δηλαδή ότι δεν υπάρχουν «σωτήρες» μονοκομματικών κυβερνήσεων, αλλά σύμπραξη και ομόνοια όλων των κοινωνικών στρωμάτων.

Τώρα δεν ακούς τίποτε άλλο παρά για το ποιος θα είναι ο πρωθυπουργός στη [μηδαμινή] περίπτωση που θα γίνουν συνεργασίες λαϊκής βάσης. Να ‘χουμε να λέμε και να βαυκαλιζόμαστε, αερολογώντας, για τα αγαθά του σοσιαλισμού, της σοσιαλδημοκρατίας και λοιπές ρητορικές [και ριζοσπαστικές] πομφόλυγες.

Εντυπωσιακό είναι, όχι και τόσο αφού έχει μακρά παράδοση στη χώρα, ότι ουδείς ψηφοφόρος, έστω ελάχιστοι, στρέφει την προσοχή του στα προγράμματα των κομμάτων -όλα είναι ένα επικοινωνιακό παιγνίδι και ποιος το γνωρίζει καλύτερα· δυστυχώς για όλους εμάς τους ταλαίπωρους που ψάχνουμε απεγνωσμένα να πιαστούμε από μια σανίδα σωτηρίας [ανάσας μάλλον].

Οι «προοδευτικοί» οφείλουν να πείσουν για την προοδευτικότητά τους και τη συνέπεια λόγων και έργων. Πώς; Ελα, ντε. Με τον διάλογο ίσως, με μια συμφωνία ότι θα υπηρετήσουν τα συμφέροντα των μικρών και μικρομεσαίων, των λαϊκών, διάβολε, συμφερόντων, του πολιτισμού [αυτό πώς ακούγεται, αλήθεια, στα ώτα των υποψηφίων;].

Το να διαπληκτίζονται, εντόνως δε, αυτά τα προοδευτικά κόμματα μεταξύ τους δεν οδηγεί πουθενά, ούτε είναι ένα ωραίο αισθητικό φαινόμενο, απλώς δίνουν χώρο στους «άλλους» που ξέρουν να συσπειρώνονται και ας έχουν φάει τα μουστάκια τους στο παρελθόν, ακόμη και στο παρόν. Οι τελευταίοι ξέρουν καλά τη «δουλειά» τους: να διασπαθίζουν το δημόσιο χρήμα προς ίδιον, εννοείται, όφελος και να βολεύουν τους δικούς τους με παχυλούς μισθούς σε δημόσιες θέσεις -αλλά και σε ιδιωτικές, γιατί όχι, αφού οι ιδιώτες είναι αυτοί που κάνουν πλέον κουμάντο στην πολιτική ζωή.

Μάλλον ετούτη η ώρα είναι, για τους προοδευτικούς που λέμε, ώρα ευθύνης… Αλλά ας είναι αυτό τίτλος για ένα επόμενο σημείωμα.

efsyn.gr

Εκτρωφείο Λαγων Καρφής Ευαγγελος