Όσο η προεκλογική εβδομάδα αναλώθηκε στην αμφίπλευρη κριτική μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ για τα ψηφοδέλτιά τους και στο αν θα γίνει τηλεοπτική μονομαχία μεταξύ δύο αρχηγών ή όλων των αρχηγών κομμάτων, η πολιτική και κοινωνική καθημερινότητα κύλησε. Από τη μία, αποκαλύπτονταν (ή συγκαλύπτονταν) ξανά διαπλεκόμενες σχέσεις μεταξύ δικαστικής και εκτελεστικής εξουσίας, ενώ η κυβέρνηση υπερψήφιζε ξανά μια ακόμα φωτογραφική διάταξη για τον αποκλεισμό του κόμματος Κασιδιάρη, κάνοντας το Σύνταγμα και το πολίτευμα εργαλεία διατήρησης της εξουσίας. Από την άλλη, διαλύθηκε η βουλή, ολοκληρώθηκε το κυβερνητικό έργο με πολυνομοσχέδια που κάλυπταν ό,τι τρύπες είχαν μείνει, ώστε να μην αφεθούν ανικανοποίητοι οι υποστηρικτές της ΝΔ, και μετά το Πάσχα θα προκηρυχθούν εκλογές και θα μπούμε επίσημα πια στην προεκλογική περίοδο.
Ιωάννα Δρόσου
Η εξάρτηση των pass
Καθ’ όλη την θητεία της, η κυβέρνηση της ΝΔ που σε καμία περίπτωση δεν άσκησε κοινωνική πολιτική, άγεται και φέρεται σαν να ήταν δίπλα στον πολίτη, σαν να μην «άφησε κανέναν πίσω». Και τώρα, που η τετραετία τελείωσε, το δίλημμα που θέτει είναι αν θέλουμε ξανά τη χείρα βοηθείας της ή αν θα χάσουμε ό,τι μας έδωσε. Η πολιτική της ΝΔ ήταν αποκλειστικά επιδοματική. Δεν είναι δύσκολο, άλλωστε, να το αναγνωρίσουμε αφού σχεδόν κάθε της «στήριξη» στην πληττόμενη κοινωνία είχε τον ίδιο τίτλο “pass”. Είχαμε, λοιπόν, power pass για τις υπέρογκες αυξήσεις στην ενέργεια, market pass για την ακρίβεια στο σούπερ μάρκετ, fuel pass για την ανεξέλεγκτη αύξηση της τιμής της βενζίνης, ακόμα και freedom pass για το εντεινόμενο αντιεμβολιαστικό ρεύμα, ενώ έρχεται dentist pass για την απουσία οδοντιατρικής – ασφαλιστικής κάλυψης με εφάπαξ επίσκεψη. Κανένα μέτρο δεν πάρθηκε ώστε να αντιμετώπιζε μόνιμα τις κρίσεις που βιώσαμε, προκειμένου να νιώθουμε ότι έχουμε ανάγκη ένα κράτος-κηδεμόνα, που θα μας ενισχύει όποτε φτάνουμε σε αδιέξοδο, προκειμένου να εξασφαλίσει ότι δεν μπορούμε να στηριχτούμε στις δικές μας δυνάμεις, να πατήσουμε στα πόδια μας. Και καρπώθηκε επί τέσσερα χρόνια αυτή την τακτική. Τώρα επιδιώκει να εισπράξει την «εξάρτησή» μας από αυτά τα pass, νιώθοντας την απουσία τους.
Να νιώσουμε τη στέρηση
Έτσι, το Μαξίμου, δια του Γ. Οικονόμου, έβαλε τέλος στη συζήτηση για fuel pass 3 μετά το Πάσχα. «Είμαστε ενόψει διάλυσης της βουλής λόγω εκλογών. Δεν υπάρχει δυνατότητα θεσμικά, ούτε και υπάρχει ο δημοσιονομικός χώρος». Παράλληλα, σταμάτησε η επιδότηση του φυσικού αερίου και βαίνει συνεχώς μειούμενη η επιδότηση ρεύματος. Η επιταγή ακρίβειας των 250 ευρώ, η οποία δόθηκε τα Χριστούγεννα στις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες και συντηρούσαν μέχρι πριν λίγες μέρες ότι θα δοθεί και το Πάσχα, εν τέλει δεν θα δοθεί καθώς «όλες οι πολιτικές ενίσχυσης της κυβέρνησης προς τα νοικοκυριά έχουν ανακοινωθεί και υλοποιούνται (…) συνεπώς, ούτε έχει σχεδιαστεί τίποτα, ούτε πρόκειται να ανακοινωθεί τίποτα».
Η «γραμμή» ξεδιπλώθηκε ακόμα περισσότερο από τον αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών Θ. Σκυλακάκη: «Δεν υπάρχει κάτι άλλο. Δεν υπάρχει κάποιο μαζικό δημοσιονομικό πακέτο, δεν πρόκειται να κάνουμε μια εκλογική περίοδο η οποία θα στηρίζεται στο χρήμα του φορολογούμενου. Εμείς πάντοτε παίρναμε μέτρα με βάση το δημοσιονομικό χώρο που υπήρχε, ολοκληρώθηκε αυτή η φάση (…) Δεν υπάρχει “δώρο Πάσχα”, αυτό κάθε φορά που δίνεται, όταν δίνεται, είναι εφάπαξ. Τώρα έχουμε το market pass. Καλύπτουμε αυτή την ανάγκη. Καλύψαμε και μια μεγάλη ανάγκη στους συνταξιούχους, ολοκληρώσαμε».
Είπε, δηλαδή, ο κ. Σκυλακάκης ότι για να μην θεωρηθεί ότι δίνει προεκλογικούς μποναμάδες, θα πάψει η οικονομική ενίσχυση των ευάλωτων. Και μπορεί να το κάνει αυτό, διότι ήταν κατά το δοκούν, όποτε ήθελε η κυβέρνηση στήριζε όποιον ήθελε, σε όποιο βαθμό ήθελε, για όσο ήθελε. Τώρα δεν θέλει άλλο. Διότι θέλει ο πολίτης να νιώσει την απουσία του κράτους. Να νιώσει μόνος στη λαίλαπα. Και προεκλογικά θα έχει πιο ευήκοα ώτα για το πώς θα σωθεί ξανά από τη φουρτουνιασμένη θάλασσα. Οι συνθήκες δε επιτρέπουν να νιώσουμε την ακρίβεια να μας διαπερνά.
Για τον «σταθερό τιμονιέρη»
Η τιμή της βενζίνης ξεπερνάει τα δύο ευρώ σε μία σειρά περιοχές, ενώ το ντίζελ πλησιάζει το 1,90 ευρώ. Τα αυγά και τα γαλακτοκομικά είχαν τον Μάρτιο αύξηση 23,1%, αύξηση πενταπλάσια του μέσου πληθωρισμού. Είχε προηγηθεί αύξηση, σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, 25,2% τον Φεβρουάριο, 25% τον Ιανουάριο, 25,6% τον Δεκέμβριο. Αντίστοιχα, το ψωμί και τα δημητριακά σημείωσαν αύξηση 15,6% τον Μάρτιο, τα βρώσιμα λίπη και τα έλαια 17,5%, οι τιμές κρεάτων 19,8%. Ακόμα, καταγράφηκαν 14,4% αυξήσεις στα είδη ένδυσης και υπόδησης, 11% στα είδη νοικοκυριού και υπηρεσίες, 32,2% στα ταξίδια με αεροπλάνο, 32,9% στα ταξί, 12,8% στα ακτοπλοϊκά. Τις επόμενες μέρες αναμένουμε να ανακοινώσει η κυβέρνηση αν το «καλάθι του νοικοκυριού» θα παραταθεί ή όχι ως μέτρο, όπως δήλωσε ο γ.γ. Εμπορίου κ. Αναγνωστόπουλος, υπερασπιζόμενος για μια ακόμα φορά ένα μέτρο ως επιτυχές, παρότι κρίνεται πλειοψηφικά ως αποτυχημένο.
Έρευνα της Rass Α.Ε. την περασμένη εβδομάδα για το συνέδριο Food Retail Summit 2023 έδειξε ότι 8 στους 10 έχουν αλλάξει καταναλωτικές συνήθειες λόγω ακρίβειας και μόνο 2 στους 10 «πιστεύουν» στο «καλάθι», οι οποίοι μάλιστα έχουν καλή και πολύ καλή οικονομική κατάσταση. Το να έρθουν οι λογαριασμοί τις επόμενες προεκλογικές μέρες φουσκωμένοι, θα είναι ένα ηχηρό καμπανάκι ότι πάλι βουλιάζουμε. Για να ανοίξει ο δρόμος για τον «σταθερό τιμονιέρη». Έτσι, θα αλλάξει ρότα και η συζήτηση αποφεύγοντας η κυβέρνηση τον σκόπελο να απαντήσει πώς αντιμετώπισε την οικονομική και ενεργειακή κρίση. Διότι θα έχουμε μπροστά μας άλλη μια –εισαγόμενη πάντα, κατά την κυβέρνηση- αύξηση. Και θα αναζητήσουμε μια δόση pass ακόμα, για να τη βγάλουμε καθαρή…
epohi.gr
