Για τις περιοδείες των πολιτικών αρχηγών η ελληνική ενδοχώρα είναι ένας κενός χώρος. Οχι γιατί δεν νοιάζονται ή γιατί δεν θα ήθελαν να ξέρουν πώς ζει ο κόσμος πιο μέσα. Αλλά η πολιτική επικοινωνία δεν επιτρέπει ξεστρατίσματα. Συναντήσεις με φορείς, επιλεγμένες συναντήσεις, ομιλίες, φωτογραφίες ανάμεσα σε κόσμο και χειραψίες, προγράμματα με τρελή συχνά πίεση, κατάλληλα μόνο για να στείλουν το «μήνυμα».
Φιλήμων Καραμήτσος
Εχει ένα νόημα άραγε να συσχετίζουμε την κεντρική πολιτική με τη μέσα Ελλάδα, τις απομακρυσμένες περιοχές της επαρχίας; Αλλωστε για όλους τους πολίτες ισότιμα δουλεύουν και οι κυβερνήσεις και τα κόμματα και πάντα λένε ότι έχουν την έγνοια όλων ανεξαρτήτως του πού ζουν. Σωστό ακούγεται.
Μόνο που στην πράξη ξέρουμε ότι στην ελληνική επαρχία ζουν όλο και λιγότεροι κάτοικοι. Κι όσοι μένουν στα χωριά, μακριά από τις πόλεις, δυσκολεύονται σε πολλά επίπεδα, ακόμα κι εκεί που θα έπρεπε να είναι αυτονόητο ότι θα είχαν βοήθεια. Με κλειστά τα σχολεία και χωρίς προσωπικό και εξοπλισμό στα Κέντρα Υγείας, τι άλλο αυτονόητο μένει να συζητηθεί για παράδειγμα;
Κι εδώ ίσως να προκύπτει κι ένα βασικό πολιτικό ζήτημα. Ποιους αφορά τελικά το Ταμείο Ανάκαμψης ή το ΕΣΠΑ; Αν η απορρόφηση των κονδυλίων και τα χιλιάδες έργα που ανακοινώνονται αυτές τις μέρες κατά ριπάς, δεν φέρνουν και την αναζωογόνηση της επαρχίας, της υπαίθρου και της ζωής στην ενδοχώρα, τότε δεν προκύπτει ένα πρόβλημα;
Αν η περιφερειακή ανασυγκρότηση -για μην πούμε και την παλιά λέξη «αποκέντρωση» που σήμερα μοιάζει πολύ σοσιαλιστική- μένει χωρίς περιεχόμενο, τότε δεν είμαστε μπροστά σε ένα μείζον πολιτικό θέμα που θα έπρεπε να είναι κεντρικό στην προεκλογική ατζέντα;
efsyn.gr/
