Πολιτικές αναταράξεις για την ισότητα στον γάμο

Οι ρα­τσι­στι­κές, ομο­φο­βι­κές και σκο­τα­δι­στι­κές θέ­σεις των τριών ακρο­δε­ξιών κομ­μά­των -και το προη­γού­με­νο διά­στη­μα, που το ζή­τη­μα πρω­τα­γω­νί­στη­σε στη δη­μό­σια συ­ζή­τη­ση και τις μέρες συ­ζή­τη­σης του νόμου στη βου­λή- όπως ανα­με­νό­ταν έδω­σαν και πήραν. Καμία έκ­πλη­ξη για τους εθνι­κό­φρο­νες υπε­ρα­σπι­στές της «πα­ρα­δο­σια­κής οι­κο­γέ­νειας», που δεν απει­λεί­ται από τους χα­μη­λούς μι­σθούς και τα πα­νά­κρι­βα ενοί­κια, αλλά κιν­δυ­νεύ­ει από το γάμο και την τε­κνο­θε­σία ομο­φύ­λων. Οι τρα­γε­λα­φι­κές εντά­σεις με­τα­ξύ Ελ­λη­νι­κής Λύσης και Σπαρ­τια­τών, με­τα­ξύ Νίκης και Ελ­λη­νι­κής Λύσης κλπ, στη διάρ­κεια της συ­ζή­τη­σης του νο­μο­σχε­δί­ου στη βουλή, είναι χα­ρα­κτη­ρι­στι­κές της αντι­πα­ρά­θε­σης εντός του ακρο­δε­ξιού χώρου, που θέλει να «κα­βα­λή­σει» τον διε­θνή άνεμο ανό­δου των δυ­νά­με­ων της αντί­δρα­σης. Ευ­τυ­χώς, για την ώρα, δεν έχει βρε­θεί ο εγ­χώ­ριος Τραμπ, που θα συ­νέ­νω­νε αυτό το επι­κίν­δυ­νο πο­λι­τι­κό ρεύμα.

H επί­μα­χη νο­μο­θε­τι­κή πα­ρέμ­βα­ση, ζή­τη­μα που πήρε πάνω του ο ίδιος ο πρω­θυ­πουρ­γός και το στενό του επι­τε­λείο, δεν μπο­ρού­σε να πε­ρά­σει εύ­κο­λα σε ένα πο­λι­τι­κό χώρο με βαθιά συ­ντη­ρη­τι­κές αντι­λή­ψεις (ελά­χι­στοι βου­λευ­τές της ΝΔ είχαν ψη­φί­σει το σύμ­φω­νο συμ­βί­ω­σης και πα­λαιό­τε­ρα ενα­ντιώ­θη­καν σε αλ­λα­γές στο οι­κο­γε­νεια­κό δί­καιο) και προ­νο­μια­κή σχέση με την εκ­κλη­σία. Σε αυτό το θέμα, που απο­τέ­λε­σε κε­ντρι­κή πο­λι­τι­κή επι­λο­γή του κυ­βερ­νη­τι­κού κέ­ντρου, η συ­μπα­γής κυ­βερ­νη­τι­κή πλειο­ψη­φία απο­δεί­χτη­κε «ελ­βε­τι­κό τυρί». Κάπως έτσι η πα­ντο­δύ­να­μη κυ­βέρ­νη­ση κα­τέ­φυ­γε στις ψή­φους συ­ναί­νε­σης της αντι­πο­λί­τευ­σης.

Η ομι­λία Σα­μα­ρά είχε όλα τα χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά μιας συ­γκρο­τη­μέ­νης ακρο­δε­ξιάς πο­λι­τι­κής «πλατ­φόρ­μας» (πέρα από τις ομο­φο­βι­κές κο­ρώ­νες, επα­νέ­λα­βε τις γνω­στές του θέ­σεις για τα ελ­λη­νο­τουρ­κι­κά και το με­τα­να­στευ­τι­κό) εντός ΝΔ, που πήρε 52 ψή­φους, βγά­ζο­ντας στην επι­φά­νεια την «δεξιά ψυχή» της πα­ρά­τα­ξης. Συγ­χρό­νως, ενώ ο Μη­τσο­τά­κης επι­χει­ρεί να εμ­φα­νί­σει φι­λε­λεύ­θε­ρο προ­σω­πείο (ει­δι­κά μετά το επι­κρι­τι­κό ψή­φι­σμα του ευ­ρω­κοι­νο­βου­λί­ου για το κρά­τος δι­καί­ου) και να γίνει ο Έλ­λη­νας Μα­κρόν, ο Σα­μα­ράς λει­τουρ­γεί ως «ανά­χω­μα» για τις διαρ­ρο­ές της ΝΔ προς τα ακρο­δε­ξιά κόμ­μα­τα, εν όψει και των επερ­χό­με­νων ευ­ρω­ε­κλο­γών της 9ης Ιου­νί­ου. Μια ψα­λι­δι­σμέ­νη ΝΔ, ένα χρόνο μετά τον εκλο­γι­κό θρί­αμ­βο του 41%, με ενι­σχυ­μέ­να τα κόμ­μα­τα στα δεξιά της, θα φέρει με­γα­λύ­τε­ρες αυ­το­νο­μή­σεις των «Σα­μα­ρο­Βο­ρί­δι­δων» και νέους πο­νο­κέ­φα­λους στην ηγε­σία της ΝΔ.

Από το Μέ­γα­ρο Μα­ξί­μου, πά­ντως, δεν υπήρ­ξε ούτε ένα σχό­λιο για τον Σα­μα­ρά. Άλ­λω­στε εκτι­μούν ότι με τις αλ­λα­γές στους Ποι­νι­κούς Κώ­δι­κες και τα ιδιω­τι­κά ΑΕΙ, θα με­τριά­σουν κάπως το θυμό στο ακρο­δε­ξιό ακρο­α­τή­ριο για το γάμο. Πα­ράλ­λη­λα, ήταν σαφές από την αρχή πως η κυ­βέρ­νη­ση δεν ήθελε να ρίξει τα φώτα της δη­μο­σιό­τη­τας στις γα­λά­ζιες διαρ­ρο­ές, για αυτό και ο Μη­τσο­τά­κης στην ομι­λία του επι­χεί­ρη­σε να στρέ­ψει τους προ­βο­λείς στις ανα­τα­ρά­ξεις σε ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και ΠΑΣΟΚ. Οι πο­λι­τι­κοί φο­ρείς της «προ­ο­δευ­τι­κό­τη­τας», πέρα από το γε­γο­νός ότι έκα­ναν αβά­ντα στον Μη­τσο­τά­κη χωρίς σο­βα­ρή κρι­τι­κή «από τα αρι­στε­ρά» στο νόμο (που αφή­νει απ’ έξω τα δι­καιώ­μα­τα στη γο­νεϊ­κό­τη­τα και την προ­στα­σία από δια­κρί­σεις των πιο ευά­λω­των μελών της ΛΟ­ΑΤ­ΚΙ+ κοι­νό­τη­τας), φά­νη­κε ότι έχουν πρό­βλη­μα και στο εσω­τε­ρι­κό τους. Οι δύο απο­χές (η μία δι­καιο­λο­γη­μέ­νη, η άλλη του Π. Πο­λά­κη που βρί­σκε­ται σε τρο­χιά ρήξης, όπως και άλλοι πα­λαιο­προ­ε­δρι­κοί, με τον Κασ­σε­λά­κη) και το ένα «παρών» στον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και κυ­ρί­ως οι 11 απο­χές στο ΠΑΣΟΚ, απο­δει­κνύ­ουν ότι η εγ­χώ­ρια κε­ντρο­α­ρι­στε­ρά βρί­σκε­ται ιδε­ο­λο­γι­κά πιο πίσω, ακόμα και από την ευ­ρω­παϊ­κή σο­σιαλ­δη­μο­κρα­τία, «ψα­ρεύ­ο­ντας» ψή­φους στον εθνι­κο­πα­τριω­τι­κό χώρο. Η κρι­τι­κή τους στον Μη­τσο­τά­κη για «εν­δο­τι­σμό», στις συ­νο­μι­λί­ες με την Τουρ­κία, είναι ακόμα ένα τέ­τοιο πα­ρά­δειγ­μα.

Για τις ση­μα­ντι­κές συγ­χύ­σεις που προ­κά­λε­σε η θε­σμο­θέ­τη­ση της ισό­τη­τας στο γάμο, τη στάση της ρι­ζο­σπα­στι­κής Αρι­στε­ράς και την αρ­νη­τι­κή το­πο­θέ­τη­ση του ΚΚΕ, έχου­με ήδη ανα­φερ­θεί σε άλλο άρθρο. Το μόνο βέ­βαιο ότι το «μισό βήμα ισό­τη­τας» που έφερε ο Μη­τσο­τά­κης, απο­τέ­λε­σμα και των πο­λυ­ε­τών αγώ­νων του ΛΟ­ΑΤ­ΚΙ+ και του φε­μι­νι­στι­κού κι­νή­μα­τος, είναι μια νίκη αυτών των κι­νη­μά­των, στην κα­τεύ­θυν­ση μιας πραγ­μα­τι­κά συ­μπε­ρι­λη­πτι­κής κοι­νω­νί­ας.

https://rproject.gr/article/politikes-anataraxeis-gia-tin-isotita-ston-gamo