Η στρατοπεδική και ενεργειακή, αγνώριστη Ελλάδα-φυλακή του Κυριάκου Κωνσταντίνου Μητσοτάκη

Οι φυλακές προσφύγων στα νησιά, προοίμιο στη μεταμόρφωση της Ελλάδας με όρους κατακερματισμένης γεωγραφίας και αστικής λεηλασίας.

Οφεί­λου­με να ανα­γνω­ρί­σου­με στον πρω­θυ­πουρ­γό, Κυ­ριά­κο Κων­στα­ντί­νου Μη­τσο­τά­κη, τη συ­νέ­πεια ανά­με­σα στα γρα­πτά λόγια του και τα κα­τα­σταλ­τι­κά, κυ­βερ­νη­τι­κά έργα του.

Οφεί­λου­με, επί­σης, να το­νί­σου­με τη σπου­δή του αν­δρός να δεί­ξει το πραγ­μα­τι­κό, ρα­τσι­στι­κό και φο­βι­κό πρό­σω­πο του, συν­δέ­ο­ντας την προ­σφυ­γι­κή κρίση λόγω των πο­λε­μι­κών και ιμπε­ρια­λι­στι­κών τυ­χο­διω­κτι­σμών στη Μέση Ανα­το­λή, με την έξαρ­ση ενός «νέου» ιού στις πα­ρυ­φές της κα­τα­στρο­φι­κής προ­έ­λα­σης του κι­νε­ζι­κού κα­πι­τα­λι­σμού και στον πυ­ρή­να της διά­λυ­σης των δη­μό­σιων συ­στη­μά­των υγεί­ας όπου γης.

Γιάννης Νικολόπουλος

Μόνο ο Μη­τσο­τά­κης μπο­ρεί να κάνει τέ­τοιους συ­σχε­τι­σμούς, για να φυ­λα­κί­σει τους πρό­σφυ­γες στα κλει­στά κέ­ντρα, να εφαρ­μό­σει το πρό­γραμ­μα της (πάντα, τα­ξι­κά) αγνώ­ρι­στης Ελ­λά­δας και για να χαϊ­δέ­ψει τα αυτιά των ούτως ή άλλως προ­ε­τοι­μα­σμέ­νων για τέ­τοιες μπούρ­δες, Ελ­λή­νων νοι­κο­κυ­ραί­ων που έχουν εθι­στεί στον κι­τρι­νι­σμό, το ξε­νο­φο­βι­κό δη­λη­τή­ριο και την πα­ρα­πλη­ρο­φό­ρη­ση των ΜΜΕ.

Προ­τού κα­λά-κα­λά, στε­γνώ­σει το τυ­πο­γρα­φι­κό με­λά­νι στο πε­ρι­βό­η­το άρθρο του στην «Κα­θη­με­ρι­νή της Κυ­ρια­κής» για την… αγνώ­ρι­στη Ελ­λά­δα του μέλ­λο­ντος, και πάντα με όρους… γε­ω­γρα­φί­ας, οι οποί­οι στο εται­ρι­κό, πο­δο­σφαι­ρι­κό επί­πε­δο χω­ρί­ζουν την μικρά και ανέ­ντι­μο σε πάνω και κάτω από τα Τέμπη, ο Μη­τσο­τά­κης απο­φά­σι­σε να κάνει άνω-κά­τω τα νησιά του Βο­ρειο­α­να­το­λι­κού Αι­γαί­ου και να δια­σπά­σει την επι­κρά­τεια σε πέρα και δώθε του αρ­χι­πε­λά­γους. Και ακόμη δεν εί­δα­με τί­πο­τα, όπως θα φανεί σύ­ντο­μα και θα γρά­ψου­με αμέ­σως.

Στη φι­λό­ξε­νη γωνιά του project, εί­χα­με επι­χει­ρη­μα­το­λο­γή­σει εγκαί­ρως και διε­ξο­δι­κά, απο­κα­λύ­πτο­ντας το πραγ­μα­τι­κό νόημα πίσω από τις υπο­σχέ­σεις του πρω­θυ­πουρ­γού για μια… αγνώ­ρι­στη Ελ­λά­δα, η οποία θα θυ­μί­ζει, φρι­κα­λέα, ένα μικρό, ευ­ρω­ε­νω­σια­κό «Τέξας από τα Lidl» στον κα­τα­με­ρι­σμό «ανά­πτυ­ξης» που ανα­λο­γεί πλέον στην κάθε μια από τις «Ηνω­μέ­νες Πο­λι­τεί­ες» της Ευ­ρω­παϊ­κής Ένω­σης. Της Ευ­ρω­παϊ­κής Ένω­σης της διαρ­κούς οι­κο­νο­μι­κής και πο­λι­τι­κής από­κλι­σης και του συ­στη­μα­τι­κού, εσω­τε­ρι­κού, ακή­ρυ­χτου, τα­ξι­κού πο­λέ­μου.

Η κα­τά­στα­ση, που επι­κρα­τεί σή­με­ρα στη Λέσβο, τη Χίο, τη Σάμο, αύριο – με­θαύ­ριο και σε άλλα νησιά, εν­δε­χο­μέ­νως στη Λέρο, ή και σε πε­ριο­χές της ηπει­ρω­τι­κής Ελ­λά­δας όπου θα επι­τα­χθούν εκτά­σεις για να ανε­γερ­θούν τα κλει­στά κέ­ντρα κρά­τη­σης και μα­κρο­χρό­νιας φυ­λά­κι­σης των προ­σφύ­γων, δεν είναι κε­ραυ­νός εν αι­θρία.

Του­λά­χι­στον για όσους θέ­λουν και μπο­ρούν να ενη­με­ρω­θούν, δια­βά­ζο­ντας τις σχε­τι­κές συμ­φω­νί­ες που έχουν συ­νυ­πο­γρα­φεί ήδη από την εποχή της κυ­βέρ­νη­σης Τσί­πρα για την πραγ­μα­τι­κή τύχη των προ­σφύ­γων που κα­τα­φθά­νουν στα νησιά και ανα­ζη­τούν άσυλο ή διέ­ξο­δο σε μια ευ­ρω­παϊ­κή χώρα, προ­σπα­θώ­ντας να γλι­τώ­σουν από τη φτώ­χεια, την κοι­νω­νι­κή διά­λυ­ση, τους πο­λέ­μους και τις φυ­λε­τι­κές και θρη­σκευ­τι­κές δια­κρί­σεις που έσπει­ρε συμ­φε­ρο­ντο­λο­γι­κά και κο­ντό­φθαλ­μα και η ΕΕ στη Μέση Ανα­το­λή, την Ασία και την Αφρι­κή.

Είναι για μια ακόμη φορά, εντυ­πω­σια­κή, εκνευ­ρι­στι­κή και εντέ­λει, γε­λοία η στάση και η πα­ρα­πλη­ρο­φό­ρη­ση των ελ­λα­δι­κών ΜΜΕ που κατά τα άλλα ξι­φουλ­κούν για την υπε­ρά­σπι­ση της ελευ­θε­ρο­τυ­πί­ας και της δια­κί­νη­σης των απο­κλει­στι­κά νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρων ιδεών των αφε­ντι­κών και ιδιο­κτη­τών τους.

Τι δεν ήξε­ραν οι Έλ­λη­νες «δη­μο­σιο­γρά­φοι» – εν­σω­μα­τω­μέ­νοι, διε­φθαρ­μέ­νοι, ανί­κα­νοι, αδιά­βα­στοι και αμόρ­φω­τοι, όταν η μικρά και ανέ­ντι­μος Ελλάς συ­νο­μο­λο­γού­σε τη με­τα­μόρ­φω­ση της σε στρα­τό­πε­δο-φυ­λα­κή ψυχών, σε μια ξε­νο­φο­βι­κή, ρα­τσι­στι­κή και μι­σάν­θρω­πη προ­σπά­θεια ανα­χαί­τι­σης των προ­σφυ­γι­κών κυ­μά­των που θα «σα­λα­μο­ποιεί» δια­δο­χι­κά διά­φο­ρες πε­ριο­χές της χώρας, από τα νησιά έως την εν­δο­χώ­ρα, ώστε, αφε­νός, να μην δια­τα­ρα­χθεί η… κοι­νω­νι­κή συ­νο­χή του πυ­ρή­να της ΕΕ (με φαιο­χί­τω­νες σχε­δόν πα­ντού σε κε­ντρι­κό, πο­λι­τι­κό ρόλο) και, αφε­τέ­ρου, να ξε­κο­κα­λι­στούν τα σχε­τι­κά, ευ­ρω­παϊ­κά κον­δύ­λια από διά­φο­ρους αε­το­νύ­χη­δες, είτε στο κρά­τος, είτε στον στρα­τό, είτε ανά­με­σα στους πάσης φύ­σε­ως ερ­γο­λά­βους (με «ΜΚΟ»-σφρα­γί­δες ή χωρίς «ΜΚΟ»-σφρα­γί­δες στη βι­τρί­να, αδιά­φο­ρο…), προ­κει­μέ­νου κα­τό­πιν, οι ίδιοι πάλι, να κραυ­γά­ζουν για… αλ­λοί­ω­ση της χώρας και… ισλα­μι­κές ει­σβο­λές και άλλα γρα­φι­κά, ακρο­δε­ξιά και χρυ­σαυ­γί­τι­κα, έχο­ντας κατά τα άλλα πάρει πρώτη θέση στο με­γά­λο φα­γο­πό­τι που έχει στη­θεί στις πλά­τες των προ­σφύ­γων και των Ευ­ρω­παί­ων «φο­ρο­λο­γου­μέ­νων»;

Ας μας δια­φω­τί­σει σχε­τι­κά­το πάλαι ποτέ «σω­μα­τείο» «μας» η ΕΣΗΕΑ ή οι άλλες, το­πι­κές και πε­ρι­φε­ρεια­κές ενώ­σεις του Τύπου. Γιατί εξε­πλά­γη­σαν όλοι τις τε­λευ­ταί­ες μέρες με τις επι­τά­ξεις, τις κλει­στές δομές, τις πο­ρεί­ες δια­μαρ­τυ­ρί­ας και τα ΜΑΤ σε ένα όργιο βίας και κα­τα­στο­λής; Τι δεν ήξε­ραν; Τι δεν είχαν κα­τα­λά­βει από την εποχή που υπουρ­γοί Με­τα­να­στευ­τι­κής Πο­λι­τι­κής στις κυ­βερ­νή­σεις ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ-ΑΝΕΛ ήταν κα­ταρ­χάς ο Γιάν­νης Μου­ζά­λας και κα­τό­πιν, ο Δη­μή­τρης Βί­τσας; Τι δεν ήξε­ραν, τι δεν είχαν κα­τα­λά­βει από την «αθώα» εποχή της Αμυ­γδα­λέ­ζας που αντι­κα­τα­στά­θη­κε από τη θλι­βε­ρή και απο­κρου­στι­κή εποχή της Μό­ριας, της ΒΙΑΛ και τη­ςΕι­δο­μέ­νης; Τι δεν ήξε­ραν, τι δεν είχαν κα­τα­λά­βει από το χρο­νι­κό εκεί­νο διά­στη­μα, που οι ένο­πλες δυ­νά­μεις είχαν ανα­λά­βει το… έργο της «φι­λο­ξε­νί­ας» σε πα­λιές στρα­τιω­τι­κές υπο­δο­μές (πάντα με το αζη­μί­ω­το) και εξα­φα­νί­ζο­νταν δε­κά­δες αν όχι εκα­το­ντά­δες εκα­τομ­μύ­ρια ευρώ ανά­με­σα στον Άννα του κρά­τους και τον Καϊ­ά­φα του πα­ρα­κρά­τους;

Το πραγ­μα­τι­κό «δράμα», βέ­βαια, δεν αφορά τους «ανε­νη­μέ­ρω­τους» και «απλη­ρο­φό­ρη­τους» νη­σιώ­τες. Το δράμα ανή­κει εξο­λο­κλή­ρου στους πρό­σφυ­γες. Αυτοί θα φυ­λα­κι­στούν επ’ αό­ρι­στον στις νέες, κλει­στές δομές. Αυτοί θα αφε­θούν εντε­λώς στην κακή τους τύχη και την αδιέ­ξο­δη μοίρα τους, σή­με­ρα, για πα­ρά­δειγ­μα, στη Μόρια, αύριο, στο Μα­ντα­μά­δο, την­Κα­ρά­βα ή όπου αλλού, την ώρα που κατά τα άλλα η αγνώ­ρι­στη Ελ­λά­δα του Μη­τσο­τά­κη θα κάνει προ­σλή­ψεις και διο­ρι­σμούς για αν­θρω­πο­φύ­λα­κες, συ­νο­ριο­φύ­λα­κες και δε­σμο­φύ­λα­κες – να βο­λευ­τούν κα­ταλ­λή­λως και ανα­λό­γως και ορι­σμέ­να γα­λά­ζια ή χρυ­σαυ­γί­τι­κα «παι­ντιά».

Τζά­μπα τόσος ψη­φο­θη­ρι­κός αγώ­νας για το κόμμα των α(χ)ρί­στων ή την εγκλη­μα­τι­κή ορ­γά­νω­ση των μα­χαι­ρο­βγαλ­τών;

Ούτε η το­πι­κή αυ­το­διοί­κη­ση και οι ά(χ)ρι­στοι εκ­πρό­σω­ποι της θα έπρε­πε να αιφ­νι­διά­ζο­νται από τις εξε­λί­ξεις – είναι συμ­μέ­το­χοι και συ­νέ­νο­χοι στην ηθική εξου­θέ­νω­ση και την ψυ­χο­λο­γι­κή και σω­μα­τι­κή συ­ντρι­βή των προ­σφύ­γων στα ση­με­ρι­νά κο­λα­στή­ρια, τη μα­κροη­μέ­ρευ­ση μιας άθλιας κα­τά­στα­σης στις υπάρ­χου­σες δομές, την έλ­λει­ψη αν­θρω­πιάς και την πλήρη απου­σία αντι­κει­με­νι­κής και ορθής ενη­μέ­ρω­σης των πα­ρα­λο­γι­σμέ­νων συ­μπο­λι­τών τους.

Πάνω από 14.000 ευρώ έχουν δια­τε­θεί, κατά κε­φα­λήν, για κάθε πρό­σφυ­γα που έχει φθά­σει στην Ελ­λά­δα τα τε­λευ­ταία έξι χρό­νια – 14.000 ευρώ. Χωρίς πραγ­μα­τι­κό, ανα­κου­φι­στι­κό και εντα­ξια­κό, αντί­κρι­σμα. Δε­κα­τέσ­σε­ρις χι­λιά­δες ευρώ, ολο­γρά­φως. Ή πάνω από 1,6 δις ευρώ, όπως είχε πει κά­ποια στιγ­μή, πριν από δυο χρό­νια, ο αρ­μό­διος επί­τρο­πος, Δη­μή­τρης Αβρα­μό­που­λος.

Πού έχουν φα­γω­θεί και κα­τα­σπα­τα­λη­θεί αυτά τα λεφτά; Πού;

Για να έχου­με μια τάξη με­γέ­θους, το 1,6 δις ευρώ αντι­στοι­χεί σχε­δόν με το εξο­πλι­στι­κό πρό­γραμ­μα «ανα­βάθ­μι­σης» των πο­λε­μι­κών αε­ρο­σκα­φών. Ή με τρία-τέσ­σε­ρα υπο­βρύ­χια από τη Γερ­μα­νία.

Πού έχουν εξα­φα­νι­στεί αυτά τα χρή­μα­τα;

Υπάρ­χουν ακόμη χρή­σι­μοι ηλί­θιοι (δη­μο­σιο­γρά­φοι ή όχι, αδιά­φο­ρο…), που να πι­στεύ­ουν ότι αν αυτά τα χρή­μα­τα τα έπαιρ­ναν οι πρό­σφυ­γες στο χέρι, μαζί με ένα διε­θνές δια­βα­τή­ριο όπως υπήρ­χε κά­πο­τε το­Νάν­σεν, που κα­θιε­ρώ­θη­κε μετά την άθλια, δια­κρα­τι­κή, ευ­ρω­παϊ­κή και αμε­ρι­κα­νι­κή, αντι­με­τώ­πι­ση που είχαν οι Εβραί­οι πρό­σφυ­γες στο Με­σο­πό­λε­μο και πριν το Ολο­καύ­τω­μα, και ένα πι­στο­ποι­η­τι­κό υγειο­νο­μι­κής εξέ­τα­σης, από πα­θο­λό­γο, γε­νι­κό για­τρό ή παι­δί­α­τρο, έπει­τα από τόσες τα­λαι­πω­ρί­ες και κα­κου­χί­ες, υπάρ­χουν, ξα­να­γρά­φω, χρή­σι­μοι ηλί­θιοι, που να πι­στεύ­ουν ότι ο κάθε πρό­σφυ­γας δεν θα κα­τά­φερ­νε με αυτά τα χρή­μα­τα να ξα­να­φτιά­ξει στοι­χειω­δώς τη ζωή του, για εκεί­νον και την οι­κο­γέ­νεια του, να βρει σωστό κα­τά­λυ­μα και σωστό φα­γη­τό, να ανα­ζη­τή­σει ερ­γα­σία (αν την έβρι­σκε) και να επα­να­πα­τρι­στεί (αν το ήθελε και αν δεν μπο­ρού­σε να στα­θεί σε κά­ποια νέα πα­τρί­δα, στην Ελ­λά­δα ή την Ευ­ρώ­πη), πάντα με 14.000 ευρώ κατά κε­φα­λήν και στην τσέπη;

Τόσα έχουν δια­σπα­θι­στεί, υπε­ξαι­ρε­θεί, κλα­πεί και σπα­τα­λη­θεί για κάθε πρό­σφυ­γα που έφθα­σε στην Ελ­λά­δα που ετοι­μά­ζει φυ­λα­κές «νέου τύπου» για να στοι­βά­ξει αυ­τούς τους αν­θρώ­πους, των οποί­ων το μο­να­δι­κό… έγκλη­μα ήταν η φυγή από τη δυ­στυ­χία και τη σφαγή, τις οποί­ες και οι Ευ­ρω­παί­οι εταί­ροι «μας» με τη συ­νε­νο­χή της μι­κράς και ανέ­ντι­μου, σχε­δί­α­σαν, προ­ε­τοί­μα­σαν και εξα­πέ­λυ­σαν στην Ασία και την Αφρι­κή.

Με αφορ­μή όμως πια το ξε­δί­πλω­μα σε πρώτη φάση της με­τα­τρο­πής της Ανα­το­λι­κής και νη­σιω­τι­κής Ελ­λά­δας σε απέ­ρα­ντη φυ­λα­κή προ­σφύ­γων, όπως έκανε, τα προη­γού­με­να χρό­νια και για πα­ρά­δειγ­μα, και η Αυ­στρα­λία με διά­φο­ρα νησιά και ατό­λες στη Θά­λασ­σα των Κο­ραλ­λιών, οφεί­λου­με να υπεν­θυ­μί­σου­με και την προ­δια­γε­γραμ­μέ­νη τύχη της Δυ­τι­κής Ελ­λά­δας, από την Ηλεία έως τη Θε­σπρω­τία – από άλλη «αγνώ­ρι­στη» σκο­πιά.

Κατά τη γνώμη μου, και σε έναν με­γά­λο βαθμό, η ξε­νο­φο­βι­κή και κλει­στο­φο­βι­κή αντι­με­τώ­πι­ση του προ­σφυ­γι­κού προ­ε­τοι­μά­ζει και «προ­θερ­μαί­νει» το μι­κρο­ελ­λα­δι­κό (παρα)κρά­τος και τους μη­χα­νι­σμούς του στη «δια­χεί­ρι­ση», τη βία, τον εκτο­πι­σμό και τον εγκλει­σμό πλη­θυ­σμών, ενό­ψει και όσων προ­γραμ­μα­τί­ζο­νται να επι­συμ­βούν στην υπό­λοι­πη Ελ­λά­δα και ει­δι­κά τις πε­ρι­φέ­ρειες της Δυ­τι­κής Ελ­λά­δας και της Ηπεί­ρου. Μία τέ­τοια «γνώση», η μικρά και ανέ­ντι­μος την είχε πρώτα στη διάρ­κεια του Εμ­φυ­λί­ου (με την εσω­τε­ρι­κή προ­σφυ­γιά των κρα­τι­κό­πλη­κτων και τη μα­ζι­κή εξο­ρία των αρι­στε­ρών και κομ­μου­νι­στών) και κα­τό­πιν στα δύ­στη­να χρό­νια του με­τεμ­φυ­λια­κού, αντι­κομ­μου­νι­στι­κού Απαρτ­χάιντ. Το ίδιο νήμα ξα­να­πιά­νει η αγνώ­ρι­στη Ελ­λά­δα του Κυ­ριά­κου Κων­στα­ντί­νου Μη­τσο­τά­κη.

Υπεν­θυ­μί­ζε­ται ότι στις 2 Οκτω­βρί­ου 2019, η Βουλή των Ελ­λή­νων ενέ­κρι­νε τους χάρ­τες χερ­σαί­ων ερευ­νών και εξο­ρύ­ξε­ων στο σύ­νο­λο των νομών, που βρέ­χο­νται από το Ιόνιο Πέ­λα­γος.

Αν ορι­σμέ­νοι σή­με­ρα φρίτ­τουν από το όργιο κα­τα­στο­λής και βίας που έχει ξε­σπά­σει στη Λέσβο και τη Χίο προ­κει­μέ­νου να χτι­στούν οι προ­σφυ­γι­κές φυ­λα­κές (ε, ρε μάσα και δια­φθο­ρά πάλι για κάτι ερ­γο­λά­βους και πο­λι­τι­κούς μη­χα­νι­κούς της γα­λά­ζιας αντι­πα­ρο­χής!), ανα­ρω­τιέ­μαι τι θα συμ­βεί όταν θα ξε­κι­νή­σουν οι απαλ­λο­τριώ­σεις και οι επι­τά­ξεις στην Ηλεία, τη Δυ­τι­κή Αχαΐα, την Αι­τω­λο­α­καρ­να­νία, την Άρτα, τα Ιω­άν­νι­να και τη Θε­σπρω­τία, για να πιά­σουν δου­λειά τα κοι­νο­πρα­κτι­κά τρυ­πά­νια των ΕΛΠΕ, της ισπα­νι­κής Ρεπ­σόλ, της ιτα­λι­κής ΕΝΙ και της γαλ­λι­κής Τοτάλ.

Ποιοι θα είναι εκεί­νοι, οι ανε­νη­μέ­ρω­τοι, αμόρ­φω­τοι, αδιά­βα­στοι πο­λί­τες, κά­τοι­κοι και αυ­το­διοι­κη­τι­κοί που θα τους πέσει ο ου­ρα­νός στο κε­φά­λι, επει­δή, τάχα, η κυ­βέρ­νη­ση των α(χ)ρί­στων άλλα θα τους έχει υπο­σχε­θεί και άλλα θα τους έχει τάξει – με­τα­ξύ άλλων και… ανά­πτυ­ξη!

Κατά τα άλλα, υπάρ­χουν ακόμη και σή­με­ρα ορι­σμέ­νοι που «ανα­ρω­τιού­νται» γιατί δεν ξε­κι­νά η επέ­κτα­ση του αυ­το­κι­νη­το­δρό­μου Πά­τρας-Πύρ­γου…

Πώς να χα­ρα­χτεί εκ νέου και να ξε­κι­νή­σουν ερ­γα­σί­ες για αυ­το­κι­νη­τό­δρο­μο, ο οποί­ος, στα χαρ­τιά, βρί­σκε­ται πια σε πε­ριο­χές εξο­ρυ­κτι­κού εν­δια­φέ­ρο­ντος; Πρώτα θα κα­θο­ρι­στούν τα οι­κό­πε­δα προς έρευ­να, αξιο­ποί­η­ση και εκ­με­τάλ­λευ­ση για το πε­τρέ­λαιο της Δυ­τι­κής Ελ­λά­δας και μετά (αν και εφό­σον) θα εντο­πι­στεί και θα δια­μορ­φω­θεί η δια­δρο­μή του «νέου» αυ­το­κι­νη­τό­δρο­μου – με την ανά­λο­γη πα­ρα­χώ­ρη­ση διο­δί­ων και προ­σό­δων σε διά­φο­ρους εθνι­κούς ερ­γο­λά­βους.

Την ώρα, επο­μέ­νως, που ο πρω­θυ­πουρ­γός υπο­γρά­φει το πο­δο­σφαι­ρι­κό «μνη­μό­νιο» με τους αντι­προ­σώ­πους των Κορ­λε­ό­νε στις διε­θνείς, εγκλη­μα­τι­κές ορ­γα­νώ­σεις με την επω­νυ­μία της FIFAκαι της ΟΥΕΦΑ, προ­κει­μέ­νου να ρυθ­μι­στούν τα θε­μα­τά­κια­α­ντα­γω­νι­σμού και επι­βο­λής μέσα στη σι­κε­λι­κή μαφία, που νέ­με­ται το ελ­λα­δι­κό πο­δό­σφαι­ρο, ξε­δι­πλώ­νε­ται το… όραμα της αγνώ­ρι­στης Ελ­λά­δας, τόσο στο προ­σφυ­γι­κό «μνη­μό­νιο» όσο και στο ενερ­γεια­κό «μνη­μό­νιο». Και αυτά τα δυο «μνη­μό­νια» είναι απεί­ρως κα­θο­ρι­στι­κό­τε­ρα, συ­γκρου­σια­κά και εκ­με­ταλ­λευ­τι­κά, σε σχέση με τη διε­φθαρ­μέ­νη, βρώ­μι­κη και το­ξι­κή, επι­χει­ρη­μα­τι­κή μπα­λί­τσα είτε αυτή παί­ζε­ται πάνω είτε κάτω από τα Τέμπη.

ΥΓ. Μια πε­ρι­ή­γη­ση στο ελ­λα­δι­κό δια­δί­κτυο και τις ενη­με­ρω­τι­κές (ή, «ενη­με­ρω­τι­κές») πύλες του δεί­χνει ότι οι ανά­δο­χες εται­ρεί­ες της κα­τα­σκευ­ής των κλει­στών κέ­ντρων-φυ­λα­κών είναι αντί­στοι­χα η ΑΚΤΩΡ, η ΜΥ­ΤΙ­ΛΗ­ΝΑΙΟΣ και η ΤΕΡΝΑ, με την τε­λευ­ταία να έχει επι­κε­φα­λής πρό­ε­δρος, στενό συγ­γε­νή του υπουρ­γού Επι­κρα­τεί­ας, Γ. Γε­ρα­πε­τρί­τη…

Ούτε τα προ­σχή­μα­τα, σαν να λέμε…

/rproject.gr