Πρωτοβουλία για μια ανεξάρτητη αγωνιστική εργατική συνδικαλιστική συλλογικότητα

Η Πρωτοβουλία για μια ανεξάρτητη αγωνιστική εργατική συνδικαλιστική συλλογικότητα έκανε την πρώτη της δημόσια εμφάνιση με το κάλεσμα στη γενική απεργία της 6ης Απρίλη.

Ο ίδιος ο με­σό­τι­τλος πού χρη­σι­μο­ποιεί­ται σε αυτό το κεί­με­νο, «ΤΑ­ΞΙ­ΚΗ ΕΝΟ­ΤΗ­ΤΑ – ΟΡ­ΓΑ­ΝΩ­ΣΗ – ΑΓΩ­ΝΑΣ ΝΑ ΠΑ­ΡΟΥ­ΜΕ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΖΗ­ΣΟΥ­ΜΕ», απο­κα­λύ­πτει τη βα­σι­κή ιδέα για τη δη­μιουρ­γία της. 

Κατερίνα Γιαννούλια

Απο­τε­λεί ομο­λο­γη­μέ­νη ανά­γκη των και­ρών, ενά­ντια στον κα­τα­κερ­μα­τι­σμό και την πο­λυ­διά­σπα­ση, που όλες οι αρι­στε­ρές και τα­ξι­κές δυ­νά­μεις του συν­δι­κα­λι­στι­κού κι­νή­μα­τος ξορ­κί­ζου­με εδώ και πολλά χρό­νια αλλά πα­ρα­μέ­να­με κα­θη­λω­μέ­νες-οι στην ίδια κα­τά­στα­ση χωρίς τολ­μη­ρά βή­μα­τα για να την ξε­πε­ρά­σου­με.

Η ελ­πι­δο­φό­ρα αυτή προ­σπά­θεια συ­μπε­ρι­λαμ­βά­νει ορ­γα­νω­μέ­να συν­δι­κα­λι­στι­κά σχή­μα­τα, ανέ­ντα­χτο κόσμο, πο­λι­τι­κές δυ­νά­μεις που δεν είχαν κε­ντρι­κή συν­δι­κα­λι­στι­κή ανα­φο­ρά, νέες και νέους συν­δι­κα­λί­στριες/συν­δι­κα­λι­στές από τον ιδιω­τι­κό και το δη­μό­σιο τομέα, με ενερ­γή και δυ­να­μι­κή συμ­με­το­χή σε δύ­σκο­λα πρω­το­βάθ­μια σω­μα­τεία, αλλά και σε ομο­σπον­δί­ες και σε ανώ­τε­ρα συν­δι­κα­λι­στι­κά όρ­γα­να.

Ο στό­χος δεν είναι η πρό­σθε­ση δυ­νά­με­ων, αλλά ο πολ­λα­πλα­σια­σμός της ορ­γα­νω­μέ­νης πα­ρέμ­βα­σης στο ερ­γα­τι­κό κί­νη­μα, η συ­σπεί­ρω­ση δυ­νά­με­ων, με τρόπο που να ανα­τρέ­πο­νται οι συ­σχε­τι­σμοί και να διευ­κο­λύ­νε­ται η όσο μα­ζι­κό­τε­ρη έκ­φρα­ση των τα­ξι­κών δυ­νά­με­ων για να ξε­φύ­γου­με από τους συμ­βο­λι­κούς, και για αυτό, πε­ριο­ρι­σμέ­νους αγώ­νες και να δη­μιουρ­γή­σου­με συν­θή­κες νίκης και κα­τα­κτή­σε­ων για την πραγ­μα­τι­κή ζωή των αν­θρώ­πων μας. Για την ανα­συ­γκρό­τη­ση του κι­νή­μα­τος.

Έχει έρθει η ώρα να εμπο­δι­στεί η κυ­ριαρ­χία της δε­ξιάς στα σω­μα­τεία και το συν­δι­κα­λι­στι­κό κί­νη­μα, μία κυ­ριαρ­χία «αφύ­σι­κη», αφού η ερ­γα­τι­κή τάξη δεν είναι ο κό­σμος που η δεξιά φι­λο­δο­ξεί να εκ­φρά­σει και να υπε­ρα­σπι­στεί τα συμ­φέ­ρο­ντά της.

Αλλά και η συν­δι­κα­λι­στι­κή γρα­φειο­κρα­τία, ο ερ­γο­δο­τι­κός και κυ­βερ­νη­τι­κός συν­δι­κα­λι­σμός, επί­σης έχουν με­γα­λύ­τε­ρη αντι­προ­σώ­πευ­ση από αυτήν που τους αντι­στοι­χεί, λόγω της άσκο­πης πο­λυ­διά­σπα­σης της αρι­στε­ράς.

Οι συν­δι­κα­λι­στι­κές και ερ­γα­τι­κές ανα­τρο­πές που έχουν συμ­βεί τα τε­λευ­ταία χρό­νια, με πιο εν­δει­κτι­κό και ση­μα­ντι­κό πα­ρά­δειγ­μα το νόμο Χα­τζη­δά­κη, έχουν «πα­τή­σει» πάνω σε αυτήν την πραγ­μα­τι­κό­τη­τα και επι­χει­ρούν να κα­θιε­ρω­θούν ως τε­τε­λε­σμέ­νες και δε­δο­μέ­νες.

Επο­μέ­νως, η πρω­το­βου­λία για μία νέα ερ­γα­τι­κή συλ­λο­γι­κό­τη­τα δεν μπο­ρεί παρά να είναι ένα πολύ καλό νέο για τις ρι­ζο­σπα­στι­κές δυ­νά­μεις στο ερ­γα­τι­κό και συν­δι­κα­λι­στι­κό κί­νη­μα.

Τα πρώτα της κεί­με­να είναι προ­ϊ­ό­ντα με­γά­λης και έντο­νης συλ­λο­γι­κής δου­λειάς, επι­χει­ρώ­ντας ώσμω­ση ανά­με­σα σε χώ­ρους που δεν είχαν μάθει σε κοι­νές δια­δι­κα­σί­ες, ούτε ακόμα και σε κοινή ορο­λο­γία. Με προ­σπά­θεια συ­ζή­τη­σης χρό­νων, μπο­ρού­με να πούμε ότι φτά­σα­με σε ένα κομ­βι­κό ση­μείο για συ­νύ­παρ­ξη, συ­να­ντί­λη­ψη και κοινή πα­ρέμ­βα­ση στις πολύ με­γά­λες και κρί­σι­μες απαι­τή­σεις του ερ­γα­τι­κού κι­νή­μα­τος.

Για μία νέα ερ­γα­τι­κή/συν­δι­κα­λι­στι­κή κί­νη­ση με ανοι­χτή, δη­μο­κρα­τι­κή και πα­νελ­λα­δι­κή συ­γκρό­τη­ση, με ανε­ξαρ­τη­σία από την ερ­γο­δο­σία και τις πιέ­σεις της συν­δι­κα­λι­στι­κής γρα­φειο­κρα­τί­ας, με το βλέμ­μα στη συμ­με­το­χή των νέων αν­θρώ­πων και την εμπει­ρία των πα­λιό­τε­ρων που…άντε­ξαν πολ­λές κρί­σεις, με τη φρο­ντί­δα στα πρω­το­βάθ­μια σω­μα­τεία και την αξιο­ποί­η­ση των δευ­τε­ρο­βάθ­μιων και τρι­το­βάθ­μιων ορ­γά­νων υπέρ του ερ­γα­τι­κού κι­νή­μα­τος κι όχι της «ανα­πα­ρα­γω­γής» με­γα­λο­στε­λε­χών.

Το επό­με­νο διά­στη­μα η απεύ­θυν­ση θα είναι μα­ζι­κό­τε­ρη και τα βή­μα­τα θα χρεια­στούν τη συμ­με­το­χή όσο πε­ρισ­σό­τε­ρων γί­νε­ται.

Μεί­νε­τε συ­ντο­νι­σμέ­νες-οι στη δική μας… συ­χνό­τη­τα για τα επό­με­να νέα!

/rproject.gr