Έχω την εντύπωση, Δήμαρχε, ότι τα κέφια είναι λίγο… τσιτωμένα, να το πω… λίγο κάπως, να το πω…. όπως και να το πω, κομματάκι προβληματικό μου φαίνεται.
- του Λευτέρη Τηλιγάδα |
| red line
«Ιδέα σου», θα μου πεις. Και όντως μπορεί να είναι ιδέα μου, αν και θα προτιμούσα μια ιδέα κάπως πιο αξιοποιήσιμη και κερδοφόρα για τον εαυτό μου, αλλά, όπως λέει κι ο λαός, «όλα μια ιδέα είναι», οπότε, «έασων αυτώ χαίρειν», που λέγαμε και την προηγούμενη εβδομάδα.
Πως πήγε η διαβούλευση, Δήμαρχε, για την νέα Βιώσιμη Αστική Ανάπτυξη που περιμένει την πόλη;
Τι θα γίνει; «Θα κάνουμε σωρό» ή «ό,τι φάμε, ό,τι πιούμε κι ό,τι αρπάξει…», κατά την περίπτωση εκείνη που αρπάξει δηλαδή, γιατί σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση το δράμα θα είναι μέγα κι η παρτιδούλα μετά το «πλακωτό» το «φεύγα».
Τώρα βέβαια, που θα το γράψω, «το παραμύθι σχόλασε», αλλά, κάπως μου φαίνεται, ότι πάλι μια από τα ίδια πάει να γίνει.
Όπως πολύ καλά ξέρεις, σε προσωπικό επίπεδο με την Ευρωπαϊκή Ένωση, έχω ένα κάτι, σαν ιδεολογία να το πω… νεφέλωμα να το πω… Θα το παραμερίσω όμως για το κοινό καλό και θα σκεφτώ λίγο σαν εσένα, που… και θέλεις να «μένεις» στην Ευρώπη, και τα «πακέτα» της Ευρώπης θέλεις.
Έτσι το βλέπεις εσύ… Και καλά κάνεις και το βλέπεις, αφού άλλος τρόπος, ο οποίος να μπορεί να σου δώσει χρήματα σήμερα, μπας και κάνεις κανένα έργο (που δεν το βλέπω, δηλαδή), είναι το εταιρικό σύμφωνο Ανάπτυξης – ΕΣΠΑ 2014 – 2020 και η Ολοκληρωμένη Χωρική Ανάπτυξη που πρέπει να σχεδιαστεί, να ωριμάσει, να προγραμματιστεί και να υλοποιηθεί, μέσα του.
Να σ’ απογοητεύσω σήμερα, δεν το θέλω με τίποτα. Είσαι κι ωραίο παιδί… Άσ΄ το για παρακάτω.
Είμαι λοιπόν, ένας από κείνους τους λιγοστούς, που παρακολούθησαν την ενημέρωση που πραγματοποίησε η Περιφέρεια και ο Δήμος για το ξεκίνημα της διαβούλευσης, έτσι ώστε να ακουστούν οι απόψεις και να διαμορφωθεί η πρόταση, την οποία πρόταση, ο Δήμος, την είχε ήδη έτοιμη από πριν: Green ring, μου την είπανε.
Τι ήθελα και τ’ άκουγα!!! Κοίταξα ένα τριγύρω μπας και δω κατά που πέφτει το ρινγκ, κατά που το γκριν και κατά που το ξύλο, αλλά ούτε το ένα είδα, ούτε τ’ άλλο, ούτε το παρ’ άλλο.
«Να δεις… που πάλι, στο λάκκο με τα λιοντάρια θα μας πετάξουν», σκέφτηκα. Κράτησα την ψυχραιμία μου εκείνη την ώρα… Ήταν και η κ. Μαράτου στην αίθουσα και δεν με έπαιρνε να κάνω διαφορετικά.
Το ξεπέρασα αργότερα, όταν βρέθηκα μόνος μου στην οικιακή ανασφάλεια του σπιτιού μου.
Επειδή όμως, όπως ξέρεις Δήμαρχε, είμαι και διάολος έκατσα και το έψαξα λίγο κι έμαθα, ότι οι Ολοκληρωμένες Χωρικές Επενδύσεις (ΟΧΕ) αποτελούν εργαλείο, λέει, ολοκληρωμένης χωρικής ανάπτυξης για την εφαρμογή αναπτυξιακών στρατηγικών συγκεκριμένων χωρικών ενοτήτων.
Οι περιοχές αυτές τώρα θα πρέπει, λέει, να παρουσιάζουν συγκεκριμένα προβλήματα, που πρέπει να αντιμετωπιστούν με συνολικό τρόπο και διακρίνονται από σημαντικές αναπτυξιακές δυνατότητες, οι οποίες μπορούν να αξιοποιηθούν και να μεγιστοποιηθούν με βάση ένα ολοκληρωμένο αναπτυξιακό σχέδιο.
Έμαθα κι άλλα πολλά… αλλά ας μείνουμε στα βασικότερα, γιατί, μη νομίζεις, έχει κι ο αναγνώστης προβλήματα. Με τέτοια θα ασχολείται τώρα; Για ποιο λόγο πάει και ψηφίζει; Για να βγαίνει πρωθυπουργός μόνο! Για να γίνονται κι αυτά, ψηφίζει.
Το πιο βασικό απ’ όλα είναι, ότι βάσει του θεσμικού πλαισίου των ΕΔΕΤ (Ούτε να ρωτήσεις, τί είναι αυτό!!! Δεν το ξέρω. Ρώτα τον Τσιώλη…) και του σχεδιασμού των Επιχειρησιακών Προγραμμάτων οι Ολοκληρωμένες Χωρικές Επενδύσεις διακρίνονται σε: Α) ΟΧΕ για Βιώσιμη Αστική Ανάπτυξη (ΒΑΑ) και Β) ΟΧΕ για άλλες χωρικές στρατηγικές.
Εδώ λοιπόν, Δήμαρχε και φίλε θεατή, αρχίζει και η δουλειά της Περιφέρειας, που έχοντας έναν οίστρο ανάπτυξης «βάζει τα όργανα». (Δεν είναι παρτάκιας ο Κατσιφάρας… Κάνει παιχνίδι, μοιράζει μπάλα.)
Ο Δήμος της Πάτρας και ο Δήμος Αγρινίου, θα πάρουν αστική ανάπτυξη, και μάλιστα βιώσιμη (ΒΑΑ), αφού, όπως είναι γνωστό, σ’ αυτή τη χώρα η ανάπτυξη είναι βιώσιμη και ο βίος… αβίωτος.
Ο Δήμος Μεσολογγίου θα πάρει άλλες χωρικές στρατηγικές. Κάτι από ολίγη λιμνοθάλασσα δηλαδή, ολίγο από Αιτωλικό, Νιχώρι, Κατοχή… και πάλι πίσω… Τα κεφάλια όχι απλά μέσα… Τα κεφάλια, «πετάλια».
Διάβασα την πρόταση του Δήμου, Δήμαρχε. Ωραίο σχέδιο φιλόδοξο και ηρωικό. Η υλοποίηση του, (πραγματικά τώρα, δεν κάνω πλάκα), θα σε κατατάξει στο πάνθεον των αναμορφωτών αυτής της πόλης, με την δέουσα υποσημείωση φυσικά: «Αν όλα πάνε δεξιά».
Γιατί κομμάτι δύσκολο το κόβω. Ούτε καν οι μελέτες δεν έχουν ξεκινήσει ακόμα. Και για να γίνει το green δαχτυλίδι, Δήμαρχε, θέλει απαλλοτριώσεις. Και οι απαλλοτριώσεις θέλουν λεφτά. Αλλιώς τα έργα δεν ωριμάζουν ποτέ. Κι αυτά τα προγράμματα είναι ανταγωνιστικά. Και τα λεφτά τότε, δεν θα τα πάρεις εσύ, αλλά κάποιος άλλος.
Θα μου πεις: «Τα ξέρουμε αυτά».
Απ’ ότι καταλαβαίνω όμως, Δήμαρχε, η σημερινή Δημοτική Αρχή, ψάχνει κι αυτή να κάνει προκοπή «με το ανακάτεμα των χωμάτων». Γιατί αν ήθελε Δήμαρχε, να κάνει πραγματικό έργο, δεν θα έμπαινε σε πρόγραμμα ολοκληρωμένης αστικής ανάπτυξης, θα διάλεγε μια περιοχή ή και δύο ή και τρεις σε συνεργασία και με άλλους Δήμους ή φορείς και θα φούλαρε τις μηχανές, γιατί έτσι κι αλλιώς ανέτοιμη είναι, και αντί να κάνει φυτεύσεις δέντρων στο ίχνος της κοίτης των ρεμάτων μέσα στην πόλη, έτσι ώστε να τα βλέπουν οι ψηφοφόροι της και να θαυμάζουν, θα έβρισκε ένα τρόπο να κάνει «δρόμους περιπάτου στις όχθες των ρεμάτων, που ζέχνουν»(!!!), καθώς οδηγούν την παραγωγή των βόθρων της πόλης στη Λυσιμαχία. Μια λίμνη που πρέπει κάποιος να την καθαρίσει, να την προστατέψει και να την αξιοποιήσει, προς την κατεύθυνση της παραγωγής πλούτου για την κοινωνία της περιοχής. Γιατί η Λυσιμαχία, Δήμαρχε, η Τριχωνίδα, το Βελανιδόδασος του Ξηρομέρου, είναι πλουτοπαραγωγικές πηγές για την τοπική κοινωνία.
Οι δρομολογήσεις όμως αυτές, Δήμαρχε, αποδεικνύουν, ότι όλα αυτά είναι κάποιου άλλου παπά ευαγγέλια.
Υ.Γ. Στην φωτογραφία το περιβάλλον είναι αστικό, αλλά μη βιώσιμο
