Μετά το χθεσινό σχολιασμό Δήμαρχε, των μεγάλων διαφορών του νέου χάρτη υγείας που επισήμανε ο κ. Γιαννόπουλος και τον οποίο, όποιος ενδιαφέρεται, μπορεί να τον δει ΕΔΩ, ας αφήσουμε το ανυπόγραφο ρεπορτάζ του τοπικού κομματικού οργάνου πληροφόρησης και ας έρθουμε στην ενυπόγραφη αποτύπωση των παραλειπόμενων, έτσι όπως τα κατέγραψε και τα σχολίασε ο κ. Κάπα Ταυ στην ανάρτηση του red west με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Σχόλια και παραλειπόμενα μιας εκδήλωσης για την υγεία» (μπορείτε να το δείτε κάνοντας ΚΛΙΚ πάνω στον κόκκινο τίτλο).
- του Λευτέρη Τηλιγάδα |
| red line
«Αναδείχτηκαν πάλι οι δύο διαφορετικές αντιλήψεις για την αντιμετώπιση των προβλημάτων. Η μία του διαλόγου, και της συζήτησης επί προτάσεων , και η άλλη της καταγγελίας, χωρίς προτάσεις και της αποχώρησης αν δεν γίνει το δικό μου (Δήμαρχος και κάποιοι φορείς Μεσολογγίου)», λέει ο συντάκτης της ανάρτησης.
Για το ότι η 6η ΥΠΕ δεν κατάλαβε τίποτα μάλλον, από όσα η τοπική κοινωνία σε μια μεγάλη κινητοποίηση απαίτησε (ας ρίξουν μια ματιά ΕΔΩ ) για την υγεία της περιοχής, χωρίς ούτε καν μια αναφορά σ΄ αυτά, πολύ δε περισσότερο χωρίς καν να τα πάρουν, όπως αποδεικνύεται, υπόψη τους, άραγε, θεωρείται από τον συντάκτη καλώς καμωμένο;
Αλήθεια… Πριν αυτά τα «ροζ επιτελεία» αντιγράψουν τους παλιούς σχεδιασμούς, πόσο σοβαρά πήραν τις θέσεις και τις προτάσεις των φορέων και των πολιτών του νομού, οι οποίοι πριν από δύο μήνες περίπου, στις 27 Ιανουαρίου 2016 κατέθεσαν τις παρακάτω προτάσεις:
«Διοικητική αυτονομία –Aποσύνδεση με απρόσκοπτη και πλήρη κάλυψη της λειτουργίας σε καθημερινή βάση του συνόλου των κλινικών και των λοιπών τμημάτων και των δύο Νοσοκομείων (Αγρινίου και Μεσολογγίου), που περιλαμβάνει το οργανόγραμμά τους, καθώς και του συνόλου των δομών υγείας της Αιτ/νίας.
Δείτε τις υπόλοιπες ΕΔΩ
Τί δεν καταλαβαίνουν από τη θέση και την πρόταση αυτή; Πόσο σοβαρά την έχει πάρει ο σχεδιασμός τους και σε ποια συζήτηση για κατάργηση κλινικών καλούν; Σε ποια υπεύθυνη και επιστημονική μελέτη στηρίζουν αυτές τις καταργήσεις;
Τι δεν καταλαβαίνει ο κ. Κάπα Ταυ, όταν γράφει: «Απουσίαζε ο Μητροπολίτης, το ΕΚΑ» (Τί τον ενοχλεί άραγε, και δεν το γράφει ολόκληρο; Εργατικό Κέντρο Αγρινίου. λέγεται το ΕΚΑ), «ο πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου» (Τι εννοεί; Ότι και καλά ο Εμπορικός Σύλλογος ήταν παρών στη διαβούλευση και αυτός που έλλειπε ήταν ο Πρόεδρος του μόνο;) «και κάποιοι λαλίστατοι ομιλητές της πλατείας», (Οι λαλίστατοι ομιλητές της πλατείας που απαξιώνονται από τον κ. Κάπα Ταυ είναι οι πρόεδροι των δευτεροβάθμιων σωματείων της πόλης και οι πολίτες που ασχολούνται με τα κοινά σε αυτή την περιοχή;) «κάποιοι καθηγητάδες» (Ωραίος τρόπος, ειρωνικός, για να δηλώσει κάποιος της απουσία της ΕΛΜΕ…), «κάποιοι δημόσιοι υπάλληλοι» (…και της Α.Δ.Ε.Δ.Υ.), «ιερείς κτλ».
Δεν κατάλαβε άραγε ο κ. Κάπα Ταυ, ότι σύσσωμη η τοπική κοινωνία ήταν απούσα από αυτή τη διαβούλευση, γιατί έχει βαρεθεί να συμμετέχει σε «στημένες διαβουλεύσεις”, προαποφασισμένης κατάργησης δομών και δικαιωμάτων της, την ώρα μάλιστα που οι μαζικές και συλλογικές προτάσεις πετιούνται στον «κάλαθο των αχρήστων», που βρίσκεται δίπλα στο τραπέζι των διαλεκτικών της εξουσίας της.
Ενοχλήθηκε ο συντάκτης της ανάρτησης από την «εντυπωσιακά πλουραλιστική παρουσίαση της εκδήλωσης από τα ηλεκτρονικά μέσα της πόλης μας», τα οποία αγνόησαν τις «παρεμβάσεις της Διοικητού του Νοσοκομείου, των Διευθυντών των κέντρων υγείας, του εκπροσώπου του ΕΚΑΒ, των γιατρών, της επιτροπής για την αξιοποίηση του παλαιού Νοσοκομείου, των εργαζομένων σε φορείς υγείας, των πολιτών[1]». Ας βγάλει μια διαταγή ο ίδιος ή κάποιο από τα όργανα του τοπικού ΣΥΡΙΖΑ, τι ακριβώς πρέπει να παρουσιάζουν τα ηλεκτρονικά μέσα της πόλης μας και αν αυτά δεν την εφαρμόσουν, να μην τους λυπηθεί ο πέλεκυς που θα πέσει στο κεφάλι τους.
Έχει δίκιο ο κ. Κάπα Ταυ, Δήμαρχε: «Η ζωή προχωράει και δυστυχώς ή ευτυχώς κάποιοι μένουν πίσω» Αλίμονο σε όσους όμως έχουν «πειθαρχήσει» στο πολιτικό τους στρατηγείο, το οποίο κάποια Δευτέρα του περασμένου Ιούλη τους φώναξε: «ΜΕΤΑααΒΟΛΗ». και από τότε, ενώ έχουν την ψευδαίσθηση, ότι πηγαίνουν μπροστά, το βήμα τους πάει πίσω… Πολύ πίσω.
Σ΄ αυτή τους την άτακτη υποχώρηση (την κατεύθυνση θα την δείξει ο προσανατολισμός και ο χρόνος) αφιερωμένο το παρακάτω «κόκκινο», κάπως saltsa-εμβατηριάκι του Θανάση Γκαϊφίλια, που περιγράφει την εφιαλτικά ρομαντική ιστορία της Κατίνας Κοκκινάκη, η οποία “είχε κόκκινο το στόμα και της πήγαινε το χρώμα”.
[1]Αλήθεια ποιοι ήταν αυτοί οι πολίτες, οι οποίοι ήταν παρόντες και ποια σχέση διατηρούν, χωρίς φυσικά αυτό να είναι κακό, με την ατζέντα του κομματικού γραφείου του ΣΥΡΙΖΑ της περιοχής; Πάντως οι χιλιάδες πολίτες του παναιτωλοακαρνανικού συλλαλητηρίου δεν ήταν.
