Στο είχα πει, Δήμαρχε, και δεν με πίστευες: «Υπάρχει πρόοοοβλημα»!!!
- του Λευτέρη Τηλιγάδα |
| red line
Δεν πέρασε ούτε μια βδομάδα κι ο «ασυμμάζευτος», πήγε κι ήρθε στο γνωστό ξενοδοχείο της πόλης μας, το οποίο φιλοξενεί την «Ανατροπή Τώρα» από τη μέρα της ίδρυση της. (Τι πράμα κι αυτό το «τώρα; Το γράφεις και καταργείται ο χρόνος).
Βάλανε, λέει, στη μέση, οι Πασόκοι και οι Νεοδημοκράτες της παράταξης, τον Σταύρο και τον «βαράγανε ανελέητα».
«Έχει η παράταξη Πασοκτζήδες και Νεοδημοκράτες», θα με ρωτήσεις;
«Αμ, πως δεν έχει!!!»
Όσοι ήθελαν να είναι γραμμένοι στο ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του 2000 ή στη Νέα Δημοκρατία του 2005, αλλά ούτε στο ΠΑΣΟΚ τους θέλανε, ούτε στη Νέα Δημοκρατία, πήγαν ως Πασοκτζήδες και Νεοδημοκράτες στην «Ανατροπή», στο ΣΥΡΙΖΑ κι από ‘δω κι από ‘κει… και παραπέρα. (Τι κακό κι αυτό; Να μην πω μια κουβέντα παραπάνω, αμέσως να την ξεχειλώσω. Που είχαμε μείνει;).
Είχαμε μείνει, Δήμαρχε, εκεί που «βάραγαν» τον Σταύρο και φώναζε εν χορώ το πολιτικό μείγμα της «Ανατροπής» στον Τραπεζιώτη: «άρον – άρον, σταύρω-σον αυτόν». Ο οποίος Τραπεζιώτης, ειρήσθω εν παρόδω, έξω από τη αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου είναι, απ’ όσα μαθαίνουμε, ο αρχηγός της παράταξης.
Και να έλεγα ότι δεν είχε πάρει «σταυρούς» ο Σταύρος… Πρώτος ήταν.
Και να έλεγα ότι δεν είναι επιμελής. Είναι ο μοναδικός ο οποίος δεν έχει χάσει συμβούλιο. Άσε που δεν αναπληρώνει μόνο τον Τραπεζιώτη, αλλά και την Κυβέρνηση… Λίγο το ‘χεις αυτό;
«Πήρε», λένε οι κατηγορίες, «πρωτοβουλίες και έκανε προτάσεις, που δεν είχαν συμφωνηθεί στο προσυμβούλιο».
Σώπα!!!
Ρε τι μαθαίνουμε απόψε, Δήμαρχε.
Το ήξερες ότι η «Ανατροπή» κάνει και Προσυμβούλιο;
Κι όμως κάνει!!!
Κι απ΄ όσα καταλαβαίνουμε, με τον τρόπο που τα λένε, σ’ αυτό το προσυμβούλιο πάνε όλοι. Μην κοιτάς που στο Δημοτικό Συμβούλιο έρχονται μόνο ο Σταύρος και ο Λεωνίδας… Αυτό είναι κάτι που συνηθίζεται, άλλωστε, στις μεγάλες παρατάξεις.
Βέβαια, για να λέμε και του στραβού το δίκιο, καμιά φορά, έρχονται κι οι άλλοι, οι οποίοι όμως, πάσχουν απ’ ότι φαίνεται από το σύνδρομο του «υπεραστικού»: Έρχονται και φεύγουν, όπως τα λεωφορεία από τον υπεραστικό σταθμό Μεσολογγίου. Και μένει μόνος του ο Σταύρος και κυρ-Σταύρος να παλεύει με τα θηρία, που ορμάνε να κατασπαράξουν κυβέρνηση, κόμμα και παράταξη.
Κι όλα αυτά γιατί; Γιατί είπε ότι το Αγρίνιο και μπορεί και πρέπει να φιλοξενήσει πρόσφυγες. Έκανε μάλιστα και προτάσεις.
Η στήλη βρίσκεται σήμερα στη δύσκολη συγκυρία, να ξεκαθαρίσει τη στήριξη της επί του θέματος. Πρέπει να αποφασίζουμε κι εμείς «με ποιους θα πάμε και ποιους θα αφήσουμε»…
Και ως στήλη λοιπόν, Δήμαρχε, και ως άνθρωπος, και επί του προκειμένου: Δαγκωτό «Σταύρος».
Γιατί, αν δεν στηρίξουμε τον επιμελή, ποιον θα στηρίξουμε; Τον «υπεραστικό [1]»!!! Ε, όχι δα!!!
Αμ τ’ άλλα, Δήμαρχε, που να τα πω, και που να τα γυρίσω;
Τόσοι μήνες πέρασαν από την εκλογή του Συμπαραστάτη κι ένα Χειμωνιάτικο μπουμπουνητό, ούτε ακούσαμε, ούτε μυριστήκαμε. Και πάνω, που το είχαμε πάρει απόφαση, ότι Χειμώνα θα ‘χουμε και Χειμώνα δεν θ’ ακούμε, την έκανε τη μαλακία του ο καιρός… Κι ήταν όξω άνοιξη και κελαηδούσαν τσόνια.
Τι επιστολή ήταν αυτή!!! (Όποιος δεν είδε, ας δει ΕΔΩ )
Ρεσιτάλ διάχυτης και υπερτροφικής μισαλλοδοξίας, κακά κρυμμένης στην υποκριτική ταπεινότητα μιας εγωκεντρικής γραφής, σε αυθορμήτως «διατεταγμένη» υπηρεσία.
Από το σεμνότυφο (Και καλά): «δεν θα τολμήσω να πάρω θέση για το πώς δημιουργήθηκε και πως αντιμετωπίζεται», εννοεί το προσφυγικό, «διότι θα κινδυνεύσω να κατηγορηθώ ότι πολιτικολογώ», μέχρι την συμπυκνωμένη μισαλλοδοξία της πολιτικολογίας: «να τονίσουμε βεβαίως στο σημείο αυτό ότι δεν πρέπει να συσχετίζομαι τη σημερινή φιλοξενία με την παλιότερη αλληλεγγύη μας σε Σέρβους πρόσφυγες ομοθρήσκους μας…», αλλά και ακόμα παραπέρα, ως την ρητορεία των ερωτήσεων: «Αλήθεια ποιος είναι εκείνος που έχει τις κατάλληλες γνώσεις αλλά και την εμπειρία να μας υποδείξει πως θα εξελιχθεί το προσφυγικό, τη στιγμή που καθημερινά διαδραματίζονται πρωτόγνωρες καταστάσεις , όπως διαπληκτισμοί μεταξύ τους, ασθένειες κλπ. Και ποιός είναι εκείνος που θα προβλέψει μελλοντικές καταστάσεις που έχουν να κάνουν με θέματα κοινωνικά, όπως εξεύρεση χώρων θρησκευτικής λατρείας μ’ ότι αυτό συνεπάγεται , εξεύρεση στελεχών και χώρων εκπαίδευσης, αλλά και απασχόλησης», οι οποίες έχουν διατυπωθεί, κατά την κρίση μου, όχι για να απαντηθούν, αλλά για να ενσπείρουν στο Εθνογενές και Χριστεπώνυμο πλήθος τον φόβο των ασθενειών και των τζαμιών, η ξενοφοβία και ο, κακά κρυμμένος, ρατσισμός «για του Χριστού της πίστη την αγία και της πατρίδος την τιμή» πάει κι έρχεται.
Απαράδεκτη η επιστολή αυτή, Δήμαρχε…
Απαράδεκτη… και γιατί ξεπερνάει καπηλευόμενη τις αρμοδιότητες του Συμπαραστάτη του Δημότη, και γιατί τα όσα αναφέρει προσβάλουν και θίγουν μεγάλη μερίδα συμπολιτών μας.
Αν η Δημοτική Αρχή δεν πάρει θέση επ’ αυτής (στο λέω για να το ξέρεις), προσωπικά, την συγκεκριμένη επιστολή θα την θεωρήσω «λαγό» δικό σου, ο οποίος «βγήκε» στο σεργιάνι, για να μας πει, όσα ό ίδιος δεν μας είπες στο Δημοτικό Συμβούλιο.
Είμαι σίγουρος, Δήμαρχε (έχω κι εγώ τις εμπνεύσεις μου, βλέπεις), ότι αυτή η απαράδεκτη επιστολή πρώτα βρέθηκε στα φρεσκοπλυμένα χεράκια σου και μετά πετάχτηκε στον βρώμικο «ανεμιστήρα» των μέσων.
Στο κεφάλι του χειμώνα | σάπισε μια ανεμώνα | και μας πήρε η κακιά της η οσμή.
Πριν η μπόχα της απλώσει | και η “κοπριά” στεριώσει | πάρε φτυάρι και κασμά, μα και τσαπί.
