Συνεχίζοντας σήμερα την ανάρτηση των λόγων, για τους οποίους εκπέσατε του Δημαρχιακού σας θώκου στη συνείδησή μου, κ. Παπαναστασίου, και σε συνέχεια της προχθεσινής μου ανάρτησης στο red line (Δείτε ΕΔΩ) να σας πω επίσης, ότι:
3ος) Την ίδια μέρα (Παρασκευή 18 Νοεμβρίου 2016) πληροφορήθηκα, κ Παπαναστασίου, ότι η επ’ αυτοφώρω σύλληψη του κ. Μπακή, δεν ήταν αποτέλεσμα μόνο της μήνυσής σας για το πρωτοσέλιδο εκείνης της εβδομάδας, αλλά υπήρξε και μια παλαιότερη, με την οποία κατηγορούσατε τον εκδότη και δημοσιογράφο της εφημερίδας «ΕΒΔΟΜΑΔΑ» και για μερικά προηγούμενα άρθρα του, τα οποία κατά την κρίσης σας, προσέβαλλαν την τιμή και την υπόληψή σας.
Δεν γνωρίζω, αν έχετε δίκαιο ή άδικο επ’ αυτών. Εκείνο όμως, που διαισθάνομαι, είναι, ότι με την πρακτική που ακολουθήσατε, επιθυμείτε μάλλον τον εκφοβισμό του εκδότη της, μπορεί και το «κλείσιμο» της εφημερίδας, και όχι την αποκατάσταση της προσωπικής τιμής και υπόληψής σας.
Αιτιολογώντας αυτή μου την διαίσθηση, θα μου επιτρέψετε να σας πω, ότι στην αστική δημοκρατία, κ. Παπαναστασίου, και ο Δήμαρχος ενός Δήμου και ο εκδότης μιας εφημερίδας διαχειρίζονται εκείνο το μεράδι της εξουσίας που τους αναλογεί και το οποίο και οι δύο διαθέτουν. Για το λόγο αυτό και κατά την κρίση μου, είναι τίμιο και ηθικό, πριν ποινικοποιήσουν τον δημόσιο πολιτικό λόγο της αντιπαράθεσής τους, να ανταλλάξουν τα επιχειρήματά τους δημόσια και «ενώπιος ενωπίω». Εάν αυτό δεν καταγραφεί ως γεγονός, τότε οι όροι της αντιπαράθεσης είναι άνισοι.
Εξ όσων, γνωρίζω, ουδέποτε δεν σταθήκατε απέναντι στον συγκεκριμένο εκδότη με ευθύ και σαφή τρόπο (επιστολή ή εξώδικη δήλωση), που να απαντά επί της ουσίας των άρθρων, τα οποία ο κ. Μπακής δημοσίευε και τα οποία θεωρούσατε, πως σας συκοφαντούν, έτσι ώστε να αποφασίσετε, κατόπιν τούτου, να προσφύγετε στη δικαιοσύνη, για να βρείτε το δίκιο σας.
Δεν είμαι και πολύ σίγουρος, κ. Παπαναστασίου, αλλά έτσι όπως το σκέφτομαι όλο αυτό, πίσω από την συγκεκριμένη πρακτική, διαβλέπω και μια υποψία δόλου, η οποία ως προσωπική μου εκτίμηση και διαίσθηση, δεν μπορεί φυσικά να σας καταλογισθεί από κανένα, αλλά πολιτικά και κοινωνικά, τουλάχιστον στην συνείδησή μου, είναι κατακριτέα.
Να δεχθώ ότι στην συγκεκριμένη υπόθεση, έχετε εσείς δίκιο. Χάσατε όμως την ψυχραιμία σας. Γιατί, τι το διαφορετικό, πράξατε, από αυτό που έπραξε ο κ. Μπακής; Μήνυση εσείς για συκοφαντική δυσφήμιση, μήνυση κι αυτός για ψευδή καταμήνυση και συκοφαντική δυσφήμιση. Πόσο εύκολα η δύσκολα κάποιος μπορεί να ισχυριστεί το «όμοιος ομοίω…»;
Σε καμία περίπτωση δεν υποστηρίζω, ότι όποιος νοιώθει προσβεβλημένος και εκτεθιμένος από τα λόγια και της πράξης κάποιου άλλου, δεν έχει το δικαίωμα να προσφύγει στη δικαιοσύνη και να διεκδικήσει το δίκιο του.
Ακράδαντα όμως πιστεύω, ότι, ένας Δήμαρχος και ένας εκδότης, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να ποινικοποιούν τον πολιτικό λόγο, ανεξάρτητα από το πόσο οξύς ή προσβλητικός θεωρούν ότι είναι αυτός, χωρίς πριν να έχουν επιχειρήσει, να πείσουν για το λάθος του τον πολιτικό τους αντίπαλο ή τον κατ’ αυτούς συκοφάντη τους ή να τον προειδοποιήσουν γι’ αυτή του την συκοφαντία, έστω και τυπικά.
4ος) Να περάσουμε τώρα και σε μια παράλειψή σας, ιδιαίτερα σημαντική, και για μένα προσωπικά, και για όσους με τη παρουσία τους και την αντοχή τους σε λίβελους, ψιθύρους και ειρωνείες και από τον κ. Μπακή κατάφεραν να προστατέψουν το Πάρκο από μια μελέτη ολετήρα. Ήταν η εποχή που, και εσείς, και ο κ. Ρόκος (πλην κάποιων συναινετικών της καταστροφής επί της ουσίας παρεμβάσεων, ο δεύτερος), παρατηρούσατε από μακριά τις εξελίξεις.
Και ο κ. Μοσχολιός και ο κ. Ρόκος σας κατηγόρησαν δημόσια, κ. Παπαναστασίου, για παράνομο και φωτογραφικό διαγωνισμό. Ο κ. Ρόκος μάλιστα, επικαλέσθηκε κάποιες «σημαντικές ενδείξεις», σημειώνοντας όμως και οι δύο, ότι σε αυτή την «παράνομη διαδικασία» έχουν εμπλακεί και κάποιοι απ’ αυτούς που αντιδρούσαν στην υλοποίηση της μελέτης της προηγούμενης δημοτικής αρχής. Σύμφωνα με τους πολιτικούς κατηγόρους σας, μάλιστα, το γεγονός αυτό αποτελεί «σημαντικότατο πολιτικό και ηθικό ζήτημα».
Με εκπλήσσει το γεγονός της σιωπής σας πάνω σε αυτό.
Είναι αλήθεια κ. Δήμαρχε;
Αν είναι, ποιοι είναι αυτοί, που σας οδήγησαν σε μια τέτοια ανήθικη και επιλήψιμη πολιτικά πράξη, όπως οι πολιτικοί σας ισχυρίζονται; Αν δεν είναι, γιατί δεν τους διαψεύδετε; Μήπως μια τέτοια συκοφαντία, η οποία εν γνώσει σας σέρνεται για ανθρώπους, που αγωνίστηκαν τελείως ανιδιοτελώς, σας εξυπηρετεί πολιτικά και θέλετε μια τέτοια φήμη να σέρνεται στην πόλη γι’ αυτούς; Μήπως το προσωπικό πολιτικό σας συμφέρον μόνο και τίποτ΄άλλο.
Το υψηλό ποσοστό της εκλογής σας κ. Παπαναστασίου, ανήκει πια στην αυτοδιοικητική ιστορία της πόλης. Πολύ φοβάμαι ότι τα χρόνια που έχουν περάσει από τότε μέχρι σήμερα δεν έχει απλά συμπιεστεί προς τα κάτω, αλλά έχει υποχωρήσει κατά πολύ.
Δεν μπορώ να γνωρίζω το πολιτικό σας μέλλον, είμαι όμως σίγουρος, ότι η πρόσφατη διαχείριση της έντονης και πολλές φορές οξείας κριτικής που σας ασκήθηκε και η οποία οδήγησε έναν εκδότη στη δικαιοσύνη, εμποδίζοντας, ταυτόχρονα, με την νομιμότητα των τύπων, τη συζήτηση επί της ουσίας στο Δημοτικό Συμβούλιο, έχει χρωματίσει, τουλάχιστον μέσα μου, με ένα βαθύ μελανό σημείο την πολιτική σας διαδρομή.
Εύχομαι και ελπίζω το τελικό αποτύπωμα όλης αυτής της θλιβερής ιστορίας, πάνω στο πεδίο του δημοτικού συμφέροντος να είναι, όσο το δυνατόν πιο ασθενές, ανεξάρτητα και πέρα από όσα πιστεύω, ότι θα συμβούν.
Καλό τέλος να έχουμε κ. Παπαναστασίου. Γιατί, όπως λέει ο λαός, «τα στερνά τιμούν τα πρώτα». Και μια ανασκόπηση της πολιτικής διαδρομής του κ. Μοσχολιού πάνω σε αυτό το ζήτημα, ίσως σας είναι πολύτιμη.
Υστερόγραφο 1ο ) Παραθέτω ένα απόσπασμα άρθρου του κ. Γιανναρά, για να το έχουμε πάντα υπόψη μας όλοι. Αναφέρει λοιπόν ο κ. Γιανναράς, με τον οποίο διαφωνώ σε πολλά, αλλά εν προκειμένω θεωρώ ότι έχει δίκαιο, τα εξής:
«Σε ολοκληρωτικού χαρακτήρα περιβάλλοντα (πολιτικά, θρησκευτικά, ιδεολογικά) η αυτοκριτική είναι αδιανόητη και η έξωθεν κριτική πάντοτε εχθρική. Ο κριτής οπωσδήποτε αντίπαλος, προσωποποιημένη απειλή. Αντιρρήσεις και διαφωνίες σηματοδοτούν κίνδυνο, ενεργοποιούν αντανακλαστικά ορμέμφυτης άμυνας.
Κοινό σύμπτωμα σε όλα τα ολοκληρωτικά περιβάλλοντα (θρησκευτικά, κομματικά, ιδεολογικά) ή στα άτομα ολοκληρωτικής νοοτροπίας, είναι ότι: Δεν σιωπούν όταν τους γίνεται κριτική, απαντάνε οπωσδήποτε και με θυμό, οργή, συχνά και βαναυσότητα. Αλλά ποτέ στις θέσεις και στα επιχειρήματα της κριτικής. Η απάντησή τους εντοπίζεται μόνο στον κριτή τους: να εξουδετερωθεί ο κριτής, όχι να αναιρεθούν τα λεγόμενά του.
Είναι στοιχείο ταυτότητας των ολοκληρωτικών σχημάτων και των ολοκληρωτικής νοοτροπίας ανθρώπων: Να μην απαντάνε στην κριτική, μόνο να μάχονται αυτόν που τους κρίνει. Να θέλουν να τον αποδείξουν οπωσδήποτε ανυπόληπτο, αναξιόπιστο, δίχως το κύρος που θα καθιστούσε υπολογίσιμη και με απήχηση την κριτική του. Θέσεις και επιχειρήματα της κριτικής παρακάμπτονται, αγνοούνται. Αυτό που ενδιαφέρει είναι να σπιλωθεί με κάθε τρόπο ο κριτής, να εξοντωθεί ηθικά, να διασυρθεί το όνομά του. Με ερμηνείες φαντασιώδεις των προθέσεων και κινήτρων του, με έντεχνα υπονοούμενα και διφορούμενους υπαινιγμούς για το ήθος του, το παρελθόν του ή ό,τι άλλο προσφέρεται ως ομιχλώδης, αλλά γόνιμος για υποψίες, καταλογισμός.»
Υστερόγραφο 2ο ) Παιδιά και οικογένεια κ. Παπαναστασίου δεν έχετε μόνο εσείς. Έχει και ο κ. Μπακής. Όπως έχει και εργαζόμενους. Αυτούς τους σκεφτήκατε καθόλου, κ. Παπαναστασίου; Μην νομίσετε ότι αναφέρομαι στο πρόσωπο μου, γιατί εγώ, παρ΄ ότι φαίνεται ότι αρθρογραφώ στον κ. Μπακή, δεν αμείβομαι γι αυτό. Με την άδεια μου, ο συγκεκριμένος εκδότης, αναδημοσιεύει τη στήλη που διατηρώ στο διαδίκτυο και πιο συγκεκριμένα στον ιστότοπο www.red line agrinio. gr. Το γεγονός αυτό αποδεικνύει ότι καμιά σχέση επαγγελματικής ή άλλης εξάρτησης με τον συγκεκριμένο εκδότη δεν με ωθεί να τον «υπερασπιστώ», όπως, από λάθος εκτίμηση, ίσως εννοήσετε.
Υστερόγραφο 3ο ) Θέλει αρετή και τόλμη η θεραπεία αυτής της κατάστασης στην οποία οδηγήσατε τα πράγματα.
Θα δεχθώ, ότι ο κ. Μπακής δεν μπορεί να την επιδείξει.
Εσείς μπορείτε; Αν ναι, υπάρχει τρόπος.
Σας συμβουλεύω να αποσύρεται τη μήνυση για τα «κοσμητικά επίθετα» και να ζητήστε από τον κ. Μπακή να τα ανακαλέσει. Προκαλέστε τον διάλογο στο Δημοτικό Συμβούλιο και απαντήστε στις ουσιαστικές «κατηγορίες» του συνόλου της αντιπολίτευσης, οι οποίες σας «προσβάλλουν» περισσότερο από τα επίθετα, στη συνείδηση μου, καθώς και στη συνείδηση κάθε δημότη και κατοίκου αυτής της πόλης, όπως θεωρώ, και έχοντας την σύμφωνη γνώμη του οργάνου, προχωρήστε στις επιλογές σας και στις αποφάσεις σας.
