Μπλέξαμε, Δήμαρχε, τις προηγούμενες μέρες | με την υγεία | και δεν είπαμε κουβέντα | για την καθαριότητα. | Ποια καθαριότητα, θα μου πεις; | Τα σκουπίδια, ντε… | Τα σκουπίδια, | που δε μας φτάνανε τα δικά μας, | μας ήρθαν κι άλλα… | Τσουβαλάτα…
- του Λευτέρη Τηλιγάδα |
| red line
Μας ήρθαν; | Όχι Δήμαρχε, | δεν μας ήρθαν. | Τα πήρες… | Δική σου ήταν η πρώτη η απόφαση…
Θυμάσαι Δήμαρχε, τότε… | που «είχες αποφασίσει» | να υποδεχθούμε όλοι μαζί … | για λόγους αλληλεγγύης, | όπως είχες πει, | τα σκουπίδια του Πύργου στον ΧΥΤΑ της Στράτου | και κάποιοι σου φωνάζαμε: | «Μην τα πάρεις Δήμαρχε, | θα μας φέρουν κι άλλα», | εσύ… | αντί να κάτσεις να σκεφτείς… | μπας κι έχουν δίκαιο, | οι νουνεχείς | μας έλεγες, | άλλα. | Άλλα; | «Άλλα είναι τ’ άλλα | κι άλλα της Παρασκευής το γάλα».
Τώρα… | Τώρα, που πήξανε τα γάλατα, Δήμαρχε, | και ξεκίνησαν «οι μαγκιές» | και τα «τσιφλίκια» | τώρα το θέμα μπήκε αλλιώς… | Τίνος είν’ ο Μανωλιός; | Το θυμάσαι εκείνο το παλιό αντάρτικο, Δήμαρχε; | «Γιούπι, για.. για, | γούπι, γιούπι.. για (δις) | Τίνος είναι, ρε γυναίκα, τα παιδιά;» | …και ούτω καθεξής:
Τίνος είναι, ρε γυναίκα, ο σκουπιδοφάγος; | Άλλος λέει: «του λαού», | κι άλλος λέει: «…ναι, | αλλά ποιανού λαού»; | Και απαντάει μόνος του: | «Του τοπικού λαού» | …και των «εύθικτων» αρχόντων του | …συμπληρώνουμε εμείς.
Λάθος Δήμαρχε. | Ο σκουπιδοφάγος… | δεν είναι του λαού.| ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ… είναι του λαού. | Ο σκουπιδοφάγος | ήταν, είναι και θα είναι | του κάθε υπουργού… | και του φαταούλα του χοντρού | …του καπιταλισμού | Λίγο πρόθυμο, να σε βρουν αυτοί οι δυο | θα τον κάνουνε τον τόπο | φοβερό σκουπιδιαρό. | Γιατί… | θα την θυμάσαι, βέβαια… | τη συνέχεια του αντάρτικου που λέγαμε παραπάνω: | «Το `να είναι του Γερμαναρά, | τ’ άλλο είναι του Μακαρονά | και το τρίτο είναι το δικό μας | γαμώ το κέρατό μας | αγάπη μου γλυκιά».
Να τα ακούς αυτά, | «αγάπη μου γλυκιά», | γιατί είναι βγαλμένα | μέσα από τους αγώνες, | όπως οι ταινίες του παλιού ελληνικού κινηματογράφου | ήταν βγαλμένες | μέσα από τη ζωή.
Ειρήσθω εν παρόδω, Δήμαρχε… | Μήπως έχεις καμιά πληροφορία, | γιατί δεν έμεινε | στη συζήτηση για την υγεία | στο προηγούμενο δημοτικό συμβούλιο | το ανατρεπόμενο «ο Μήτσος»; | Ρωτάω, | γιατί δεν το είδα, ούτε προχθές; | … Κι είναι και κάποιοι, που υποστηρίζουν | ότι τον έκοψε ο… Κώστας! | «Την υγεία | την έχει πάρει εργολαβία | ο Σταύρος», | φέρεται να του είπε ο γραμματέας | «που είναι και ο διορισμένος. | Εσύ μόκο». | Εγώ τώρα αυτά, | δεν τα πιστεύω… | γι αυτό και σε ρωτάω.
Να… | είπα «μόκο» | και το θυμήθηκα.
Θυμάσαι χθες, Δήμαρχε, | που σου έλεγα για τον κ. Μώκο. | Αν δεν θυμάσαι | δες ΕΔΩ | Με πήρε τηλέφωνο χθες ο άνθρωπος | και μου είπε | ότι κάποιοι υπέθεσαν | πως τον αποκάλεσα | εγώ \ σε σένα | «ουρά» του Σταύρου.
Όπως πιστεύω | να αντιλαμβάνεσαι κι εσύ, | εγώ ουδέποτε, | ούτε υποστήριξα, | ούτε υπονόησα , | κάτι τέτοιο | Ο κ. Μώκος | δεν είναι ουρά κανενός. | Πόσο μάλλον του Σταύρου. | Έχει «ουρά» ο Σταύρος; | Τι ψεύδη είναι αυτά;
Εν πάση περιπτώσει | εγώ αποκαθιστώ τα πράγματα | όπως οφείλω… | Σε καλημερίζω | και θα τα ξαναπούμε… | αύριο πάλι, Δήμαρχε.
Επειδή όμως | το σημαντικό της σημερινής μας κουβέντας | είναι τα σκουπίδια | Άκου ένα διδακτικό τραγουδάκι | που άδει ο Θανάσης Βέγγος… | γιατί η πληροφορία | είναι χρήσιμη, | ανεξάρτητα από την πηγή | της προέλευσης της. | ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ Δήμαρχε… | Ανακύκλωση…
