Τα σχολεία ξεκίνησαν την λειτουργία τους μέσα σε μία γενικευμένη και στοχευμένη πολιτική απορρύθμισης της δημόσιας εκπαίδευσης και σε ένα πολιτικό πεδίο με βυθισμένη σε τόνους λάσπης και νερού την μισή Ελλάδα. Ακόμα και εάν η πολιτική ατζέντα πρόσκαιρα μετατοπίστηκε στις εσωκομματικές εκλογές του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ που διανύει, ως φαίνεται, τη δική του μεταμοντέρνα εκδοχή ενός αμερικανόφερτου life style, με πρόταγμα την αναγένηση της «δημοκρατικής» παράταξης που «όλοι» χωράνε, χωρίς αναζήτηση αιτιών ήττας και με δομική απώλεια αριστερών ριζοσπαστικών χαρακτηριστικών, η εκπαίδευση στη χώρας μας συνεχίζει να πληγώνεται από τις ασκούμενες νεοφιλελεύθερες επιλογές.
Όταν οι κρατικές χρηματοδοτήσεις είναι, τουλάχιστον, ανεπαρκείς και οι στόχοι είναι να απαξιωθεί η δημόσια εκπαίδευση στο σύνολό της (συγχωνεύσεις, πολυπληθή τμήματα, ελλείψεις στην σχολική στέγη και μη συντήρηση, αξιολογήσεις και μέντορες, απαξίωση του εκπαιδευτικού και του συλλόγου διδασκόντων, voucher, υποτιθέμενη επιλογή σχολείων από γονείς, πρότυπα, τηλεκεπαιδεύσεις κ.ά) η εικόνα των τεράστιων κενών στην αρχή της φετινής σχολικής χρονιάς είναι αναμενόμενη.
Και τα κενά …κενά!
Μετά από το μεγάλο και συνεχιζόμενο κύμα αγανάκτησης εκπαιδευτικών,γονέων και φορέων, που ακολούθησε τις αρχικές προσλήψεις, που άφηναν ακάλυπτα πολλά σχολεία ΠΕ και ΔΕ και ειδικά τα «παιδιά ενός κατώτερου θεού», αφού στις αρχικές προσλήψεις άφηναν 6.000 μαθητές χωρίς παράλληλη στήριξη, στην ανακοίνωση του κυβερνητικού εκπροσώπου Παύλου Μαρινάκη για τις προσλήψεις στις 25/9 σημειώθηκε ότι «λόγω των αυξημένων, άνω του 30%, αναγκών για Παράλληλη Στήριξη, εξασφαλίστηκαν από την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, πιστώσεις για πρόσληψη πάνω από 7.300 αναπληρωτών εκπαιδευτικών, ΕΒΠ και Σχολικών Νοσηλευτών ΠΕ25, στα πλαίσια της Β φάσης προσλήψεων, στις αρχές Οκτωβρίου, και 2.700 στη Γ φάση προσλήψεων στις αρχές Νοεμβρίου.»