Το «κίνημα» του αντιεμβολιασμού το πυροδοτεί η ίδια η κυβέρνηση αφού προσπαθεί πλέον, μετά τα κρούσματα θρομβώσεων με το AstraZeneca και μυοκαρδίτιδων με το Pfizer, να μεταθέσει τις ευθύνες στους ίδιους τους πολίτες αλλά και στους οικογενειακούς γιατρούς τους. Τέτοια σοβαρότητα. Κινδυνεύουν να μην ξέρουν πού να κρυφτούν «ειδικοί» και πολιτικοί της κυβέρνησης, οι οποίοι άλλα λένε τη μία μέρα και τα ακριβώς αντίθετα την επόμενη. Πώς γίνεται κάτι τέτοιο; Αλλάζουν τα επιδημιολογικά δεδομένα λένε -αλλά το πρόβλημα των θρομβώσεων είναι γνωστό εδώ και δύο μήνες και τα περισσότερα ευρωπαϊκά κράτη έχουν απαγορεύσει τον εμβολιασμό με AstraZeneca. Ποιον να πιστέψουν, όχι μόνο όσοι είναι επιφυλακτικοί απέναντι στον εμβολιασμό αλλά, πλέον, και οι θετικά διακείμενοι;
Γιώργος Σταματόπουλος
Ο Ελληνας πρωθυπουργός, προκειμένου να περιφρουρήσει την εικόνα του άμεμπτου, δεν διστάζει να κατηγορήσει την αντιπολίτευση ακόμη και γι’ αυτό το θέμα. Ο Πολάκης φταίει και όχι η ασυνάρτητη και ανερμάτιστη πολιτική του ίδιου, των στελεχών του και μερικών της επιτροπής. Και τα εκσφενδονίζουν αυτά μέσα στη Βουλή των Ελλήνων. Δεν ορρωδούν προ ουδενός οι άνθρωποι αν είναι να σκορπίσουν ψευδείς εντυπώσεις και αναλήθειες. Ευτυχώς [λέμε τώρα] που υπάρχει και αυτό το κανάλι της Βουλής, ώστε να μη διαστρέφονται όσα ακούγονται εκεί από τα χειραγωγούμενα τηλεοπτικά και άλλα μέσα επικοινωνίας.
Είναι σχεδόν βέβαιο ότι αν οι άνθρωποι της κυβέρνησης υποβληθούν σε τεστ ανευθυνότητας θα είναι θετικοί -οι περισσότεροι. Φάνηκε αυτό στον τρόπο που υπερασπίστηκαν το νομοσχέδιο-έκτρωμα στο κοινοβούλιο. Χωρίς κανένα ενδοιασμό, χωρίς ντροπή· αναμασούσαν, απλώς, συνεχώς [κουραστικά κι εκνευριστικά] ότι το νομοσχέδιό τους είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα άλλων προηγμένων ευρωπαϊκών κρατών -λες και τα ευρωπαϊκά μέτρα είναι υπέρ της κοινωνίας και όχι των απανταχού εργοδοτών. Μιμητισμός κι επαρχιωτισμός, εδώ και αυταρχισμός.
Οι εξυπναδακισμοί του πρωθυπουργού είναι πολύ φτηνοί. Θέλει ευφυείς ανθρώπους το λογοπαίγνιο και το χιούμορ -δεν ξέρω για το πρώτο, για το δεύτερο πάντως είναι βέβαιο ότι δεν διαθέτει· και παρόλα αυτά εξακολουθεί να κάνει χρήση χιουμοριστικών [έτσι νομίζει] προτάσεων. Παραδείγματος χάριν: «Οποιος λέει ότι το νομοσχέδιο καταργεί το οχτάωρο καταργεί την ελληνική γλώσσα» (sic).
Ενα θέμα είναι ποιος θα ελέγξει τα τεστ ανευθυνότητας, αφού η κοινωνία δεν έχει τέτοια δυνατότητα και οι πολιτικοί της αντιπολίτευσης αρκούνται στο να καταγγέλλουν και να αποκαλύπτουν τα ψεύδη της κυβέρνησης. Αυτό δεν είναι κακό, απεναντίας· πρέπει όμως να προετοιμαστούν κατάλληλα ώστε να είναι σε θέση να δημοσιεύουν τα αποτελέσματα των τεστ ανευθυνότητας των κυβερνητικών στελεχών. Σε ίδια τεστ οφείλουν να υποβληθούν βεβαίως και τα μέλη της επιτροπής των ειδικών γιατρών-επιστημόνων για τις παραλείψεις τους και τις αντιφάσεις τους, οι οποίες έχουν οδηγήσει σε αμηχανία και προβληματισμό, αλλά κυρίως άρνηση πολλούς από όσους δεν έχουν εμβολιαστεί ή έχουν εμβολιαστεί άπαξ με το AstraZeneca, αλλά και το Pfizer. Αλλά ξέχασα, καλύπτονται από το ακαταδίωκτο. Ασφαλώς όμως κάποιος πρέπει να λογοδοτήσει [να εξηγήσει, με απλό και κατανοητό τρόπο, τέλος πάντων]. Δεν υπάρχει αντίδοτο στην ανευθυνότητα.
efsyn.gr/