ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ

Μετά τις 7 Οκτώβρη και την επίθεση Παλαιστίνιων μαχητών σε ισραηλινούς οικισμούς και στρατιωτικές βάσεις, το παλαιστινιακό ζήτημα επανήλθε εκρηκτικά στο επίκεντρο του παγκόσμιου ενδιαφέροντος. Διαρρήχθηκε το πέπλο σιωπής, κάτω από το οποίο το Κράτος του Ισραήλ εγκληματούσε καθημερινά εις βάρος των Παλαιστινίων σε Γάζα και Δυτική Όχθη (πολιορκία, εποικισμοί, εκτοπισμοί, έφοδοι, δολοφονίες, συλλήψεις, πογκρόμ) και όλος ο πλανήτης υποχρεώνεται να ξαναστρέψει το βλέμμα του στους ξεχασμένους Παλαιστίνιους και να πάρει θέση.

ΑΠΟ­ΜΟ­ΝΩ­ΣΤΕ ΤΟ ΙΣ­ΡΑΗΛ

Οι «από πάνω» πήραν θέση, εγκα­τα­λεί­πο­ντας όλα τα προ­σχή­μα­τα των «ίσων απο­στά­σε­ων», της -δή­θεν- έγνοιας για τους αμά­χους και του τάχα αμε­ρό­λη­πτου εν­δια­φέ­ρο­ντος για την «ει­ρή­νη».

Η εξορ­γι­στι­κή μο­νο­μέ­ρεια της πλειο­ψη­φί­ας των με­γά­λων ΜΜΕ και των δυ­τι­κών κυ­βερ­νή­σε­ων, που συ­ντό­νι­σαν μια επι­κοι­νω­νια­κή κα­ται­γί­δα περί «κα­τα­δί­κης της τρο­μο­κρα­τί­ας» και «στή­ρι­ξης του δι­καιώ­μα­τος του Ισ­ρα­ήλ στην αυ­το­ά­μυ­να», απο­κα­λύ­φτη­κε πλέον ως αυτό που πραγ­μα­τι­κά είναι: Πρά­σι­νο φως σε μια εκ­στρα­τεία συλ­λο­γι­κής τι­μω­ρί­ας ή και επι­τά­χυν­σης της εθνο­κά­θαρ­σης στη Γάζα, αλλά και τη συ­νέ­χεια των επι­θέ­σε­ων στη Δυ­τι­κή Όχθη.

Η Γάζα, η «με­γα­λύ­τε­ρη υπαί­θρια φυ­λα­κή του πλα­νή­τη» εδώ και 15 χρό­νια, σή­με­ρα με­τα­τρέ­πε­ται σε «σφρα­γι­σμέ­νο κελί χωρίς πα­ρά­θυ­ρα», με τον βάρ­βα­ρο απο­κλει­σμό νερού, ρεύ­μα­τος, καυ­σί­μων, τρο­φί­μων να απει­λεί με ανεί­πω­τη τρα­γω­δία έναν πλη­θυ­σμό που ήδη ζούσε σε μια κό­λα­ση επί γης. Οι σα­ρω­τι­κοί και αδιά­κρι­τοι βομ­βαρ­δι­σμοί ισο­πε­δώ­νουν ολό­κλη­ρες γει­το­νιές, χτυ­πούν στό­χους που λει­τουρ­γούν πα­ρα­δο­σια­κά ως κα­τα­φύ­για (σχο­λεία του ΟΗΕ, νο­σο­κο­μεία, ναοί), ενώ επε­κτεί­νο­νται και στο νότο (όπου απαι­τεί το Ισ­ρα­ήλ να με­τα­κι­νη­θούν οι κά­τοι­κοι της βό­ρειας Γάζας), ακόμα και στο πέ­ρα­σμα της Ράφα, από το οποίο περνά η αν­θρω­πι­στι­κή βο­ή­θεια που ο ΟΗΕ χα­ρα­κτη­ρί­ζει «στα­γό­να στον ωκε­α­νό». Ο αριθ­μός των νε­κρών ξε­πέ­ρα­σε γρή­γο­ρα τα θύ­μα­τα όλων των προη­γού­με­νων επι­θέ­σε­ων του Ισ­ραη­λι­νού στρα­τού στη Γάζα και συ­νε­χί­ζει να αυ­ξά­νε­ται δρα­μα­τι­κά. Όλα αυτά πριν καν προ­χω­ρή­σει ο Ισ­ραη­λι­νός στρα­τός σε μια χερ­σαία ει­σβο­λή.

Η ανοχή ή και η στή­ρι­ξη σε αυτά τα εγκλή­μα­τα πο­λέ­μου πρέ­πει να τερ­μα­τι­στεί άμεσα!

ΑΛ­ΛΗ­ΛΕΓ­ΓΥΗ ΣΤΗΝ ΠΑ­ΛΑΙ­ΣΤΙ­ΝΙΑ­ΚΗ ΑΝΤΙ­ΣΤΑ­ΣΗ

Από τις 7 Οκτώ­βρη και μετά, πα­ρα­κο­λου­θού­με να λει­τουρ­γεί «στα κόκ­κι­να» και σε κοινή θέα  το σιω­νι­στι­κό πο­λι­τι­κό σχέ­διο, το οποίο όμως είναι σε αδιά­κο­πη εξέ­λι­ξη εδώ και 75 χρό­νια.

Αυτή η προϊ­στο­ρία 75 χρό­νων κα­τα­πί­ε­σης και απο­στέ­ρη­σης βα­σι­κών δι­καιω­μά­των απο­τε­λεί την βάση για τα 75 χρό­νια αντί­στα­σης του πα­λαι­στι­νια­κού λαού. Οι Πα­λαι­στί­νιοι και οι Πα­λαι­στί­νιες έχουν επι­χει­ρή­σει να εκ­φρα­στούν μέσα από διά­φο­ρα κόμ­μα­τα κι ορ­γα­νώ­σεις, έχουν επι­στρα­τεύ­σει κάθε μέσο πάλης, έχουν κάνει δια­δο­χι­κές υπο­χω­ρή­σεις, αλλά απέ­να­ντί τους στέ­κε­ται ένας εχθρός που επί δε­κα­ε­τί­ες συ­στη­μα­τι­κά επι­χει­ρεί να στραγ­γα­λί­ζει και να κα­τα­στέλ­λει κάθε δυ­να­τό­τη­τα αντί­στα­σης και πα­λαι­στι­νια­κής ορ­γά­νω­σης και δρά­σης.

Από τον ανταρ­το­πό­λε­μο μέχρι τις Ιντι­φά­ντες, από τις ατο­μι­κές απελ­πι­σμέ­νες «τυ­φλές» επι­θέ­σεις μέχρι τις μα­χη­τι­κές δια­δη­λώ­σεις και απερ­γί­ες, από τις ρου­κέ­τες μέχρι τις ει­ρη­νι­κές συ­γκε­ντρώ­σεις, και από το κί­νη­μα BDS μέχρι την Με­γά­λη Πο­ρεία της Επι­στρο­φής, αρ­νού­νται να εξα­φα­νι­στούν σιω­πη­λά από τον χάρτη και πα­σχί­ζουν με κάθε δια­θέ­σι­μο μέσο να υπεν­θυ­μί­ζουν την ύπαρ­ξή τους -στους ίδιους τους κα­τα­πιε­στές τους, στα κράτη και τις κοι­νω­νί­ες της Μέσης Ανα­το­λής, στη διε­θνή κοινή γνώμη.

Στε­κό­μα­στε στο πλευ­ρό της Πα­λαι­στι­νια­κής Αντί­στα­σης, ανα­γνω­ρί­ζο­ντας το δί­καιο των κα­τα­πιε­σμέ­νων απέ­να­ντι στους αποι­κιο­κρά­τες-κα­τα­πιε­στές τους, αλλά και την ανά­γκη διε­θνούς υπο­στή­ρι­ξής τους από τους λαούς της πε­ριο­χής και του κό­σμου, ως αντί­βα­ρο στην θη­ριώ­δη ανι­σορ­ρο­πία δύ­να­μης με­τα­ξύ του Ισ­ραη­λι­νού Γο­λιάθ και του Πα­λαι­στι­νια­κού Δαυίδ.

ΕΕ-ΗΠΑ-ΕΛ­ΛΑ­ΔΑ ΣΥ­ΝΕ­ΝΟ­ΧΟΙ

Η ανά­γκη διε­θνούς αλ­λη­λεγ­γύ­ης στην Πα­λαι­στι­νια­κή Αντί­στα­ση γί­νε­ται ακόμα πιο επι­τα­κτι­κή λόγω των διε­θνών συμ­μα­χιών του Κρά­τους του Ισ­ρα­ήλ. Το κρά­τος-απαρτ­χάιντ απο­λαμ­βά­νει την αμέ­ρι­στη στή­ρι­ξη του αμε­ρι­κα­νι­κού ιμπε­ρια­λι­σμού, τόσο με δι­σε­κα­τομ­μύ­ρια στρα­τιω­τι­κής βο­ή­θειας ετη­σί­ως, όσο και με την δια­σφά­λι­ση της «ασυ­λί­ας» του ενώ πα­ρα­βιά­ζει συ­στη­μα­τι­κά κάθε έν­νοια διε­θνούς ή αν­θρω­πι­στι­κού δι­καί­ου ή και την κι­νη­το­ποί­η­ση πιο πρό­σφα­τα του αμε­ρι­κα­νι­κού Στό­λου στην ανα­το­λι­κή Με­σό­γειο. Έχει την θερμή στή­ρι­ξη των πε­ρισ­σό­τε­ρων ευ­ρω­παϊ­κών κυ­βερ­νή­σε­ων και της ΕΕ, που σή­με­ρα εγκα­τα­λεί­πουν ακόμα και τη ρη­το­ρι­κή «ίσων απο­στά­σε­ων» (που κα­τα­λή­γει να ενι­σχύ­ει τον ισχυ­ρό-κα­τα­πιε­στή) και δη­λώ­νουν ανοι­χτά ότι «στέ­κο­νται με το Ισ­ρα­ήλ», ενώ ψελ­λί­ζουν αν­θρω­πι­στι­κά μι­σό­λο­γα μπρο­στά στην απει­λή μιας γε­νο­κτο­νί­ας. Η Ελ­λά­δα «πρω­το­πο­ρεί» στην οι­κο­νο­μι­κή-δι­πλω­μα­τι­κή-πο­λι­τι­κή-στρα­τιω­τι­κή συ­νερ­γα­σία με το κρά­τος-τρο­μο­κρά­τη, που βα­θαί­νει διαρ­κώς από δια­δο­χι­κές κυ­βερ­νή­σεις τα τε­λευ­ταία 10-15 χρό­νια, κά­νο­ντας σή­με­ρα «εθνι­κή γραμ­μή» την πλήρη ταύ­τι­ση με τα επι­κίν­δυ­να σχέ­δια του σιω­νι­στι­κού κρά­τους στην πε­ριο­χή. Στις πυ­κνές κοι­νές στρα­τιω­τι­κές ασκή­σεις και στη στή­ρι­ξη της ισ­ραη­λι­νής βιο­μη­χα­νί­ας όπλων (και συ­στη­μά­των πα­ρα­κο­λού­θη­σης…) με με­γά­λες αγο­ρές, προ­στί­θε­νται σή­με­ρα η με­τα­τρο­πή της Ελευ­σί­νας σε στρα­τιω­τι­κό προ­γε­φύ­ρω­μα των ΗΠΑ για με­τα­φο­ρά εφο­δί­ων και όπλων στο Ισ­ρα­ήλ, ο επι­τε­λι­κός ρόλος της Σού­δας στην υπο­στή­ρι­ξη της αμε­ρι­κα­νι­κής αρ­μά­δας στην ΝΑ Με­σό­γειο, και οι πε­ρι­πο­λί­ες ελ­λη­νι­κών φρε­γα­τών στην ίδια πε­ριο­χή.

ΟΧΙ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΑΣ

Σε πεί­σμα των απα­γο­ρεύ­σε­ων, της ιδε­ο­λο­γι­κής τρο­μο­κρα­τί­ας, της κα­τα­στο­λής και του στιγ­μα­τι­σμού των φωνών αλ­λη­λεγ­γύ­ης, της ισλα­μο­φο­βι­κής στο­χο­ποί­η­σης των αρα­βι­κών-με­τα­να­στευ­τι­κών κοι­νο­τή­των, η διε­θνής αλ­λη­λεγ­γύη ξε­δι­πλώ­νε­ται ήδη με εντυ­πω­σια­κή μα­ζι­κό­τη­τα. Κάθε ευ­ρω­παϊ­κή χώρα ζει δια­δη­λώ­σεις εντυ­πω­σια­κού με­γέ­θους, ενώ οι δια­δη­λώ­σεις αλ­λη­λεγ­γύ­ης στην Πα­λαι­στί­νη είναι οι μα­ζι­κό­τε­ρες αντι­πο­λε­μι­κές-αντι­ι­μπε­ρια­λι­στι­κές δια­δη­λώ­σεις από το 2003 και την αντί­στα­ση στην ει­σβο­λή στο Ιράκ. Στις ΗΠΑ, εκτός από τις ιδιαί­τε­ρα μα­ζι­κές δια­δη­λώ­σεις, επι­στρέ­φει το ιστο­ρι­κό ρε­περ­τό­ριο της «πο­λι­τι­κής ανυ­πα­κο­ής» (μέσα στο Κο­γκρέ­σο, έξω από τον Λευκό Οίκο) με πρω­το­πό­ρο και συ­γκι­νη­τι­κό τον ρόλο της αμε­ρι­κα­νο-εβραϊ­κής νε­ο­λαί­ας. Οι δια­δο­χι­κές δια­δη­λώ­σεις στην Ελ­λά­δα -με απο­κο­ρύ­φω­μα την 18η Οκτώ­βρη και τη με­γα­λύ­τε­ρη δια­δή­λω­ση για το πα­λαι­στι­νια­κό εδώ και πολλά χρό­νια- έδει­ξαν ότι το αί­σθη­μα αλ­λη­λεγ­γύ­ης στους Πα­λαι­στί­νιους έρ­χε­ται σε σύ­γκρου­ση με τη λυσ­σα­σμέ­νη προ­πα­γάν­δα των ΜΜΕ. Αντλώ­ντας έμπνευ­ση και από τα διε­θνή πα­ρα­δείγ­μα­τα, θα χρεια­στεί να ενω­θού­με όσοι και όσες μας ενώ­νει το απλό -αλλά τόσο ου­σιώ­δες- σύν­θη­μα: «Αλ­λη­λεγ­γύη στην Πα­λαι­στι­νια­κή Αντί­στα­ση!», για να ορ­γα­νώ­σου­με και να συμ­με­τέ­χου­με σε δρά­σεις, μι­κρές και με­γά­λες, σε χώ­ρους και σε γει­το­νιές, σε με­γά­λα κε­ντρι­κά γε­γο­νό­τα και στην προ­σπά­θεια σε κάθε χώρο να «σα­μπο­τα­ρι­στεί» η στή­ρι­ξη στην ισ­ραη­λι­νή πο­λε­μι­κή μη­χα­νή και να απα­ντη­θεί η σιω­νι­στι­κή  προ­πα­γάν­δα -από τα ερ­γα­τι­κά συν­δι­κά­τα, τους φοι­τη­τι­κούς συλ­λό­γους κ.ο.κ.

 

ΤΗ ΝΙΚΗ ΘΑ ΦΕΡEI H ΑΡΑ­ΒIKH ΕΡ­ΓΑ­ΤIKH ΤΑΞΗ

Σε αυτόν τον αγώνα, για απο­μό­νω­ση του Κρά­τους του Ισ­ρα­ήλ και στή­ρι­ξη της Πα­λαι­στι­νια­κής Αντί­στα­σης, έχει ήδη μπει ήδη σε κί­νη­ση μια κοι­νω­νι­κή δύ­να­μη που μπο­ρεί να κα­θο­ρί­σει πολλά -οι μάζες του αρα­βι­κού κό­σμου. Οι δια­δη­λώ­σεις σε όλο τον αρα­βι­κό κόσμο, από το Μα­γκρέμπ ως τον Περ­σι­κό Κόλπο, συ­γκλο­νί­ζουν με τη μα­ζι­κό­τη­τα και τη μα­χη­τι­κό­τη­τά τους,  Αυτή η δύ­να­μη μπο­ρεί να αλ­λά­ξει ρι­ζι­κά το τοπίο στη Μέση Ανα­το­λή, ανοί­γο­ντας το δρόμο για την απε­λευ­θέ­ρω­ση της Πα­λαι­στί­νης.

 

Η Ισ­ραη­λι­νή επι­θε­τι­κό­τη­τα και η προ­κλη­τι­κή στή­ρι­ξη-ανο­χή που απο­λαμ­βά­νει από τις δυ­τι­κές κυ­βερ­νή­σεις μπο­ρεί να οδη­γή­σει στις πιο επι­κίν­δυ­νες εξε­λί­ξεις -για τον πα­λαι­στι­νια­κό λαό αλλά και για την ει­ρή­νη στην πε­ριο­χή και τον κόσμο. Απέ­να­ντι στα πιο σκο­τει­νά σε­νά­ρια πρέ­πει να υψω­θεί μια συμ­μα­χία των «από κάτω»: Με την Πα­λαι­στι­νια­κή Αντί­στα­ση κυ­ριο­λε­κτι­κά στην πρώτη γραμ­μή αυτού του διε­θνούς αγώνα, με τις αρα­βι­κές μάζες στην συ­νο­λι­κό­τε­ρη πάλη για την ανα­τρο­πή του σά­πιου-αντι­δρα­στι­κού «στά­τους κβο» στην πε­ριο­χή, και με ένα διε­θνές αντι­πο­λε­μι­κό κί­νη­μα μέσα στις ιμπε­ρια­λι­στι­κές δυ­τι­κές μη­τρο­πό­λεις, ενά­ντια σε κάθε σκέψη για εμπλο­κή και κλι­μά­κω­ση. Γιατί ο αγώ­νας για ελεύ­θε­ρη Πα­λαι­στί­νη, ήταν, είναι και θα είναι άρ­ρη­κτα δε­μέ­νος με τον διε­θνή αγώνα για την κοι­νω­νι­κή απε­λευ­θέ­ρω­ση.

rproject.gr